انهار
انهار
مطالب خواندنی

آیت الله العظمی مظاهری (مدظله)

بزرگ نمایی کوچک نمایی

وصيت کتبي و شفاهي 

سؤال:  شخصي‌ داراي‌ دو وصيّت‌ نامه‌ است ،در يكي‌ از وصيّت‌ نامه‌ها نوشته‌ است‌ هر كدام‌ از فرزندانم‌ را كه‌ در حياتم‌ زمين‌ داده‌ام‌ بقيه‌ هم‌ به‌ همان‌ نسبت‌ حق‌ّ موروثي‌ را ببرند و به‌ طور شفاهي‌ هم‌ گفته‌ به‌ دختران‌ هم‌ به‌ همين‌ اندازه‌ بدهند ولي‌ پسرها وصيّت‌ شفاهي‌ را قبول‌ ندارند لطفاً حكم‌ تقسيم‌ ارث‌ و عمل‌ به‌ وصيّت‌ نامه‌ را مرقوم‌ فرماييد.

پاسخ: اگر وصيّت‌ اثبات‌ شود و زائد بر ثلث‌ نباشد بايد طبق‌ وصيّت‌ عمل‌ شود و فرقي‌ ميان‌ كتبي‌ و شفاهي‌ نيست‌.

 محروم کردن دختران از ارث 

سؤال:  اگر شخصي‌ وصيّت‌ نموده‌ باشد كه‌ اموالش‌ بين‌ پسران‌ تقسيم‌ شود و دخترانش‌ را از ارث‌ محروم‌ نموده‌ باشد، آيا چنين‌ وصيّتي‌ اعتبار دارد؟

پاسخ: اگر وصيّت‌ نموده‌ باشد كه‌ دختران‌ ارث‌ نبرند، اصل‌ وصيّت‌ باطل‌ است‌ و بايد مال‌ او را دختروار و پسروار قسمت‌ كنند ولي‌ اگر وصيّت‌ نموده‌ باشد كه‌ مال‌ من‌ براي‌ پسران‌، ثلث‌ از آن‌ وصيّت‌ صحيح‌ است‌ و دو ثلث‌ ديگر ميان‌ همه ورّاث‌ دختروار و پسروار قسمت‌ مي‌شود. بلي‌ اگر دختران‌ قبل‌ از مرگ‌ يا بعد از مرگ‌ پدر، وصيّت‌ او را امضاء كرده‌ باشند همه مال‌ او مربوط‌ به‌ پسران‌ مي‌شود.

بخشش بيش از ثلث 

سؤال:   آيا پدر اينجانب‌ مي‌تواند اضافه‌ بر ثلث‌ مال‌ خود كه‌ در وصيّت‌ نامه‌ قيد كرده‌اند كه‌ پس‌ از فوت‌ به‌ مصارفي‌ برسد، زميني‌ به‌ يكي‌ از فرزندان‌ خود بدهد يا ببخشد؟ آيا از نظر شرعي‌ مي‌توانند مازاد بر ثلث‌ خويش‌ چنين‌ بخششي‌ داشته‌ باشند؟ يعني‌ ما شرعاً ملزم‌ به‌ تبعيت‌ از اين‌ بند وصيت‌ نامه‌ مي‌باشيم‌؟

پاسخ: به‌ عنوان‌ وصيّت‌ نمي‌تواند زائد بر ثلث‌ وصيّت‌ كند و اگر وصيّت‌ نمود اجازه ورثه‌ را لازم‌ دارد ولي‌ در زمان‌ حيات‌ مي‌تواند همه اموال‌ خود را يا بعضي‌ از آن‌ را به‌ ديگري‌ تحت‌ عقدي‌ از عقود اسلامي‌ نظير بيع‌، صلح‌، هبه‌ واگذار كند.

 مازاد ارث از ثلث مال 

سؤال:  شخصي‌ وصيّت‌ نموده‌ كه‌ ثلث‌ مالش‌ را در موارد خاصّي‌ صرف‌ نمايند، اكنون‌ كه‌ به‌ وصيّت‌ عمل‌ شده‌، مقداري‌ زياد آمده‌، آيا ورثه‌ مي‌توانند مازاد را بين‌ خود تقسيم‌ كنند؟

پاسخ: به‌ عنوان‌ ارث‌ نمي‌شود تقسيم‌ كرد و اگر ورّاث‌ يا بعضي‌ از آنها فقير متديّن‌ باشند با اجازه حاكم‌ شرع‌ به‌ عنوان‌ ردّ مظالم‌ مي‌توان‌ به‌ آنها داد.

عدم وجود وصيتنامه و يک سوم مال 

سؤال:   آيا در صورت‌ نداشتن‌ وصيّت‌ نامه‌ خرج‌ كردن‌ یک سوم از مال‌ ميّت‌ براي‌ بازماندگان‌ الزامي‌ است‌؟

پاسخ: اگر ميّت‌ نديون‌ مردم‌ باشد نظير دين‌ و مهريه‌، يا مديون‌ خداوند باشد نظير حج‌ّ و نماز و روزه‌، بايد اوّلاً دين‌ او ادا شود و پس‌ از آن‌ ارث‌ قسمت‌ شود چنانچه‌ مخارج‌ ضروري‌ براي‌ ميّت‌ نظير كفن‌ و دفن‌ را بايد از مال‌ او برداشت‌ كرد.

بخشش ارث بيش از ثلث به امور خيريه 

سؤال:  شخصي‌ دار فاني‌ را وداع‌ گفته‌ و نظر به‌ اين‌ كه‌ اموالي‌ منقول‌ و غير منقول‌ دارد وصيّت‌ نموده‌ كه‌ در راه‌ امور خير داده‌ شود و وارث‌ مدّعي‌ است‌ كه‌ شخص‌ متوفّي‌ شرعاً قسمتي‌ از اموال‌ موجود خود را مجاز است‌ صرف‌ دين‌ و امور خيريه‌ نمايد. لذا خواهشمند است‌ تكليف‌ را از نظر شرعي‌ مشخّص‌ و مرقوم‌ فرماييد.

پاسخ: وصيّت‌ را بايد ورثه‌ امضا كنند و اگر امضا نكرده‌ باشند و يا بعد از مرگ‌ امضا نكنند يك‌ ثلث‌ از مال‌ را در آنچه‌ وصيّت‌ نموده‌ است‌ صرف‌ مي‌كنند و مابقي‌ اموال‌ او را ورثه‌ به‌ ارث‌ مي‌برند.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -