انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

(نیت، تکبیر، قنوت، سلام)

بزرگ نمایی کوچک نمایی
نیت
نیّت اداء یا مافی الذمه در جائی که مردد بین اداء و قضاء باشد
سؤال 112. اگر نماز واجب او به تأخیر افتاده و نمى داند که قضا شده یا نه، به چه نیتى نماز را بخواند و اگر به نیت اداء خوانده و بعد بفهمد قضاء شده آیا نمازش صحیح است؟
پاسخ:در مفروض سؤال در صورتى که نمى داند قضاء شده یا نه، باید بنا بگذارد بر اینکه هنوز وقت باقى است و لذا مى تواند نیت اداء نماید، و همچنین مى تواند نیت مافى الذمه کند، و اگر نماز را به نیت اداء بخواند و بعد بفهمد قضاء شده در صورتى که به قصد امتثال امر واقعى خوانده صحیح است، و همچنین برعکس اگر به نیت قضاء خوانده و بعد بفهمد اداء بوده در صورتى که به قصد امتثال امر واقعى خوانده صحیح است.
تکبیر
تکرار عمدی تکبیره الاحرام
سؤال 113. اگر کسى عمداً تکبیرة الاحرام را تکرار کند آیا نمازش صحیح است؟
پاسخ:اگر تکرار سهوى باشد نماز صحیح است، و اگر عمدى باشد در صورتى که علم به حکم شرعى داشته یا اینکه جاهل مقصر بوده (یعنى در جهل خود معذور نبوده) نماز او باطل است. و اما اگر جاهل قاصر بوده (یعنى در جهل خود معذور بوده) بطلان نماز بنابر احتیاط واجب است. و در فرض بطلان نماز به تکرار تکبیرة الاحرام، اگر مجدداً براى بار سوم تکبیرة الاحرام گفت مجدداً نماز بر پاشده و صحیح مى باشد.
قنوت
فراموش شده
سؤال 152. اگر کسی قنوت نماز را فراموش کرده و به رکوع برود آیا می تواند قضای آن را به جا آورد؟
پاسخ:اگر نماز گزار قنوت را فراموش کرده و پیش از آنکه به اندازه رکوع خم شود، یادش بیاید، مستحب است بایستد و بخواند، و اگر در رکوع یادش بیاید، مستحب است بعد از رکوع قضا کند، و اگر در سجده یادش بیاید مستحب است بعد از سلام آن را قضا نماید.
قنوت فارسی
سؤال 153. آیا می شود در نماز قنوت را به فارسی خواند؟
پاسخ:خواندن دعا به زبان فارسی در قنوت نماز واجب و نماز مستحبّی به نماز ضرری نمی زند و نماز صحیح است، امّا وظیفه قنوت انجام نشده و کفایت از دعای عربی نمی کند. البته باید دعا به صورت مناجات با خدا بوده و خطاب به
سلام
سلام واجب در تسلیم
سؤال 151. آیا هر سه سلامی که در تسلیم آمده واجب است؟
پاسخ:خیر، گفتن سلام اوّل (السلام علیک ایها النبیّ و رحمه الله و برکاته) مستحب است و در سلام نماز گفتن یکی از دو جمله «السلام علینا و علی عباد الله الصالحین» یا «السلام علیکم» کفایت می کند، و مستحب است که به جمله «السلام علیکم» جمله «و رحمه الله و برکاته» را اضافه نماید، و در صورتی که «السلام علینا و علی عباد الله الصالحین» را اوّل بگوید مستحب است که بعد از آن «السلام علیکم و رحمه الله و برکاته» را هم بگوید.
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -