انهار
انهار
مطالب خواندنی

فتاوای آیت الله العظمی نوری همدانی (مدظله)

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال 794 -امر به معروف و نهى از منكر مرد نا محرم به زن يا بالعكس چگونه بايد باشد؟

جواب:  با رعايت شرايط امر به معروف و نهى از منكر اشكال ندارد.

سؤال 795 -آيا براى آموزگار يا مسئولين آموزشگاه جايز است دانش آموز را به جهت آوردن تصاوير يا وسايلى مشابه آن كه منافى عفّت عمومى باشد تنبيه بدنى نمايند؟

جواب:  خير بايد با شرائطش امر به معروف و نهى از منكر نمود و در صورتى كه وسائل مذكور از ابزار لهو باشد از بين بردن آنها اشكال ندارد.

سؤال 796 -در موارد بالا در صورت تكرار و اصرار بر عمل توسط دانش آموز آيا حكم تغيير خواهد كرد؟

جواب:  با رعايت امر به معروف و نهى از منكر حكم تغيير مى كند چون امر به معروف مراتبى دارد.

سؤال1014 : معاشرت با كسي كه نماز را عمدا ترك كرده و نسبت به نامحرم و محرم بي تفاوت است و حجاب را كنار گذاشته و امر به معروف هم تاثيري در او ندارد چه حكمي دارد ؟

جواب:  در صورتيكه معاشرت كننده تحت تاثير او قرار نگيرد معاشرت به اندازه متعارف اشكال ندارد .

سؤال1015 : متأسفانه در بعضي خانواده ها و حتي خانواده هاي مذهبي هنگامي كه مجالس عروسي برگذار مي كنند مرتكب خيلي از حرام ها از قبيل رقص و اختلاط زن و مرد نامحرم و ترانه هاي حرام مي شوند و استدلالشان اين است كه مجلس عروسي بايستي شاد باشد و غالبا مي گويند يك شب كه بيشتر نيست لطفا بفرماييد اين استدلال صحيح است يا خير ؟ و شركت در اين مجالس (با فرض اينكه اگر شركت نكند خانواده مذكور ناراحت شده و بعد قطع رابطه مي كنند )چه حكمي دارد ؟

جواب:  شركت در مجالس حرام حرام است ، مگر اينكه بتوان نهي از منكر نمود و لازم است كه مسلمان هميشه بر اساس دين مقدس اسلام حركت نمايد .

سؤال1110 : و اگر مردي همسرش را به حجاب اسلامي ملتزم نكند ، آيا فاسق محسوب مي شود ؟

جواب:  در صورتي كه امر به معروف و نهي از منكر او تاثير دارد ولي اهميت نمي دهد و امر و نهي نمي كند فاسق است .

سؤال1048 : اگر شخصي در اتومبيلي سوار شده كه نوار موسيقي يا غنا گذاشته اند و بداند نهي از منكر سودي ندارد ، وظيفه چيست ؟

جواب:  نهي از منكر با شرايطي لازم است و بدون آن شرايط لازم نيست ولي اگر ممكن است خودش با آن وسيله به طرف مقصد نرود

 


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -