انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

آیت الله العظمی فاضل لنکرانی (قدس سره)

بزرگ نمایی کوچک نمایی

گوشتهاى حلال و حرام

سؤال: آيا گوشت خرگوش حرام است؟

پاسخ:بلى حرام است.

سؤال: اگر ماهى در تور صيادى در زير آب بميرد، حلال است يا حرام؟

پاسخ:حلال است.

سؤال: در بعضى از مناطق نوعى صيد ماهى رايج است كه در كنار رودخانه يعنى آنجايى كه آب هست ولى خيلى كم است و بعضى از انواع ماهيان حلال گوشت در آنجا تخم گذارى مى كنند. حلبى يا ظرف ديگرى را زير خاك مى كنند، به شكلى كه دهانه حلب مساوى است با سطح آب. ماهيان هنگام تخمگذارى درون ظرف مى ريزند و نمى توانند بيرون بروند. بعضى از اين ماهى ها ممكن است درون اين ظرف بميرند. حال حضرت مستطاب عالى بفرماييد:

1 ـ حكم اين ماهيها از جهت حلّيت و حرمت چه مى باشد؟

2 ـ به فرض حلال بودن، حكم آن ماهيهايى كه مى ميرند چه مى باشد؟ در ضمن اين نوع صيد تقريباً مى توان گفت رايج است.

پاسخ:اگر حلبى يا ظرف را به قصد صيد ماهى مى گذارند، به نظر اينجانب ماهيهايى كه درون آب مى ريزند اگرچه در آب ظرف هم بميرند همه حلال هستند.

سؤال: مورد ديگرى از صيد كه رايج است اين است كه اگر رودخانه دو شط باشد يعنى دو خط جريان داشته باشد و آب را از يكى از اين دو شط به ديگرى برگردانند به شكلى كه آب شط مذكور خشك شود و ماهيها در خشكى واقع شوند. بفرماييد اولا آيا اين نوع صيد از حيث شرعى جايز است؟ و ثانياً در صورت جايز بودن اگر ماهيها پيش از دسترسى به آنها بميرند، چه حكمى دارد؟

پاسخ:ماهيهايى كه در شط وارد مى شوند اگر زنده از آب گرفته شوند يا در تور ماهيگيرى اگرچه در آب بميرند حلال هستند، اما آنچه داخل شط مى ميرند حلال نيستند.

سؤال: آيا ماهى ها از لحاظ أَشكال در حليت و حرمت فرق مى كنند؟

پاسخ:ماهى فلس دار حلال است به هرشكل و از هر نوعى باشد، و غير فلس دار حرام است به هرشكل و نوعى باشد.

سؤال: اگر انسان با گاو وطى كند، گوساله هايى كه از آن بوجود مى آيند چه حكمى دارند؟

پاسخ:گوساله هايى كه بعد از وطى از آن به عمل آيند بنابر احتياط واجب حرامند.

سؤال: در فرض سؤال قبل، اگر هنگام وطى گاو حمل داشته است، آيا حمل و بچه در شكم او نيز حرام است؟

پاسخ:خير، حرام نيست و فقط گوساله اى كه نطفه اش بعد از وطى منعقد شود بنابر احتياط واجب حرام است.

غذاى اهل كتاب

سؤال: آيا خوردن غذاى اهل كتاب جايز است؟

پاسخ:در غير گوشت جايز است. اما گوشتى كه غير مسلمان آن را ذبح كرده باشد جايز نيست.

سؤال: آيا غذا خوردن با اهل كتاب (مسيحى، يهودى، زردشتى) جايز است؟

پاسخ:در صورت مشرك نبودن پاك مى باشند. و غذاى آنان محكوم به طهارت و حلال است.

مسائل متفرقه خوردن و آشاميدن

سؤال: غذايى كه نيم خورده بچه باشد يا به نحو ديگر در سفره ريخته مى شود، اگر براى پرندگان بيرون بريزيم، آيا اشكال دارد؟

پاسخ:در موردى كه اسراف نباشد، مانعى ندارد.

سؤال: آيا مى شود ميوه شاخه درخت همسايه را كه وارد خانه ديگرى شده مصرف كرد؟

پاسخ:جايز نيست.

سؤال: اگر به بوته گوجه فرنگى جهت تقويت كود انسانى يا شراب بدهند، آيا تأثير در حليّت گوجه فرنگى دارد؟

پاسخ:تأثيرى ندارد.

سؤال: خوردن مقدارى از خاك كه در بازار به نام تربت مطهر امام حسين (عليه السلام) به فروش مى رسد، چه حكمى دارد؟

پاسخ:در صورتى كه مريض به قصد شفا بخورد، مانعى ندارد.

سؤال: نظر حضرتعالى در ارتباط با استعمال دخانيات ترياك و مواد مخدر و سيگار چيست؟

پاسخ:استعمال ترياك و مواد مخدر، اگر زمينه اعتياد داشته باشد حرام است. و سيگار را بهتر آن است كه شروع نكند.

سؤال: اگر مقدارى انگور جهت سركه شدن در ظرفى بريزيم و هربار مقدارى انگور به آن اضافه كنيم در صورتى كه انگورهاى قبلى به اصطلاح جوش آمده باشد، آيا سركه پاكاست يا حرام؟ و پختن كشمش به همراه غذا حكمش چگونه است؟

پاسخ:بعد از سركه شدن حلال است. و باد كردن كشمش و جوش آمدن آن در غذا موجب حرمت آن نيست.

سؤال: كسى كه مشغول خوردن غذا است اگر در بين ظرف غذا فضله موش پيدا كند آيا لازم است كه به باقى افراد خانواده بگويد يا نه، و همينطور گفتن به ميهمان چه حكمى دارد؟

پاسخ:لازم نيست اطلاع دهد. مگر اينكه غذا دادن به آنها مستند به اين فرد باشد، مثل صاحب منزل و كسى كه غذا را جلو مهمان مى گذارد، كه در اين صورت بايد اطلاع دهد.

سؤال: هنگام رفتن به مزارع و باغات بزرگ و كوچك، لطفاً حكم موارد ذيل را بيان فرماييد:

استفاده از محصول آنها و همچنين آبهاى جارى آن چه بصورت قنات و چشمه و يا چاه كه بوسيله اى آب آن را خارج مى كنند، وضو گرفتن و غسل و تيمّم و شستن لباس و مصرف خوردن و غيرذلك.

همينطور در راههاى عمومى و يا خصوصى كه با بعضى از مزارع و باغها برخورد مى شود عنوان حق المارّه و همچنين ميوه درختهايى كه در بعضى اماكن و راهها و ديوار باغ بيرون آمده و يا روى زمين ريخته و يا گاهى در جوى آب بدست مى آيد، حكمش چيست؟

پاسخ:دخول در مزارع و باغهايى كه مالك خصوصى دارد به هيچ وجه جايز نيست. و همچنين است استفاده از ميوه آنها و چاه آب يا قنات يا چشمه اى كه در آنها وجود دارد. ولى استفاده از نهرهاى بزرگ كه ملك شخصى نباشد و يا اگر هم باشد اين مقدار تصرف معمول است و علم به رضايت مالك وجود دارد جايز است.

ضمناً حق المارّه را هم اينجانب تجويز نمى كنم، لذا مصرف آنها جايز نيست. مگر در مواردى كه احراز شود مالك آنها از آنها اعراض كرده است.

سؤال: معمولاً بعد از كشيدن دندان تا مدتى خون ريزى ادامه دارد، آيا فرو بردن آب دهان در حالى كه با خون همراه است جايز است؟

پاسخ: خون و آب خونى را نبايد خورد، مگر اينكه حالت اضطرار پيدا شود كه به مقدار ضرورت و يا با مخلوط شدن و مستهلك شدن با آب دهان اشكال ندارد.

 سؤال: اگر در شكم ماهى، ماهى ديگرى باشد خوردن آن چه صورت دارد؟

پاسخ:  هر دو حلال هستند و خوردن آنها اشكال ندارد.

سؤال: در رساله نوشته شده كه يكى از شرايط سر بريدن حيوان اين است كه در موقع سر بريدن، جلو بدن حيوان، يعنى صورت و محل كارد و شكم، رو به قبله باشد، لكن برادران اهل تسنّن در هنگام سر بريدن، پيشانى گوسفند را رو به قبله قرار مى دهند و جلو بدن را رو به قبله قرار نمى دهند و ذبح به اين طريق را حلال مى دانند، سؤال اين است كه خوردنش براى ما چه صورت دارد؟

پاسخ: مورد سؤال از موارد جهل به حكم است كه ذبيحه حلال مى باشد لذا خوردنش اشكال ندارد.

سؤال: در كشورهايى كه مسلمانان در اقليتند، عده اى مسلمان فروشنده گوشت هستند كه مدعى اند گوشت حلال به فروش مى رسانند، اما در بين آنها كسانى هستند كه گوشت حرام را به اسم حلال مى فروشند; آيا اجتناب از خوردن گوشت واجب است؟

پاسخ: اگر از مسلمان مى خرند حكم به صحت كنند، مگر اينكه بدانند مسلمان گوشت را از كافر گرفته است و تحقيق در اين مورد لازم نيست.

سؤال: دانه هاى انگور، داخل آب بوده و جوش خورده است، خوردن آن آب و دانه هاى انگور چه حكمى دارد؟

پاسخ:  با شك در اينكه آب داخل دانه هاى انگور جوش آمده يا خير، خوردن آنها مانعى ندارد.

سؤال: آيا خوردن مسكرات، هر چند كم باشد و بدانيم موجب مستى و ضرر هم نمى شود، حرام است؟

پاسخ:  خوردن مسكرات مطلقاً حرام است و فرقى بين كم و زياد و ضرر داشتن و نداشتن آن نيست.

سؤال: شخصى مبتلا به مرضى شده كه طبق نظر پزشك درمان آن شراب است، آيا مصرف آن براى معالجه جايز است؟

پاسخ:  شراب و كليه مسكرات، از محرمات است و مصرف آن از گناهان كبيره مى باشد، بلى چنانچه طبق تشخيص پزشك متخصص و مورد اطمينان، علم يا اطمينان حاصل شود كه معالجه بيمار منحصر به آشاميدن آن مى باشد و جايگزين نداشته باشد، مى تواند براى درمان به مقدار ضرورت مصرف كند.

سؤال: دكتر به بيمارى گفته دنبلان گوسفند يا گوشت خرگوش بخور تا خوب شوى، آيا جايز است بخورد؟

پاسخ:  اگر از گفته دكتر متخصص اطمينان حاصل كند كه دواى درد او چيز حرام است و دواى او منحصر به آن باشد، به قصد معالجه و به مقدار ضرورت مانعى ندارد و در اين حكم فرقى بين چيزهاى حرام خوردنى و آشاميدنى نيست.

سؤال: در تهيه دارويى از حيوان نجسى مثل خوك استفاده مى كنند، آيا استفاده و مصرف اين دارو چه حكمى دارد و آيا خود دارو نجس است؟

پاسخ:  استفاده از آن در موارد ضرورت و انحصار دارو اشكالى ندارد و در فرض سؤال دارو نجس است.

سؤال: اگر جهت ترس ضرر جانى، ناچار شود كه چيز حرام بخورد يا بياشامد، چه صورتى دارد؟

پاسخ:  اگر طبق نظر پزشك متخصص و با حصول اطمينان، بداند كه دفع ضرر جانى و ترس آن متوقف به مصرف چيز حرام است به مقدار ضرورت مانعى ندارد.

سؤال: آيا جايز است مرد يا زن دارو يا چيزى مصرف كنند كه موجب قطع نيروى جنسى و يا عقيم شدن گردد؟

پاسخ:  بطور كلى مصرف آنچه موجب انحراف مزاج و يا موجب از بين رفتن قواى بدنى و عقيم شدن بشود جايز نيست.

سؤال: آيا جايز است انسان چيزى بخورد كه موجب اغما يا از بين رفتن بعض قواى بدنى يا موجب از كار افتادن بعضى از حواس ظاهرى يا باطنى وى گردد؟

پاسخ:  مصرف چيزى كه موجب امور مذكوره مى شود يا موجب انحراف و به هم خوردن مزاج بشود جايز نيست، مگر اينكه ضرورت ايجاب كند ـ مثلاً جهت معالجه لازم شود ـ كه در اين صورت بقدر ضرورت جايز است.

سؤال: هم غذا شدن با اهل سنت چه صورتى دارد؟

پاسخ:  اشكالى ندارد.

سؤال: رفت و آمد و هم غذا شدن با افرادى كه شراب خوار و بى نماز هستند و به پاك و نجسى اهميت نمى دهند، چه صورت دارد؟

پاسخ:  چنانچه منكر ضرورى اسلام نباشند محكوم به اسلام و پاك هستند ولى بهتر اين است كه با چنين افرادى معاشرت نشود، مگر اينكه اميد به هدايت آنها و امكان ارشاد و امر به معروف و نهى از منكر باشد.

سؤال: شخصى اصول و فروع دين را بلد نيست، خوردن غذايى كه او طبخ مى كند و هم غذا شدن با او چه صورتى دارد؟

پاسخ:  اگر اصول دين را قبول دارد ولى نمى تواند آنها را بطور تفصيل و ترتيب بيان كند، پاك است و غذا خوردن و هم غذا شدن با او اشكال ندارد، اما اگر اصلاً متوجه نيست به طورى كه اگر از اصول دين او سؤال شود اظهار بى اطلاعى مى كند و جاهل محض است، محكوم به اسلام نيست و غذاى مطبوخ او و چيزهاى ديگر كه با رطوبت به بدن او ملاقات كرده نجس است.

سؤال: همسر اين جانب، نسبت به غسل و نماز بى اعتنا است، مصرف غذايى كه او پخته است چه صورت دارد؟

پاسخ:  اشكال ندارد.
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -