انهار
انهار
مطالب خواندنی

7- باصدا خندیدن عمدی در نماز

بزرگ نمایی کوچک نمایی
هفتم: از مبطلات نماز خنده با صدا و عمدي است1و چنانچه سهواً هم با هم با صدا بخندد يا لبخند بزند نمازش باطل نمي شود2.
1- مكارم: و همچنين خنده اي كه در آن بي اختيار باشد؛ اما تبسم و لبخند نماز را باطل نمي كند هرچند عمدي باشد و نيز خنده سهوي به گمان اين كه در حال نماز نيست، موجب باطل شدن نماز نمي شود.
2- گلپايگاني، صافي: چنانچه سهواً هم با صدا بخندد به طوري كه صورت نماز از بين برود نماز باطل است ولي لبخند نماز را باطل نمي كند.
خوئي، تبريزي،: چنانچه عمداً بي صدا يا سهواً با صدا بخندد، ظاهر اين است كه نمازش اشكال ندارد.
*****
بهجت: هفتم: از مبطلات نماز، عمداً قهقهه كردن (يعني خنديدن شديد) است ولي اگر سهواً يا از روي فراموشي قهقه كرد ، نمازش صحيح است و اگر كسي با صدا بخندد ولي به حدّ قهقهه نرسد، در صورتي كه مقدّمه خنديدن به اختيار و توجه او بوده است، بنابرأظهر نمازش باطل است وگرنه باطل بودن نماز، مطابق احتياط است كه نماز را تمام كرده و بعد، از روي احتياط دو مرتبه اعاده نمايد.
سيستاني: هفتم: از مبطلات نماز ، خنده با صدا و عمدي است هرچند بدون اختيار باشد اگر مقدّماتش اختياري باشد، بلكه بنابراحتياط واجب هرچند هم مقدّماتش اختياري نباشد در صورتي كه وقت براي اعاده باشد بايد آن را اعاده كند ولي اگر عمداً بي صدا يا سهواً با صدا بخندد نمازش اشكال ندارد.
فاضل: هفتم: از مبطلات نماز خنده با صدا و مد و ترجيع است و نيز بنابراحتياط واجب هر نوع خنده با صدا اگر عمدي باشد و چنانچه سهواً هم با صدا بخندد به طوري كه صورت نماز از بين برود نماز باطل است ولي لبخند نماز را باطل نمي كند.
زنجاني: هفتم: «خندیدن با صدا» از مبطلات نماز  آن است که نمازگزار عمداً با صدا بخندد و چنانچه عمدا بی صدا یا سهوا -با صدا یا بی صدا- بخندد ظاهر این است که نمازش اشکال ندارد.
وحید: هفتم: از مبطلات نماز خنده با صدا و عمدی است ، مگر اینکه جاهل قاصر باشد ، و چنانچه بی صدا یا سهوا با صدا بخندد ، نمازش اشکال ندارد.
نوري: هفتم: از مبطلات نماز خنده با صدا و ترجيع است، و بنابراحتياط واجب خنده با صدا اگر چه ترجيع نداشته باشد و عمدي باشد و چنانچه سهواً با صدا بخندد ، اگر به هم زننده صورت نماز نباشد يا لبخند بزند، نمازش باطل نمي شود.
مظاهری: هفتم: از مبطلات نماز خنده با صداست ولی اگر سهوا باشد به این معنی که فراموش کرده است در نماز است ویا اضطرارا باشد به این معنی که نتواند جلوی خنده خود را بگیرد و یا جهل به مسأله باشد، نماز باطل نمی شود گرچه در هر سه صورت بهتر است نماز را دوباره بخواند اما تبسم و لبخند نماز را باطل نمی کند.
مسأله 1151- اگر براي جلوگيري از صداي خنده حالش تغيير كند1، مثلاً رنگش سرخ شود2، چنانچه از صورت نمازگزار بيرون رود، بايد نمازش را دوباره بخواند.
1- گلپايگاني، صافي: به حدي كه از صورت نمازگزار خارج شود نمازش باطل است.
مكارم: و رنگش سرخ شود و بدن تكان بخورد به طوري كه از شكل نمازگزار بيرون رود، نماز او باطل است و اگر به اين حد نرسد، اشكالي ندارد.
2- اراكي، سيستاني: بنابراحتياط واجب نمازش را دوباره بخواند.
خوئي، تبريزي: بهتر آن است كه نمازش را دوباره بخواند.
وحید: لازم نیست نمازش را دوباره بخواند مگر آنکه مانع دیگری پیدا شود مثل آنکه از صورت نمازگزار خارج شود.
زنجاني: بنابراحتياط مستحبّ نمازش را دوباره بخواند.
بهجت: نمازش صحيح است.
فاضل: چنانچه به حدي باشد كه از صورت نمازگزار خارج شود نمازش باطل است.
مظاهری: نماز باطل نمی شود ولی بهتر است که نماز را دوباره بخواند.

  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -