انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

مستحبات و مکروهات سجده

بزرگ نمایی کوچک نمایی
(مسأله 1091) در سجده چند چيز مستحب است1:
1- كسي كه ايستاده نماز مي خواند بعد از ان كه سر از ركوع برداشت و كاملا ايستاد و كسي كه نشسته نماز مي خواند، بعد از آن كه كاملاً نشست براي رفتن به سجده تكبير بگويد2.
2- موقعي كه مرد مي خواهد به سجده برود، اول دستها را و زن اول زانوها را به زمين بگذارد.
 3- بيني را3 به مهر يا چيزي كه سجده بر آن صحيح است بگذارد 4.
4- در حال سجده انگشتان دست را به هم بچسباند و برابر گوش بگذارد به طوري كه سر آنها رو به قبله باشد.
5- در سجده دعا كند و از خدا حاجت بخواهد و اين دعا را بخواند5. «يا خير المسؤولين و يا خير المعطين 6 ارزقني وارزق عيالي من فضلك7 فانك ذوالفضل العظيم.» يعني اي بهترين كسي كه از او سوال مي كنند و اي بهترين عطا كنندگان روزي بده به من و عيال من از فضل خودت، 8پس به درستي كه تو داراي فضل بزرگي.
 6- بعد از سجده بر ران چپ بنشيند و روي پاي راست را بر كف پاي چپ بگذارد9.
7- بعد از هر سجده وقتي نشست و بدنش آرام گرفت تكبير بگويد10.
8- بعد از سجده اول بدنش كه آرام گرفت «استغفرالله ربي و اتوب اليه» بگويد11.
 9- سجده را طول بدهد12 و در موقع نشستن دستها را روي رانها بگذارد.
 10- براي رفتن به سجده دوم در حال آرامي بدن «الله اكبر» بگويد13.
11- در سجده ها صلوات بفرستد14 و اگر آن را به قصد ذكري كه در سجده ها دستور داده اند بگويد اشكال ندارد.
 12- در موقع بلند شدن دست ها را بعد از زانوها از زمين بردارد15.
 13- مردها آرنجها و شكم را به زمين نچسبانند و بازوها را از پهلو جدا نگاه دارند و زنها آرنجها و شكم را بر زمين بگذارند و اعضاي بدن را به يكديگر بچسبانند و مستحبات ديگر سجده در كتابهاي مفصل گفته شده است16.
این مسأله در رساله آیت الله سبحانی نیست.
1- مكارم: چند چيز در سجده به رجاء ثواب الهي مطلوب است...
مظاهری: در سجده ، سیزده مورد مستحب است...
2- مكارم: 1- بعد از سر برداشتن از ركوع در حالي كه بدن آرام است براي رفتن به سجده تكبير گويد و همچنين بعد از سجده اول و نيز براي رفتن به سجده دوم...
3- فاضل: علاوه بر پيشاني، بيني را...
4- زنجاني: بلكه اين امر، مطابق احتياط استحبابي موكّد است...
5- فاضل: يكي از دعاهاي مناسب در سجده اين است...
زنجانی: خوب است این دعا را بخواند...
مكارم: از دعاهاي خوب و مناسب اين دعا است...
6- مكارم: يا خير المسؤولين و اوسع المعطين...
7- وحید: من فضلک الواسع...
8- وحید: از فضل فراگیر خودت
9- فاضل، مكارم: و اين را تورِّك گويند...
10- [مورد 7 در رساله آيت الله مكارم نيست]
11- مكارم: 7- در ميان دو سجده هنگامي كه بدن آرام است «استغفرالله ربي و اتوب اليه » گويد...
12- مكارم: و تسبيح و حمد و ذكر خدا گويد...
13- [مورد 10 در رساله آيت الله مكارم نيست]
14-خوئي، فاضل، صافي، تبريزي، سيستاني، مكارم، زنجاني، وحید: [پايان مورد 11]
گلپايگاني: ولي ان را به قصد ذكري كه در سجده دستور داده اند نگويد[پايان مورد11]
15- گلپايگاني، صافي: 12- در موقع بلند شدن، مرد اول زانوها و زن اول دست ها را از زمين بردارد...
مكارم: 10- به هنگام بلند شدن ، اول زانوها را از زمين بردارد و بعد دست ها را...
16- مظاهری: مردها آرنج ها را به زمین نچسبانند و بازوها از پهلو جدا نگه دارند و زن ها آرنج ها را بر زمین بگذارند و اعضای بدن را به یکدیگر بچسبانند.
[مورد 13 در رساله آيت الله مكارم نيست.]
*****
بهجت: مسأله- مستحب است تكبير گفتن در موقع رفتن به سجده و بعد از سربرداشتن از آن؛ و مستحب است در حال تكبير دستها را بلند كند؛ و براي مرد مستحب است در موقع سجده رفتن، دستها را زودتر از زانوها بر زمين بگذارد و در موقع بلند شدن براي قيام، زانوها را زودتر از دست ها از زمين بردارد و زن در حال رفتن به سجده، اول زانوها را به زمين مي گذارد بعد دستها را، و مستحب است در حال سجده بيني نيز به خاك و يا هر چه سجده بر آن جايز است گذاشته شود و بين دو سجده دعاهايي كه وارد شده بخواند، مثل استغفار و مانند آن و مستحب است در بين دو سجده به حال تورك بنشيند(يعني بر ران چپ بنشيند و قدم راست را بر كف قدم چپ بگذارد) و بر روي دو پا نشستن مكروه است؛ و براي زن مستحب است نشستن بر نشيمنگاه و بالا اوردن زانوها و چسباندن رانها به يكديگر؛ و همچنين مستحب است نمازگزار در وقت بلند شدن براي ايستادن بگويد:«بحول الله و قوته اقوم و اقعد» [و نيز رجوع كنيد به مسأله اختصاصي 925،بعد از مسأله 1121 متن اصلی]
(مسأله 1092)قرآن خواندن در سجده مكروه است و نيز مكروه است براي برطرف كردن گرد و غبار جاي سجده را فوت كند، و اگر در اثر فوت كردن، دو حرف از دهان بيرون آيد1، نماز باطل است2 و غير اينها مكروهات ديگري هم در كتابهاي مفصل گفته شده است.
این مسأله در رساله آیات عظام بهجت و مظاهری نیست.
1- خوئي، تبريزي: حرفي از دهان عمداً بيرون آيد...
سيستاني: دو حرف از دهان عمدا بيرون آيد...
وحید: اگر در اثر فوت کردن حرفی از دهان عمدا بیرون آید حکم آن در مبطلات نماز(ششم) ذکر شده است.
مكارم: اگر در اثر فوت كردن عمداً كلمه دو حرفي از دهان بيرون آيد، نماز اشكال دارد.[پايان مسأله]
2- تبريزي، سيستاني: بنابراحتياط...
زنجانی: چنانچه این کار از روی علم و عمد باشد نمازش باطل است ...
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -