انهار
انهار
مطالب خواندنی

«طهارت = پاکی، پاکیزگی»

بزرگ نمایی کوچک نمایی
«طهارت = پاکی، پاکیزگی»
 
یکی از موضوعاتی که در اسلام، اهمیت زیادی دارد طهارت و پاکیزگی است لذا اسلام،«طهارت را نیمی از ایمان» و«نظافت را مبنای دین» دانسته و همواره پیروانش را به طهارت و پاکیزگی تشویق می نماید و کسانی را که به آن بی توجهند ملامت و سرزنش میکند.
در اهمیت طهارت و پاکیزگی همین بس که علاوه بر آیات و روایات زیادی که در این زمینه وجود دارد؛ یکی از بخشهای مهم و مفصل کتب فقهی «طهارت» است و همواره مورد توجه فقهای اسلام قرار گرفته و کتابهای زیادی در این باره تألیف شده است.
توصیه های قرآن و روایات درباره طهارت و نظافت:
1) خداوند پاکیزگان را دوست دارد[1].
2) پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم  فرمود: خود را با هر وسیله ای که می توانید پاکیزه کنید؛ زیرا خدای متعال، اسلام را بر پایه پاکیزگی بنا کرده و هرگز بهشت نرود مگر پاکیزه[2].
3) جابربن عبدالله أنصاری گوید: رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم نزد ما آمد و چشمش به مردی افتاد که موهایش ژولیده و درهم بود! فرمود: آیا این مرد چیزی پیدا نکرد که موهایش را مرتب کند؟ و مرد دیگری را دید که لباسهایی چرکین به تن داشت، فرمود آیا این مرد آبی پیدا نکرد که لبا سش را بشوید[3]
4) پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم  فرمودند: بد بنده ای است کسی که کثیف و آلوده است[4].
5) امام باقر علیه السلام  فرمودند: نماز بدون طهارت، نماز نیست[5].
6) پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم  فرمود: طهارت و پاکیزگی، کلید نماز است [6].
7) پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم فرمود: این بدنها را پاکیزه سازید، خداوند شما را پاکیزه گرداند؛ زیرا هیچ بنده ای نیست که شب با بدنی پاکیزه بخوابد مگر این که فرشته ای در میان جامه او با وی می خوابد و هیچ ساعتی از شب از این پهلو به آن پهلو نمی چرخد مگر این که آن فرشته گوید خدایا، بنده ات را بیامرز؛ زیرا با بدنی پاکیزه خوابیده است[7].
8) امیرالمومنین علی علیه السلام  فرمود: لباس پاکیزه؛ غم و اندوه را می برد و موجب پاکی نماز است[8].
9) پیامبراکرم صلی الله علیه وآله وسلم  فرمود: ای عایشه این دو لباس را بشوی؛ مگرنمی دانی که لباس تسبیح خدا رامی گوید و هر گاه کثیف شود از تسبیح باز می ایستد[9].
    10) عادت رسول اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) چنین بود که به آیینه نگاه می کرد و موی سرش را صاف می نمود و شانه میزد و علاوه بر خانواده اش، برای اصحاب؛ نیز خود را تجمل و زینت می نمود و می فرمود: خداوند دوست دارد که وقتی بند ه ای برای دیدار برادرانش از خانه بیرون می  رود، خود را مرتب نموده و زینت کند[10].
به همین دلیل در معارف اسلام: پاکی بدن، لباس، آب وضو، آب غسل وخاک تیمم؛ «ازشرائط صحت نماز» و پاکیزگی بدن ،لباس، آب وضو، آب غسل، خاک تیمم و استفاده نکردن از لباسهای چرک و کثیف - ولو پاک باشد- «از شرائط کمال نماز» است . و خود یکی از مقدّمات نماز است [11].
________________________
1- و الله یحب المطهرین. [توبه آیه 108]
2-  تنظّفوا بکلّ ما استطعتم فانّ الله تعالی بنی الاسلام علی النظافة، و لن یدخل الجنه إلّا کلّ نظبف. میزان الحکمة 13/6342ح20327.
3-  جابرعبدالله: أتانا رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم) فرای رجلاً شعثاً قد تفر ق شعره ! فقال : أ ما کان یجد هذا ماء یسکن به شعره ؟ و رأی رجلاً آخر [و] علیه ثیاب وسخة ! فقال : أ ما کان هذا یجد ماء یغسل به ثوبه ؟!   میزان الحکمه 13/6340.
4-   بئس العبد القاذورة. میزان الحکمه 13/6340. ازالکافی 6/439.
5- لا صلوة إلّا بطهور.   وسائل الشیعه 1/256
6-  الطهورمفتاح الصلوة - اخلاق شُبَّر ص 22.
7-  طهّروا هذه الاجساد، طهّرکم الله؛ فانّه لیس عبد یبیت طاهراً إلّا بات معه ملک فی شعاره، و لا یتقلب ساعة من اللیل إلّا قال: ألّلهم اغفر لعبدک فانّه بات طاهراً . میزان الحکمه 13/6340
8-  النّظیف من الثیاب یذهب الهمّ و الحزن و هو طهور للصلاة. میزان الحکمة13/6342ازالکافی.
9-  یا عایشه! إغسلی هذین الثوتین، أما علمت أنّ الثوب یسبّح، فإذا اتّسخ انقطع تسبیحه؟! میزان الحکمه 13/6342.
10-  رحمت عالمیان ص636 از بحارالانوار16/249.
11- مقدّمات نماز دو قسم است:
1- مقدّمات واجب مانند: طهارت، وقت شناسی، قبله شناسی، شرائط لباس و مکان نمازگزار .
2- مقدّمات مستحبّ مانند: أذان، أقامه و حضور قلب در نماز .
 

  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -