انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

قضا و کفاره روزه

بزرگ نمایی کوچک نمایی
سؤال: کسانى که در نزدیکى قطب شمال زندگى مى کنند در روزهایى که طولش 20 ساعت تا 22 ساعت است چه تکلیفى براى روزه دارند؟
پاسخ: چنانچه تمکن دارد روزه بگیرد و اگر تمکن ندارد بعداً قضاء کند و اگر از آنهم متمکن نیست فقط فدیه بدهد.
سؤال: مدت یکسال و نه ماه است که به فرزندم شیر مى دهم. در 23 دى ماه امسال دو سال شیردهى تمام مى شود. در طول روز فرزندم به تناوب شیر مى خورد. مى خواستم بپرسم که آیا در ماه رمضان امسال باید روزه بگیرم یا نه؟
پاسخ: روزه بگیرید.
سؤال: من در خانواده اى بدنیا آمده ام که هیچ آشنایى با مسایل مذهبى نداشتم و حتى پدرم مخالف مذهب است ولى به لطف خدا به مرور زمان با مسایل مذهبى آشنا شدم و پله پله معارف دینى را آموختم ولى این مسیر طولانى بود و مسایلى چون ولایت امامان، نیاز به مرجع و... را تا مدتى خیلى توجه نمى کردم.
1 ـ من نمازهایى را که در آن زمان خوانده ام بدلیل اینکه مثلاً مقید به قرائت از مخارج درست نبوده ام و... را که چند سال مى شود دوباره بخوانم آیا واجب است؟ در مورد روزه هایم با توجه به درست نبودن غسلهایم در اوایل و روزه هایى که اجازه روزه به من نمى دادند چه؟
پاسخ: 1 ـ اگر مطمئن بودید که قرائت به آن نحو صحیح است قضا لازم نیست و اگر غسل صحیح نبوده نماز باطل است ولى روزه صحیح است البته بهتر است وجه بطلان غسل را بنویسید و روزه هایى که با اجبار خورده اید قضاء لازم است و کفاره ندارد.
سؤال: حکم کسی که ماه رمضان بر اساس شهادت دو نفر 29 روز روزه گرفته اند چیست ؟
پاسخ: قضا لازم نیست .
سؤال: در برخى کشورها چندین روز آفتاب طلوع و یا غروب نمى کند نماز و روزه در این کشورها چگونه است؟
پاسخ: احتیاط واجب آن است که نماز را با اوقات نزدیکترین کشور و یا شهرى که در بیست چهار ساعت داراى شب و روز مى باشد تطبیق دهد و نمارهاى پنجگانه را برابر اوقات شرعى آنجا بخواند هر چند با قصد قربت مطلقه. و اما روزه را باید به کشوری برود که بتواند روزه ماه رمضان را بگیرد که فضیلت بسیار دارد و اگر ممکن نشد در غیر ماه رمضان چنان کند و قضا به جا آورد.
سؤال: در سوئد فعلاً روزها کوتاه است اما بعد ممکن است اینطور نباشد و اگر ماه مبارک رمضان در تابستان بیفتد ممکن است طول روز از 20 ساعت هم تجاوز کند. در این مورد نظر معظم له چیست؟
پاسخ: در فرض تمکن باید روزه گرفت.
سؤال: کسى که در قطبین (شش ماه شب و شش ماه روز ) زندگى مى کند حکم نماز و روزه آن چطور است ؟
پاسخ: در مورد نماز به احتیاط واجب باید ملاحظه نزدیکترین مکانى کند که هر 24 ساعت یک شبانه و روز دارد و به نیت قربت مطلق نمازهاى پنجگانه را طبق اوقات آنجا بجاى آورد و در مورد روزه نیز واجب است که در ماه رمضان به شهرى برود که بتواند در آن روزه بگیرد یا بعد از آن برود و قضا کند و اگر نمى تواند به جاى روزه باید فدیه بدهد.
سؤال: 1 ـ اگر کسى در ماه رمضان عمداً کارى کند که از او منى بیرون آید آیا باید 60 روز روزه بگیرد یا خیر؟

2 ـ جواب این سؤال را براى فرو بردن اخلاط سینه را هم بگویید.
پاسخ: 1 ـ اگر عالم به این بود که این کار روزه را باطل مىکند باید کفاره بدهد و نیز بنابر احتیاط واجب اگر جاهل مقصر متردد باشد. و کفاره آن این است که 60 روز روزه بگیرد یا 60 فقیر را سیر کند ولو به اینکه به هرکدام یک مد (750 گرم) طعام بدهد.
2 ـ روزه را باطل نمی کند.
سؤال: همسر اینجانب براى اینکه بتواند تمام ماه مبارک رمضان را روزه بگیرد از قرص ضد باردارى استفاده مى کند . اما متاسفانه در یک شب که نتوانسته بودیم سحر بیدار شویم و نتواتنسته بود از قرص استفاده کند در اثر غفلت و عدم اشنائى با مساله شرعى (بخاطر اینکه دوره ماهانه اش اغاز نشود و حداقل 1 هفته از ماه مبارک را از دست ندهد ) صبح بعد از اذان از قرص استفاده کرده و بعد براى رفع ناراحتى معده که در اثر استفاده از قرص بوجود امده اندکى غذا نیز مصرف نموده است .
حال سوال این است که آیا به خاطر این اشتباه باید کفاره هم بدهد ؟ با توجه به اینکه بعد از وقوف به مساله تا افطار امساک کرده است . در ضمن در صورتى که کفاره واجب گردد آیا بعد از اداى آن از گناه مبرا هست یا خیر ؟
پاسخ: اگر اطمینان داشت که خوردن آن جایز است فقط آن روز را قضا کند .
سؤال: در اوایل سن تکلیف 6 روز ماه رمضان را به حرام شکستم ولى با توجه به این موضوع که بعدا کفاره آن را مى دهم روزه مستحبى زیادى گرفتم حکم چیست ؟ آیا باز هم مى توانم بگیرم ؟مبلغ ریالى آن چقدر مى شود و چگونه قابل پرداخت است ؟
پاسخ: تا قبل از قضاء آن روزه ها نمى توانید روزه مستحبى بگیرید و کفاره براى هر یک روز اطعام 60 فقیر است که مى توانید به هر یک 750 گرم کندم بدهید .
سؤال: اگر زن و شوهر جوانى در ماه رمضان در زمانى که روزه هستند ناخواسته و بدون کنترل خود با هم نزدیکى کنند و روزه شان باطل شود چه باید بکنند؟
پاسخ: قضا و کفاره واجب است و کافى است اطعام شصت مسکین هر مسکینى 750 گرم گندم یا آرد براى هر یک از زن و شوهر.
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -