به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی

سوگند به فرشتگاني که [روح بدکاران را به شدت از بدن هايشان] بر مي کنند، ( 1 )

 و سوگند به فرشتگاني که [روح نيکوکاران را به نرمي و ملايمت از بدن هايشان] بيرون مي آورند؛ ( 2 )

 و سوگند به فرشتگاني که [براي اجراي فرمان هاي حق] به سرعت نازل مي شوند، ( 3 )

 و سوگند به فرشتگاني که [در ايمان، عبادت، پرستش و اطاعت] بر يکديگر [به صورتي ويژه] سبقت مي گيرند، ( 4 )

 و سوگند به فرشتگاني که [به اذن خدا امور آفرينش را] تدبير مي کنند؛ ( 5 )

 [که همه براي رسيدن به پاداش و کيفر برانگيخته مي شوند در] روزي که لرزاننده همه چيز را به شدت بلرزاند؛ ( 6 )

 در حالي که لرزاننده ديگري از پي آن در آيد. ( 7 )

 دل هايي در آن روز مضطرب و هراسان اند ( 8 )

 ديدگانشان [از ترس و هول قيامت] فرو افتاده است. ( 9 )

مي گويند: آيا ما [پس از مرگ] به همان حالت اول [که در دنيا بوديم] باز گردانده مي شويم؟ ( 10 )

 [شگفتا!] آيا زماني که ما استخوان هاي پوسيده و ريز ريز شديم [بازمي گرديم؟] ! ( 11 )

 [و] گويند: [اگر قيامتي در کار باشد] بازگشت به حيات دوباره در آن زمان بازگشتي زيانبار است. ( 12 )

 جز اين نيست آن بازگشت فقط با يک بانگ عظيم است [و بس] ( 13 )

 که ناگاه همه بر يک زمين صاف و هموار حاضر شوند. ( 14 )

 آيا سرگذشت موسي به تو رسيده است؟ ( 15 )

هنگامي که پروردگارش او را در وادي مقدس طوي ندا داد ( 16 )

 که به سوي فرعون برو؛ زيرا که طغيان کرده است. ( 17 )

 پس به او بگو: مي خواهي [از آلودگي شرک و طغيان] پاک و پاکيزه شوي؟ ( 18 )

 من تو را به سوي پروردگارت راهنمايي مي کنم تا از او بترسي [و از طغيان دست برداري] ( 19 )

 پس آن معجزه بزرگ تر را به او نشان داد. ( 20 )

 ولي [او آن را] تکذيب کرد و سرپيچي نمود. ( 21 )

 سپس [به حق] پشت کرد [و براي نابودي موسي] به تلاش برخاست! ( 22 )

 پس [قومش را] گرد آورد، و ندا داد ( 23 )

 و گفت: من پروردگار بزرگ تر شما هستم. ( 24 )

 پس خدا هم [به کيفر اين ادعاي نابجا] او را به عذاب آخرت و دنيا دچار ساخت. ( 25 )

 بي ترديد در اين سرگذشت براي کسي که [از عذاب خدا] بترسد عبرتي است. ( 26 )

 آيا آفريدن شما [پس از مرگ] دشوارتر است يا آسمان که او آن را بنا کرد؟ ( 27 )

 سقفش را برافراشت، پس آن را درست و نيکو قرار داد، ( 28 )

 و شبش را تاريکو روزش را روشن ساخت، ( 29 )

 و زمين را پس از آن گسترانيد، ( 30 )

 و از آن آبو چراگاهش را بيرون آورد، ( 31 )

 و کوه ها را محکم و استوار نمود ( 32 )

 تا مايه بهرهوري شما و دام هايتان باشد. ( 33 )

 پس زماني که آن حادثه بزرگ تر [و غير قابل دفع] در رسد، ( 34 )

 در آن روز انسان آنچه تلاش و کوشش کرده به ياد آورد ( 35 )

 و دوزخ رابراي هر بيننده اي آشکار سازند، ( 36 )

 و اما کسي که طغيان و سرکشي کرده ( 37 )

 و زندگي دنيا را [بر زندگي ابد و جاويد آخرت] ترجيح داده، ( 38 )

 پس بي ترديد جايگاهش دوزخ است؛ ( 39 )

 و اما کسي که از مقام و منزلت پروردگارش ترسيده و نفس را از هوا و هوس بازداشته است؛ ( 40 )

 پس بي ترديد جايگاهش بهشت است. ( 41 )

 همواره ازتو درباره قيامت مي پرسند که در چه زماني واقع مي شود؟ ( 42 )

 تو از بسيار ياد کردنش [و سخن گفتن درباره آن] چه به دست مي آوري؟ ( 43 )

 نهايتش به سوي پروردگار توست [کيفيت برپا شدن و زمان وقوع و اوصافش را کسي جز خدا نمي داند] . ( 44 )

 وظيفه تو فقط بيم دادن کساني است که همواره از آن مي ترسند. ( 45 )

 گويي آنان روزي که قيامت را مي بينند چنين مي پندارند که در برزخ جز شامگاهي يا صبح گاه آن درنگ نکرده اند! ( 46 )