۳ - استمناء

مسأله 1588- اگر روزه دار استمناء كند يعني با خود كاري كند كه مني از او بيرون آيد، روزه اش باطل مي شود.1

1- مظاهری: اما اگر بی اختیار یا سهوا یا جهلا یا در خواب منی از او بیرون آید روزه اش باطل نمی شود .

*****

خوئي، تبريزي: 1597، سيستاني، مسأله1567- اگر روزه دار استمناء كند (معناي استمناء در مسأله [1572] گذشت) روزه اش باطل مي شود.

امام خامنه ای: مسأله ۸۳۴- اگر روزه دار عمداً کاری کند که منی از او بیرون بیاید، روزه اش باطل می شود.

جوادی آملی: مسأله 1675- اگر روزه‌دار، به قصد بیرون آمدن منی کاری کند كه معمولاً سبب بیرون آمدن منی است و منی از او بیرون آید، روزه او باطل میشود و قضا و كفّاره دارد.

وحید: مسأله 1596- اگر روزه دار استمناء کند یعنی به غیر از جماع کاری کند که منی از او بیرون آید  روزه اش باطل می شود .

زنجانی: مسأله 1597- اگر روزه دار استمناء کند  (یعنی با خود هرچند به وسیله دیگری- همسر یا غیر او – کاری غیر از جماع انجام دهد که منی از او بیرون آید) روزه اش باطل می شود.

مسأله 1589- اگر بي اختيار1 مني از او بيرون آيد، روزه اش باطل نيست2، ولي اگر3 كاري كند كه4 بي اختيار مني از او بيرون آيد، روزه اش باطل مي شود5.

1- مكارم: در حال خواب يا بيداري...

2- خوئي، تبريزي، سيستاني، زنجاني، مكارم، وحید: [پايان مسأله]

3- بهجت: ولي اگر عمداً...

4- نوري: اگر كاري كند كه بر حسب عادت او...

5- بهجت: در صورتي كه بداند يا اطمينان داشته باشد كه به سبب آن كار، مني بي اختيار خارج خواهد شد.

مظاهری: رجوع کنید به ذیل مسأله 1588.

*****

امام خامنه ای: مسأله ۸۳۶- اگر از روزه دار در خواب یا بیداری بی اختیار منی خارج شود، روزه باطل نمیشود.

مسأله 1590- هرگاه روزه دار بداند1كه اگر در روز بخوابد محتلم مي شود، يعني در خواب مني از او بيرون  مي آيد مي تواند در روز بخواند2 و چنانچه بخوابد و محتلم هم بشود روزه اش صحيح است3.

اين مسأله در رساله آيت الله بهجت نيست

1- زنجانی: احتمال دهد یا بداند...

2- گلپايگاني، صافي: بنابر احتياط مستحب نخوابد ولي اگر بخوابد، روزه اش باطل نمي  شود.

خوئي، تبريزي، سيستاني، زنجاني: جايز است بخوابد هر چند به سبب نخوابيدن به زحمت نيفتد، و اگر محتلم شود روزه اش باطل نمي شود.

وحید: جایز است بخوابد و اگر محتلم شود روزه اش باطل نمی شود و احتیاط مستحب آن است که از خوابیدن خودداری کند مخصوصا در صورتی که به سبب نخوابیدن به زحمت نمی افتد.

3- فاضل: مخصوصاً اگر ترك خواب موجب حرج باشد.

*****

امام خامنه ای: مسأله ۸۳۷- محتلم شدن در روز، روزه را باطل نمی کند و اگر روزه دار بداند که با خوابیدن محتلم می شود، میتواند بخوابد.

جوادی آملی: مسأله 1678- جُنُب شدن در حال خواب، روزه را باطل نمیكند، بنابراین چنانچه روزه‌دار بداند كه اگر در روز بخوابد، در خواب منی از او بیرون میآید، خوابیدن او جایز است و اگر بخوابد و منی از او بیرون آید، روزهٔ او صحیح است.

مسأله 1591- اگر روزه دار در حال بيرون آمدن مني از خواب بيدار شود، واجب نيست از بيرون آمدن آن جلوگيري كند1.

اين مسأله در رساله آيت الله بهجت نيست

1- جوادی آملی: لازم نیست از بیرون آمدن آن جلوگیری كند و روزه او باطل نمیشود.

امام خامنه ای ۸۳۸: واجب نیست از آن جلوگیری کند.

مسأله 1592- روزه  داري كه محتلم شده، مي تواند بول كند1 و به دستوري كه در مسأله 72 گفته شد، استبراء نمايد2 ولي اگر بداند بواسطه بول يا استبراءكردن باقيمانده مني از مجري بيرون مي ايد در صورتي كه غسل كرده باشد نمي تواند استبراء كند.

اين مسأله در رساله آيات عظام: بهجت و امام خامنه ای نيست.

1- خوئي، تبريزي، سيستاني، مظاهری: اگر چه بداند بواسطه بول كردن، باقيمانده مني از مجري بيرون مي آيد.

وحید: و استبراء نماید اگر چه بداند به واسطه بول یا استبرا کردن باقیمانده منی از مجری بیرون می آید.

2- گلپايگاني، صافي، زنجاني: (زنجاني: بعد از بول استبراء نمايد) اگر چه بداند بواسطه بول يا استبراء كردن باقيمانده مني از مجري بيرون مي آيد.

سبحانی: اگر چه بداند به واسطه بول یا استبرا کردن باقیمانده منی از مجرا بیرون می آید.

مكارم: هر چند مي داند بواسطه آن باقيمانده مني از مجري بيرون مي ايد، حتي اگر غسل كرده باشد اين كار براي روزه اش ضرري ندارد هر چند با خارج شدن باقيمانده مني از مجري، بايد مجدداً غسل كند.

*****

فاضل: مسأله 1643- روزه داري كه محتلم شده مي تواند قبل از غسل كردن بول كند و به دستوري كه قبلاً گفته شد استبراء نمايد، ولي اگر غسل كرده باشد و بداند كه به واسطه بول يا استبراء كردن باقيمانده مني از مجري بيرون مي آيد بنابراحتياط واجب نمي تواند استبراء كند.

جوادی آملی: مسأله 1680- بنا بر اقوا، روزه‌دار پس از احتلام و غسل جنابت، میتواند استبراء كند و اگر منی هم خارج شود، روزهٔ او باطل نمیشود، هرچند باید دوباره غسل کند.

مسأله 1593- روزه داري كه محتلم شده اگر بداند مني در مجراي مانده و در صورتي كه پيش از غسل بول نكند بعد از غسل مني از او بيرون مي آيد بنابراحتياط واجب بايد پيش از غسل بول كند1.

اين مسأله در رساله آيات عظام: بهجت و امام خامنه ای و مظاهری نيست.

1- فاضل ، مكارم: بهتر است پيش از غسل بودل كند (مكارم: ولي واجب نيست)

سيستاني: احتياط مستحب آن است كه پيش از غسل ادرار كند.

زنجاني: بنابراحتياط مستحب پيش از غسل بول كند.

*****

سبحانی: مسأله 1268- روزه داری که محتلم شده اگر بداند منی در مجرا مانده بهتر است که پیش از غسل بول کند و اگر نکرد  [و] بعداز غسل منی از او بیرون آید روزه او باطل می شود.

مسأله 1594- اگر به قصد بيرون آمدن مني كاري بكند در صورتي كه مني از او بيرون نيايد روزه اش باطل نمي شود1.

اين مسأله در رساله آيت الله بهجت نيست.

1- اراكي، نوري، سبحانی: در صورتي هم كه مني از او بيرون نيايد، روزه اش باطل مي شود.

امام خامنه ای ۸۳۵: بنابر احتیاط باید روزه را تمام کند و بعداً قضای آن را هم بگیرد.

*****

گلپايگاني، صافي: مسأله 1603- كسي كه مي داند كه اگر عمداً مني از خود بيرون آورد روزه اش باطل مي شود، درصورتي كه به قصد بيرون آمدن مني با كسي بازي و شوخي كند روزه اش باطل می شود و بايد قضا آن را بجا اورد، اگر چه مني از او بيرون نيايد و اگر مني بيرون آيد، علاوه بر قضا و كفّاره نيز بر او لازم مي شود و درهر دو صورت در ماه رمضان بايد در بقيه روز از آنچه روزه راباطل مي كند خودداري نمايد.

خوئي، تبريزي: مسأله 1603- كسي كه به قصد بيرون آمدن مني بازي و شوخي كند، اگر چه مني از او بيرون نيايد، بايد روزه را تمام كند و قضا هم بنمايد.

زنجاني: مسأله 1603- در ماه رمضان اگر روزه دار با توجه به اینکه  بيرون آمدن مني روزه راباطل مي كند تصميم بگيرد كاري را انجام دهد كه موجب بيرون آمدن مني مي گردد، روزه اش باطل مي شود، هر چند از تصميمش برگردد، و كاري نكند و اگر بي توجه كاري را انجام دهد يا توجه نداشته باشد كه موجب خارج شدن مني مي شود، روزه اش صحيح است، هر چند مني خارج شود و اگر توجه نداشته باشد كه روزه را باطل مي كند و چنين تصميمي بگيرد، پس اگر عمداً مني از خود خارج كند روزه اش باطل مي شود و الا روزه اش صحيح است.

سيستاني: مسأله 1573– كسي كه عمداً به قصد بيرون آمدن مثلاً با زن خود بازي و شوخي كند و مني از او بيرون نيايد، اگر دو مرتبه نيّت روزه نكند روزه او باطل است ، و اگر نيّت روزه كند بايد بنابراحتياط لازم روزه را تمام كند و قضا هم بنمايد.

وحید: مسأله 1602- کسی که می داند اگر عمدا منی از خود بیرون آورد روزه اش باطل می شود در صورتی که به قصد بیرون آمدن منی مثلا با همسر خود بازی و شوخی کند اگر چه منی از او بیرون نیاید روزه اش باطل و باید قضا نماید و بنابراحتیاط واجب باید بقیه روز را امساک کند.

مکارم: مسأله 1352- اگر روزه دار به قصد بیرون آمدن منی استمنا کند  روزه اش باطل می شود  هر چند منی از او بیرون نیاید.

جوادی آملی: مسأله 1677- اگر روزه‌دار به قصد بیرون آمدن منی، كاری انجام دهد كه عادتاً مایهٔ بیرون آمدن منی نیست، ولی اتفاقاً منی بیرون آید، روزه او باطل میشود و فقط قضا دارد.

مسأله 1595- اگر روز دار بدون قصد بيرون آمدن مني با كسي بازي و شوخي كند1 در صورتي كه عادت نداشته باشد كه بعد از بازي و شوخي مني از او خارج شود2 اگر چه اتّفاقاً مني بيرون آيد روزه او صحيح است3 ولي اگر4 شوخي را ادامه دهد تا آنجا كه نزديك است مني خارج شود و خودداري نكندتا خارج گردد روزه اش باطل است5.

اين مسأله در رساله آيت الله بهجت نيست

1- گلپايگاني، صافي: چنانچه اطمينان دارد كه مني از او خارج نمي شود، اگر چه اتّفاقاً مني بيرون آيد روزه او صحيح است ولي اگر اطمينان ندارد، درصورتي كه مني از او بيرون ايد، روزه اش باطل است.

فاضل: و مني از او خارج شود در صورتي كه عادت داشته باشد كه با اين گونه كارها مني از او بيرون مي آمده، روزه اش باطل است و اگر عادت نداشته كه با اين كارها از او مني خارج شود و اتّفاقاً خارج شده باز روزه اش باطل است مگراين كه اطمينان داشته باشد كه مني از او خارج نمي شود.

2- اراكي: و اطمينان داشته باشد كه مني ازاو خارج نمي شود...

3-  مظاهری: [پایان مسأله]

4- اراكي: ولي اگر اطمينان به خارج نشدن مني نداشته باشد، يا...

5- اراكي: و بنابراحتياط واجب قضا و كفّاره دارد.

*****

خوئي، تبريزي، زنجاني: 1604، وحید: 1603سيستاني، مسأله1574- اگر روزه دار بدون قصد بيرون آمدن (زنجاني: بيرون آوردن) مني مثلاً با زن خود بازي و شوخي كند، چنانچه اطمينان دارد كه مني از او خارج نمي شود اگر چه اتّفاقاً مني بيرون آيد روزه او صحيح است ولي اگر اطمينان ندارد درصورتي كه مني از او بيرون آيد روزه اش باطل است.

جوادی آملی: مسأله 1676- اگر روزه‌دار بدون قصد بیرون آمدن منی، عملی انجام دهد كه عادتاً سبب بیرون آمدن منی است و منی هم بیرون آید، روزهٔ او باطل میشود و فقط قضا دارد.

مكارم: مسأله 1353- اگر روزه دار بدون قصد بيرون آمدن مني مثلاً با همسر خود بازي و شوخي كند، در صورتي كه عادت نداشته باشد كه به اين مقدار بازي و شوخي مني از او خارج شود،ولی اتفاقا بیرون آید روزه اش صحيح است.

سبحانی: مسأله 1270- اگر روزه دار بدون قصد بیرون آمدن  منی با کسی بازی و شوخی کند اگر مطمئن باشد که بعد از بازی و شوخی منی از او خارج نمی شود اگر چه اتفاقا منی بیرون آید روزه او صحیح است و در غیر این صورت روزه او باطل است.