انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

استفتائات کسب های حرام- تراشیدن ریش- آیت الله العظمی تبریزی قدس سره

بزرگ نمایی کوچک نمایی
استفتائات کسب های حرام- آیت الله العظمی تبریزی قدس سره
تراشیدن ریش
سؤال 1095 ـ نـظر مبارک نسبت به تراشیدن بعضی از ریش ( به اصطلاح امروزی ریش پروفسوری ) چه می باشد ؟آیا این کار جایزاست یا تراشیدن بعضی از ریش مثل تراشیدن همه آن است ؟
پاسخ: بسمه تعالی بنابراحتیاط چانه و اطراف آن باید طوری اصلاح شود که بگویند ریش دارد و تراشیدن بقیه مانعی ندارد ، واللّه العالم
سؤال 1096 ـ نظر کردن به صورت کسی که ریش تراشیده چه حکمی دارد اگر باعث تشویق او شود ؟
پاسخ: بسمه تعالی امر به معروف و نهی از منکر در صورت وجود شرائط آن آواجب است .مجرد نگاه کردن به صورت چنین شخصی حرام نیست .واللّه العالم .
سؤال 1097 ـ تراشیدن ریش چه حکمی دارد ؟در صورت جواز ،حدود آنرا مشخص فرمایید ؟
پاسخ: بسمه تعالی چـنانچه مکلف مو در صورت داشته باشد بنابر احتیاط واجب باید ربعی از صورت را که چانه در آن قرار دارد نتراشیده باقی بگذارد .بطوری که در وقت مواجهه مو در آن دیده شود و صدق کند ریش دارد .واللّه العالم .
سؤال 1098 ـ اگر انسان دست کسی را به خاطر چاپلوسی ببوسید آیاحرام است ؟
پاسخ: بسمه تعالی بوسیدن دست دیگری فی نفسه مکروه است ، مگر آن که بوسیدن دست به خاطر رسول اللّه ـ صلی اللّه عـلـیـه و آله آباشد مثل بوسیدن دست عالم دینی یا دست سادات که در این صورت مطلوبیت دارد ، واللّه العالم .
سؤال 1099 ـ اصلاح موی صورت به گونه ای که برخی اندکی از آن رانگاه می دارند ، چه صورت دارد ؟
پاسخ: بسمه تعالی چـنانچه ریش چانه و اطراف ان را نتراشد و در آن مقدار ریش داشته باشد ، به احتیاط واجب عمل کرده است ، واللّه العالم .
سؤال 1100 ـ آیا تراشیدن ریش بنابر احتیاط حرام است ؟
پاسخ: بسمه تعالی بنابر احتیاط لازم ، باید ترک کند ، واللّه العالم .
سؤال 1101 ـ اگـر کـسـی نـاچار باشد ، یا وادار شود که موی صورتش رابتراشد یا ماشین کند ، حکم او چیست ؟
پاسخ: بسمه تعالی در صورت عسر و حرج یا خوف ضرر از ناحیه اجبار کننده ،جایز است ، واللّه العالم .
سؤال 1102 ـ منظور از صدق ریش چیست ؟
پاسخ: بسمه تعالی این که در عرف مردم به آن ریش بگویند ، واللّه العالم .
سؤال 1103 ـ آیا ریش هایی امروزی مانند پروفسوری ، ستاری و...صدق ریش می کند ؟
پاسخ: بسمه تعالی تراشیدن چانه و اطراف آن بنابر احتیاط جایز نیست ، واللّه العالم .
سؤال 1104 ـ معیار و میزان در ریش چیست ؟اگر به اندازه خطانداختن تراشیده شود ، اشکال دارد ؟
پاسخ: بسمه تعالی از بـاب احـتـیاط واجب است ، مویی که بر چانه و اطراف ان روییده است ، زایل و تراشیده نشود .و تراشیدن ریش در غیر چانه مانعی ندارد ، واللّه العالم .
سؤال 1105 ـ نظر حضرت عالی درباره تراشیدن ریش و خرید و فروش وسیله ریش تراشی را ، بفرمایید ؟
پاسخ: بسمه تعالی بنابر احتیاط ، تراشیدن چانه و اطراف آن جایز نیست .و خرید وفروش وسایل مشترکه جایز است ، واللّه العالم .
سؤال 1106 ـ حکم تیغ زدن به صورت چیست ؟
پاسخ: بسمه تعالی بـنـابـر احـتیاط باید قسمت چانه و اطراف آن را نتراشیده بگذاردبه نحوی که بر آن ریش داشتن صدق کند .واللّه العالم
سؤال 1107 ـ تراشیدن ریش و سبیل با تیغ و مانند آن و یا بلند کردن سبیل ، چه حکمی دارد ؟
پاسخ: بسمه تعالی چنانچه مکلف مو در صورت داشته باشد ، بنابر احتیاط واجب ،باید ربعی از صورت که چانه در آن قـرار دارد نـتراشیده باقی بماند ، به طوری که صدق کند ریش دارد .و در زایل کردن ریش فرقی بـیـن تـراشیدن آن با تیغ و ماشینی که از ته می زند نیست .و بلند کردن سبیل مکروه است ، واللّه العالم .
سؤال 1108 ـ لطفا نظر فقهی حضرت عالی در مورد تراشیدن ریش را به گونه روشن بفرمایید ، و این که دلیل فقهی شما چیست ؟
پاسخ: بسمه تعالی بـنـابـر آنـچه از ادله شرعیه استفاده کرده ایم ،احتیاط واجب آن است که از تراشیدن ریش چانه و اطـراف آن اجتناب شود .ودلیل آن ، روایاتی است که در این جا مجال ذکر و تفصیل وبررسی آنها نیست ، واللّه العالم .
سؤال 1109 ـ حکم تراشیدن ریش چیست و شهادت ریش تراش چگونه است ؟
پاسخ: بسمه تعالی احـتیاط واجب آن است که ربع صورتی را که چانه در آن واقع شده است نتراشند .و شهادت کسی که این کار را انجام می دهدمورد قبول نیست ، واللّه العالم .
سؤال 1110 ـ تـا چـه اندازه می توان محاسن را کوتاه کرد ؟آیا درست است که می گویند بر مردها واجب است که به قدری محاسن بگذارند به طوری که پوست صورتشان معلوم نباشد ؟
پاسخ: بسمه تعالی بـاید به اندازه ای باشد که در مجلس تخاطب بگویند صورتش مودارد و اگر موی صورت پر پشت است بمقداری باید موی صورت را بگذارد که بشره معلوم نباشد ، واللّه العالم .
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -