انهار
انهار
مطالب خواندنی

اعمال روز آخر ماه نورانی رجب

بزرگ نمایی کوچک نمایی

بسم الله الرحمن الرحیم

 ماه نورانی رجب از ارزش و شرافت بسيار بالايی برخوردار است و اين شرافت و ارزش بخاطر آن است كه: اين ماه يكی از ماههای حرام و از زمانهای ويژه‌ دعا است.

اعمال روز آخر ماه نورانی رجب:

(۱) انجام غسل. { به انجام غسل در روز آخر ماه رجب تاکید شده است}

(۲) گرفتن روزه. { روزه روز آخر ماه رجب سبب آموزش گناهان گذشته و آینده می شود}

(۳) خواندن نماز حضرت سلمان.

آقا رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) دربارهٔ این نماز به سلمان می‌فرماید هیچ مؤمنی این نماز را نمی‌گزارد مگر اینکه:

(۱) همه گناهان صغیره و کبیره‌اش محو می‌شود،

(۲) اجر کسی که همه ماه رجب را روزه گرفته، می‌برد،

(۳) تا سال پیش رو در نزد خدا از نمازگزاران نوشته می‌شود.

(۴) و هر روز برایش عمل شهیدی از شهدای بدر نوشته می‌شود.

پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) این نماز را نشانه‌ و فرق میان مؤمنان و منافقان دانسته و معتقداست، منافقان این نماز را نمی‌خوانند.

حضرت (صلی الله علیه و آله و سلم) پس از تعلیم این نماز به سلمان می‌فرماید:

(۱) نمازگزار خواسته‌اش را بخواهد دعایش مستجاب خواهد شد.

(۲) و میان او وجهنم هفت خندق فاصله می‌شود که هر یک به وسعت فاصله میان آسمان و زمین است.

(۳) و در برابر هر رکعت، هزارهزار رکعت حساب می‌شود.

(۴) و برائت از آتش و گذر از صراط برای او نوشته می‌شود.

(۴) خواندن ده رکعت نماز.

رويناها عن جدّي أبي جعفر الطوسي رضوان اللّه عليه، و قد تقدم إسنادها فيما أشرناإليه، و هي:

و صلّ في آخر الشهر عشر ركعات، تقرء في كل ّركعة فاتحة الكتاب مرة واحدة و «قُلْ هُوَاللَّهُ أَحَدٌ» ثلاث مرات و «قُلْ ياأَيُّهَا الْكافِرُونَ» ثلاث مرات، فإذاسلّمت فارفع يديك إلى السماء و قل:

لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لاشَرِيكَ لَهُ

لَهُ الْمُلْكُ وَ لَه الْحَمْدُ يُحْيِي وَ يُمِيتُ وَ هُوَحَيٌّ لا يَمُوتُ

بِيَدِهِ الْخَيْرُ وَهُوَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ،

وَصَلَّى اللَّهُ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِينَ،

وَ لا حَوْلَ وَ لاقُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ.

ثم امسح بها وجهك و سل حاجتك فإنه يستجاب لك دعاؤك و يجعل اللّه بينك و بين جهنم سبعة خنادق، كل خندق كما بين السماء والأرض، و يكتب لك بكلّ ركعة ألف ألف ركعة،و يكتب لك براءة من النار و جواز على الصراط.

قال سلمان رضي اللّه عنه: فلمّا فرغ النبي صلّى الله عليه وآله من الحديث خرّرت ساجداً أبكي شكراً للّه تعالى لما سمعت من هذا الحديث.

 از آقا رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) روایت شده است که حضرت فرمود:

هر کس در اخر ماه رجب ۱۰ رکعت نماز بخواند که در هر رکعت سوره حمد را یکمرتبه و سوره توحید را سه مرتبه و سوره کافرون را سه مرتبه بخواند و پس از سلام نماز دستهایش را به سوی آسمان بلند کند و بگوید:

لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لاشَرِيكَ لَهُ

لَهُ الْمُلْكُ وَ لَهُ الْحَمْدُ يُحْيِي وَ يُمِيتُ وَ هُوَ حَيٌّ لا يَمُوتُ

بِيَدِهِ الْخَيْرُ وَ هُوَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ،

وَ صَلَّى اللَّهُ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِينَ،

وَ لا حَوْلَ وَ لاقُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ.

سپس دستهایش را به روی صورت بکشد و حاجتش را از خداوند بخواهد،

دعای او مستجاب شود.

و خداوند بین او و جهنم هفت گودال فاصله بیاندازد که اندازه هر گودال به اندازه فاصله آسمان تا زمین است.

و در ازای هر رکعت، هزار رکعت برایش نوشته شود.

و برای او گذر از صراط و دوری از جهنم نوشته شود.

سلمان رضوان الله علیه می گوید: «هنگامی که کلام پیامبر (صلی الله علیه و اله و سلّم) به پایان رسید، به حالت گریه به سجده افتادم و خداوند را شکر. نمودم که این حدیث را از پیامبر شنیدم.»

منابع:

(۱) مفاتیح الجنان.

(۲) اقبال الاعمال، ج ۳ ص ۲۸۴.

(۳) اقبال الاعمال مترجم، ج ۲ ص ۸۵۴.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

ویژه نامه ماه مبارک رمضان




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -