انهار
انهار
مطالب خواندنی

تردید در صحیح بودن انتخاب مرجع تقلیدم

بزرگ نمایی کوچک نمایی
سؤال: چند وقت قبل بدون تحقیق آیةالله مکارم شیرازی را به عنوان مرجع انتخاب کردم. پس از آن یک روز طی گفت و گویی که با معلم دینی مدرسه داشتیم ایشان گفت: آقای خراسانی اعلم است البته گفتند من نمی گویم که آقای مکارم اعلم نیستند. پس از آن من یک فرد با لباس روحانیت را در خیابان دیدم و از ایشان پرسیدم ایشان گفتند آقای مکارم اعلم نیست و مرجع دیگری که فکر کنم آقای سیستانی بود اعلم است. من از پیشنماز مدرسه مان که طلبه بود خواستم که از حوزه برای من از دو نفر عالم و عادل بپرسد که ایشان گفت من از دو نفر عالم و عادل (که گویا طلبه بوده اند) پرسیده ام و آن ها گفته اند که آیةالله مکارم اعلم است خود ایشان نیز نسبت به آقای مکارم ارادت داشتند و گفتند چهار مرجع هستند که به خاطر مشهور بودن نیاز به تحقیق ندارند ازجمله آقای مکارم. به علاوه که من در سایت جامعه مدرسین قم دیده ام که آقای مکارم را جایز التقلید دانسته اند.من در مسابقات احکام از روحانی قسمت عملی مسابقه که مرجع ایشان نیز آقای مکارم بود پرسیدم و یادم می آید که ایشان چنین گفتند که ایشان بیش از آن که لازم باشد مشهور هستند و می توان از ایشان تقلید کرد.خودم هم بعضی از کتب ایشان را و البته قسمتی از آنان را مطالعه کرده ام و واقعا به قلم ایشان اعتقاد دارم و در تلویزیون نیز گاهی صحبت های ایشان را شنیده ام و میتوان گفت باطناً به اعلم بودن ایشان اعتقاد دارم.
در این صورت آیا من می توانم از ایشان تقلید کنم؟(تقلید من صحیح است؟)
آیا نظر دو نفر مذکور که مخالف بودند خللی وارد نمی کند؟ اگر ممکن هست زندگی آیةالله مکارم را برایم کمی توضیح دهید.
پاسخ:  سلام علیکم. بزرگوار تقلید شما از ایشان صحیح است. البته قضاوت معلم دینی مدرسه صحیح نیست زیرا ایشان شرعاً نمیتواند و نباید در تعیین مرجع تقلید نظر دهد و تعیین اعلم با مجتهد خبره هست نه دیگران و ایشان.
مراجعی که توسط جامعه محترم مدرسین (مدّظلّهم) معرفی شده اند و برخی دیگر از مراجع عظام تقلید که نام مبارکشان در این سایت در بخش توضیح المسائل آمده است مراجع جایزالتقلید هستند هر چند برخی از همین حضرات بزرگوار مظنون به اعلمیت هستند که تشخیص با اهل فنّ میباشد. یاحقّ.
مشاهده زندگی علمی آیةالله مکارم شیرازی.

  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -