انهار
انهار
مطالب خواندنی

رهایی از عادت به گناه

بزرگ نمایی کوچک نمایی
سوال چکنم تا از گناه رها شوم؟

جواب عزیزم؛ برای این پاسـخ باید به چند نكته توجه کنید:
1. خود را بشناسد و به مقام و جايگاه انساني خويش واقف شوید. لازمه خودشناسي اين است كه بدانید: 1. كي هستید؟ 2. از كجا آمده‎اید؟ 3. به كجا خواهید رفت؟
2. خدا را بشناسيد؛ زیرا وقتي انسان خدا را شناخت به عظمت و جايگاه خداوند پي برد ايمان مي آورد.
3. پيامبران و امامان و ولايت اهل بیت (عليهم السّلام) را بشناسید زیرا شناخت آنها همان و رو به خدا رفتن و کسب تقوی و دوری از گناهان همان.
4. براي خودسازي دو رکن مطرح است: 1) انجام واجبات و حتی المقدورمستحبات؛ 2) دوري ازگناه و حتی المقدورمكروهات.
5. پرهیز از جهل و ناداني؛ (زیرا: يكي از عوامل زمينه‎ساز گناه، جهالت و ناداني نسبت به خدا، هدف آفرينش انسان، و جهالت نسبت به آثار و پيامدهاي دنيوي و اخروي گناه است.
آقا أمیرالمؤمنین علي (عليه السّلام) در عهد نامه اش به مالك اشتر مي‎فرمايد: «در برابر خداوند كسي نافرماني نمي‎كند مگر جاهل شقي»
و نيز می فرماید: «جهل مركز زشتي است، جهل ريشه و پايه زشتي است، جهل موجب تباهي معاد انسان است».
6. پرهیز از محیط آلوده ؛ (زیرا از زمينه‎هاي گناه، محيط فاسد و آلوده است). بنابراين جدا شدن از محیط و انسان‎هاي گمراه و تبه‎كار ضروري است.
7. پرهیز از غفلت‎؛ (رسول اکرم (صلي الله عليه و آله و سلّم) مي‎فرمايند: «زماني كه قلب انسان پاك باشد، جسدش پاك و هرگاه قلب او پليد باشد، جسدش هم پليد است».
8. پرهیز از هوی و هوس؛ (امام صادق «عليه السّلام» مي‎فرمايد: «بترسيد از هواي نفس خود همان‎طور كه از دشمنان خود مي‎ترسيد.» (اگر از هوي نفس پيروي كنید حتماً به گناه و معصيت آلوده خواهید شد).
پسرم؛ چند توصیه براي دوري از گناه:
1. به ياد خدا بودن؛ (خدا را ناظر اعمال و نيّات خود بدان؛ زیرا ما در محضر خدا هستيم و خدا در كمين ماست).
2. به ياد داشته باش كه خليفه خدا در زمين و اشرف مخلوقاتی؛ (با این فکر به خود اجازه نافرمانی از خدا و گناه نمی دهی).
3. به ياد مرگ و حساب و قيامت بودن؛ (ياد مرگ عامل پيشگيري از گناه است).
4. انجام دادن عبادات و وظايف شرعي؛ (اصولاً هدف از عبادات علاوه بر فوايد معنوي آن، پاكسازي و پيشگيري از گناهان است).
عزیزم؛ اميدواريم با رعايت اين توصیه ها، به مراتب كمال و تقوی و پرهیزکاری و ترک گناه نايل شويد. یاحقّ.



  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -