انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

(۵) آیةالله العظمی فاضل لنکرانی

بزرگ نمایی کوچک نمایی

 سؤال 1702 :آیا استفاده از مقنعه و مانتو و روسرى بهتر است یا چادر؟

جواب: استفاده از چادر بهتر است.

سؤال 1703 :زنى هستم دوست دارم مانتو و روسرى بپوشم، اما شوهرم مى گوید باید چادر بپوشى. وظیفه من چیست؟

جواب: نظر شوهر را رعایت کنید.

سؤال 1704 :دانشجوى دکترى هستم و در بعضى بخشهاى بیمارستان با وجود نامحرم باید چادر خود را بردارم، که ناچار حجاب کمتر مى شود. لطفاً بفرمایید تکلیف من چیست؟

جواب: اصرار مسؤولان مجوّز عدم رعایت پوشش به مقدار واجب نمى شود. و موافقت آنان جایز نیست. ولى با توجه به لزوم و اهمیت تحصیل و تخصّص در رشته مامایى، در صورتى که ضرورت یعنى ناچارى اقتضا کرد، به مقدار ضرورت از پوشش واجب خود بکاهید. و در هرصورت نگاه عمدى نامحرم جایز نیست. و اگر ضرورت پزشکى و حفظ جان مسلمانان گرچه در آینده متوقف بر تحصیل و آموزش فعلى باشد، ارتکاب فعل حرام، مثل نگاه کردن زن به بدن مرد نامحرم و امثال آن به قدر ضرورت مانعى ندارد.

سؤال 1705 :پوشش زن در مقابل زن چه مقدار است؟

جواب: مقدار واجب پوشاندن عورتین (قبل و دبر) است و مازاد واجب نیست. و این که برخى از زنها فکر مى کنند که حتى به عورت زن دیگر مى توانند نظر کنند و یا ستر عورت واجب نیست، اشتباه محض است.

سؤال 1706 :آیا زنان و مردان محرم که رعایت ستر را نسبت به یکدیگر نمى کنند مرتکب حرام مى شوند؟

جواب: چنانچه مواضعى را که معمولا از محارم پنهان نمى کنند نپوشانند، مانعى ندارد.

سؤال 1707 :پوشاندن صورت و دستها تا مچ و روى پاها براى زن در نماز واجب است یا نه؟ و در صورت واجب نبودن اگر زن بداند مرد اجنبى بقصد ریبه و شهوت به او نگاه مى کند، آیا ستر آنها بر او واجب مى شود یا خیر؟

جواب: اگر نامحرمى نباشد پوشاندن آنها در نماز واجب نیست، و در صورت علم به نگاه نامحرم ـ چه در حال نماز و چه در غیر نماز ـ پوشاندن روى پا لازم است، و بنابر احتیاط صورت و دستها را نیز بپوشاند.

سؤال 1708 :آیا موى ابرو گرفتن، سرمه کشیدن، ساعت مخصوص بستن، انگشتر و عینک زیبا زدن، براى خانمها زینت محسوب مى شود، که پوشش آنها لازم باشد؟

جواب: بطور کلى آنچه عرفاً زینت محسوب مى شود، پوشش آن لازم است.

سؤال 1709 :پوشیدن لباسهایى که حجم بدن در آنها پیداست، اگرچه پوست بدن پیدا نباشد، در خارج از منزل چه حکمى دارد؟

جواب: اگر مهیج نباشد و مفسده هم نداشته باشد، و زینت هم محسوب نشود، مانعى ندارد.

سؤال 1710 :آیا مرد مى تواند زن را مجبور به زدن پوشیه یا پوشیدن لباس خاصّى کند؟

جواب: اگر به ملاحظه حفظ عفت و عصمت او باشد و یا نهى از پوشیدن لباس خاصى بکند، که پوشیدن آن محرک شهوت دیگران و موجب انحراف افراد و بى حیایى و بى حجابى است، لازم است مرد او را موعظه و نصیحت کند. و بر زن است که نصایح او را گوش کند.

سؤال 1711 :مقصود از لباس شهرت چیست؟ و آیا چادر سفیدى که موجب انگشت نما شدن شود از مصادیق لباس شهرت است؟

جواب: مقصود از لباس شهرت لباسى است که عرفاً زننده باشد و از جهت زننده بودن انگشت نما باشد. یا مناسب زىّ و شأن شخص، از حیث جنس یا رنگ یا نوع دوخت و امثال آن نباشد.

سؤال 1712 :آیا زن مى تواند بدون پوشش نزد برادر شوهر ظاهر شود؟

جواب: برادر شوهر مانند سایر مردهاى اجنبى، نامحرم است.

سؤال 1713 :پوشیدن جوراب تنها براى خانمها در صورتى که چادر داشته باشند، چه حکمى دارد؟

جواب: اگر جوراب بشره را بپوشاند و مفسده نداشته باشد، مانعى ندارد.

سؤال 1714 :اشخاصى در یک خانه و یک طبقه عمارت مى باشند، با اینکه فامیل هستند نامحرم نیز هستند، ولى هیچ گونه خطرى از جهت ریبه و غیر از آن در کار نیست و همیشه باهم نشست و برخاست دارند. و از لحاظ خورد و خواب و خرید لوازم منزل مخلوط هستند. دست و صورت باز و از حیث حجاب محجوب نیستند. چون از این حیث برایشان دشوار است، آیا ترخیصى هست؟ یا مثل خارج منزل وظیفه نامحرم که اجنبیه باید از اجنبى مستور باشد، در این جا هم جارى شود؟

جواب: دلیلى بر تفاوت حکم بین غیر محارم بنظر نرسیده است.

سؤال 1715 :آیا خواهر، مادر، عمه، خاله ولدالزنا با او محرم مى باشند یا خیر؟

جواب: بلى، همه اینها محرم مى باشند
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -