انهار
انهار
مطالب خواندنی

قمه زنی با چهره شیعه در جهان چه خواهد کرد؟

بزرگ نمایی کوچک نمایی
به گزارش «تابناک»، کوبیدن تیغه قمه بر فرق سر یک روش قمه زنی است که منجر به مرگ هم شده است و کوبیدن مکرر لبه کند قمه بر فرق سر و سپس یک برش بر روی محل مکرر ضربه خورده، روش دیگری است که قمه زنان به کار می گیرند و این عمل را نیز در راستای عرض ارادات به حضرت ابالفضل عباس (ع) ارزیابی می‌کنند، هرچند برخی دیگر معتقدند این اقدام تماماً از سر ارادات نیست و انگیزه های دیگری نظیر خودنمایی نیز در آن وجود دارد؛ جنبه ای که در سینه زنی ساده قابل تبلور نیست.
با این حال حتی اگر قمه زنی از سر ارادت به شهدای کربلا بالاخص حضرت عباس باشد، قطعاً مورد رضایت قلبی معصومین نیست، چرا که ایشان برای جلوگیری از انحراف دین خدا جان دادند و ظلم بزرگی به اسلام و بالاخص تشیع است، که شیعه را با تیغ و قمه معرفی کرد و فلسفه عاشورا را آنچنان در چنین امور انحرافی سوق داد که با جست و جو در منابع غیرفارسی زبان پیرامون محرم و عاشورا و تاسوعا، با حجم عظیمی از تصاویر سرها و تن های خونین مواجه شد که در میان آنها کودکان نیز حضور دارند.
قمه زنی علنی در بنت جبیل

«انّ استعمال السّیوف و السلاسل و الطبول و الابواق و ما یجری الیوم أمثاله فی مواکب العزاء بیوم عاشورا انّما هو مُحرم و هو غیر شرعی / به کاربردن شمشیرها (=قمه‌زنی) و زنجیرها و طبل‌ها و بوق‌ها و کارهایی مانند این امور که امروزه در دسته‌های عزاداری و در روز عاشورا معمول است همه حرام و غیر شرعی است» این فتوای سید ابوالحسن اصفهانی استاد بزرگانی چون زنده یاد علامه طباطبایی و آیت الله بهجت به حمایت از علامه سید محسن امین و در حرمت قمه بود.

این فتوا پس از آن صادر شد که علامه سید محسن امین پس از نگارش رساله‌ای با عنوان التنزیه لاعمال الشبیه، که در آن اثبات کرده بود قمه زنی و پاره‌ای از رسوم عزاداری عوام، اعمال غیرشرعی، حرام و شیطانی اند و به واسطه همین رساله مورد خشم مردم عوام قرار گرفت و پس از تهمت‌ها و توهین‌های فراوان طردش کردند. شبیه همین فتوا را سید محمدحسین کاشف الغطاء نیز داد و البته در مقابل این نظرات شیخ نائینی بود که دیدگاهی کاملاً مخالف داشت که بسیاری نیز از نظر آیت الله نائینی در قمه زنی تبعیت کرده و می کنند.

در پی پیروزی انقلاب اسلامی ایران، امام خمینی نیز مبارزاتی را با افراط گرایی در عزاداری پی گرفت و چهره هایی چون آیت الله محمدباقر صدر و شهید آیت الله مرتضی مطهری نیز در این زمینه گفتارهای صریحی داشتند. استاد مطهری در این باره در کتاب جاذبه و دافعه علی گفته است:«قمه زنی و بلند کردن طبل و شیپور از ارتودکس‌های قفقاز به ایران سرایت کرد و چون روحیه مردم برای پذیرش آن آمادگی داشت همچون برق در همه جا دوید.»

فیلم: قمه زنی بر سر چهره شیعه در جهان چه خواهد آورد؟

مقام معظم رهبری نیز درباره چنین اقداماتی در سال 73 در جمع روحانیون صراحتاً تاکید نمودند: «من حقیقتاً هر چه فکر کردم دیدم نمی‌توانم این مطلب [قمه‌زدن] را که قطعاً یک خلاف و یک بدعت است به اطلاع مردم عزیزمان نرسانم. این کار را نکنند. بنده راضی نیستم. اگر کسی تظاهر به این معنا کند که بخواهد قمه بزند من قلباً از اوناراضی‌ام. این را من جدا عرض می‌کنم. یک وقت بود در گوشه و کنار چند نفر دور هم جمع می‌شدند و دور از انظار عمومی مبادرت به قمه‌زنی می‌کردند و کارشان تظاهر، به این معنا که امروز هست، نبود. کسی هم به خوب و بد عملشان کار نداشت؛ چرا که در دایره محدودی انجام می‌شد. اما یک وقت بناست که چندهزار نفر ناگهان در خیابانی از خیابان‌های تهران یا قم یا شهرهای آذربایجان و یا شهرهای خراسان ظاهر شوند و با قمه و شمشیر برسر خودشان ضربه واردکنند. این کار قطعاً خلاف است. امام حسین (علیه السلام) به این معنا راضی نیست. من نمی‌دانم کدام سلیقه‌هایی و از کجا این بدعتهای عجیب و خلاف را وارد جوامع اسلامی و جامعه انقلابی ما می‌کنند.»

در چنین شرایطی در کشورمان علی رغم ممنوعیت قمه زنی برای جلوگیری از وهن تشیع، شاهد تکرار فراوان چنین عملی هستیم و همین امسال نیز در بازار تهران برخی از مردم از انجام در خفای قمه زنی به خبرنگار «تابناک» می گفتند، هرچند هیچ کدام نه حاضر شدند درباره جزئیات این ماجراها مقابل دوربین سخن بگویند و نه نقدهایی که به این خونریزی ها داشتند را به هر شکل ممکن بیان کردند. طلب نشانی محل های قمه زنی را نیز به سادگی رد می کردند، تا احیاناً مسیر تیزی به سمت شان تغییر جهت ندهد!

با این حال در دیگر کشورها از جمله عراق و افغانستان تیغ زنی و قمه زنی به شکل کاملاً علنی پابرجا بود تا رسانه های اروپایی باز هم چنین تصاویری را برای معرفی عزاداران حسینی برگزینند و وهن تشیع بار دیگر رخ دهد؛ امری که پیش از این با هشدار برخی علمای بزرگ و حتی قراردادن حرمت برای آن همراه شده و در مقابل حتی در این زمینه برای برخی علمای بزرگ نیز داستان هایی در راستای مشروع سازی این عمل آوردند که خوشبختانه در همان زمان حیات ایشان رد شد.

با این اوصاف، در چنین ایامی شاید بتوان با اندکی تامل در فلسفه ضعیف قمه زنی، در این باره به طرح این پرسش پرداخت که آیا قمه زنی ارتباطی با فلسفه عاشورا دارد و یا ذره ای از جنبه های عزای امام حسین (ع) و حضرت عباس (ع) در آن قابل شده است و پس از آن برای پیوستن به چنین حرکت هایی تیغ برکشید. شیعه بیش از تیغه به اندیشه نیاز دارد.

  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

ویژه نامه ماه مبارک رمضان




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -