انهار
انهار
مطالب خواندنی

قیام

بزرگ نمایی کوچک نمایی
معنی "سمع الله لمن حمده"
سؤال: معنی "سمع الله لمن" حمده چیست؟
پاسخ:معنی «سمع الله لمن حمده» یعنی: خداوند حمد بندگانش را می شنود.
معنی "بحول الله و قوته اقوم و اقعد"
سؤال: معنی "بحول الله و قوته اقوم و اقعد" چیست؟
پاسخ:معنی «بحول الله و قوته اقوم و اقعد» یعنی: با کمک و قدرت الهی برمی خیزم و می نشینم.
 ادامه دادن نماز به صورت نشسته یا خوابیده
سؤال: بیمارى که ایستاده نماز مى گذارد، بناگاه احساس سرگیجه و عجز مى کند. آیا مى تواند بقیّه نماز را به حالت نشسته یا خوابیده بخواند؟
پاسخ:مانعى ندارد; ولى اگر تا آخر وقت قدرت پیدا کند، احتیاط اعاده است
گفتن ذکر یا حی یا قیوم به جای بحول الله
سؤال: آیا ذکر یا حی و یا قیوم را می توانیم به جای ذکر بحول الله وقوته اقوم واقعد به هنگام برخاستن از سجده بگوییم؟
پاسخ:به قصد ذکر مطلق اشکال ندارد.
رفتن به رکوع بدون مکث بعد از قرائت
سؤال: اینجانب در هنگام نماز بعد از قرائت حمد وسوره ‌( بدون توقف اضافه و بدون گفتن ذکر الله اکبر) به رکوع می روم، آیا نماز صحیح است؟
پاسخ:اشکالی ندارد.
ادامه دادن نماز به صورت نشسته برای بیماران
سؤال: بیمارى که ایستاده نماز مى گذارد، بناگاه احساس سرگیجه و عجز مى کند، آیا مى تواند بقیه نماز را به حالت نشسته یا خوابیده بخواند؟
پاسخ:مانعى ندارد، ولى اگر تا آخر وقت قدرت پیدا کند احتیاط اعاده است.
حرکت دادن بدن در هنگام خواندن حمد و سوره
سؤال: هنگامی که امام جماعت در نماز جماعت مشغول خواندن حمدو سوره است آیا بدن را می توان حرکت داد؟
پاسخ:حرکات جزئی اشکال ندارد.
 کیفیت قیام متصل به رکوع
سؤال: منظور از قیام متصل به رکوع چیست ؟کیفیت آن دقیقا به چه صورت است ؟آیا می بایست ما بین حمد و سوره هم قیام به جا آورد؟
پاسخ:منظور آن است که رکوع از حالت قیام صورت پذیرد بنابر این کسی که بعد از خواندن سوره برای کشتن حیوان گزنده ای (مثلا) خم شده و پس از آن بدون آن که کاملا بایستد به رکوع برود قیام متصل به رکوع را بجا نیاورده و لذا واجب است کاملا بایستد و سپس به رکوع برود.

  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

ویژه نامه ماه مبارک رمضان




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -