انهار
انهار
مطالب خواندنی

شرحی مفید و کوتاه

بزرگ نمایی کوچک نمایی
ولادت
سيدمحمدباقر حجتى در پنجم اسفند ماه 1311 در خانواده علم و روحانيت در شهرستان بابل چشم به جهان گشود. مرحوم حضرت حجت‌الاسلام والمسلمين سيدمحمد حجتي، فرزند مرحوم حضرت آيت‌الله‌العظمي سيد محمد باقر حجتي مازندراني است.
استاد در سال 1343 ازدواج نموده و ثمره آن دو پسر به نام‌هاي سيدمحمدسعيد و سيدمحمدشريف و يك دختر به نام سعيده بيگم است كه از تحصيلات عاليه برخوردار بوده و مشغول خدمت هستند. همانطور كه اشاره شد استاد حجتي در خانواده روحاني و قرآني به دنيا آمده و از كودكي شاهد تلاوت، تفسير و فعاليت‌هاي قرآن پدر بوده‌اند.
تحصیلات
دكتر سيد محمدباقر حجتي- پس از پشت سر نهادن مكتب خانه براي آشنايي به خواندن و نوشتن، و فراگرفتن قرآن كريم، تحصيلات ابتدائي را در دبستان هفده دي و دبستان شاهپور گذراند. به منظور تكميل معلومات، عازم تهران و در فروردين يا ارديبهشت ماه 1330 شمسي، وارد مدرسه خان مروي مي‌شود. بالاخره سيد محمدباقر حجتي مدت 16 سال به كسب علوم ديني، ادبيات عربي، فلسفه اسلامي، فقه، اصول و علوم ديگر مشغول و از محضر اساتيد بهره‌مند و همزمان در آن مدرسه طبق سبك و سياق حوزه‌هاي علميه تدريس مي‌كند. ايشان در سال 1334 همزمان با تحصيل و تدريس در مدرسه مروى، با تشويق دوستان و آشنايان، با گواهينامه مدرسي در آزمون ورودى دانشكده معقول و منقول ـ كه اكنون با نام دانشكده الهيات و معارف شناخته مى‌شود ـ شركت مى‌كند و به جمع دانشجويان رشته فقه و مبانى علوم اسلامى دانشگاه تهران مى‌پيوندد. دوره ليسانس را با كسب امتيازات و نمرات عالى (معدل 43/16) در خرداد 1337 به پايان مى‌برد.
ايشان از 16 آبان سال 1339 بعنوان كتابدار روز مزد بليطي در كتابخانه دانشكده الهيات و معارف اسلامي (معقول و منقول) شروع به كار نمود، در سال 1340 به پيشنهاد دانشكده و موافقت رئيس دانشگاه تهرانرسما با پايه 3 ادراي به پست كتابدار دانشكده منصوب مي‌شود.
تدريس
استاد حجتي در طول 45 سال تدريس دانشگاهي (1346-1391) درسهاي زبان و ادبيات عرب، قرائت و ترجمه قرآن كريم، قرائت و تجويد قرآن كريم، تفسير قرآن كريم، علوم قرآني در موضوعات مختلف: اعجاز، ناسخ و منسوخ، تناسب آيات و سور، امثال قرآن كريم، اقسام و سوگندهاي قرآن كريم، اسباب النزول، تقديم و تأخير. طبقات مفسرين، محكم و متشابه و علوم قرآني ديگر، تاريخ قرآن كريم، تاريخ قراآت قرآن كريم، نقد و بررسي مكاتب و روشهاي تفسيري، بررسي ترجمه قرآن كريم، مفردات قرآن كريم، تحقيق در معرّبات قرآن كريم، اسماء و كنيه‌ها و القاب در قرآن كريم و مطالب ديگر علوم قرآني، تاريخ حديث، رجال حديث، درايه الحديث، بررسي جوامع حديثي متقدم شيعه، بررسي جوامع حديثي متأخر شيعه، بررسي جوامع حديثي متقدم اهل سنت، بررسي جوامع حديثي متأخر اهل سنت، نقد و بررسي وضع و احاديث موضوعه، علم الحديث و ساير موادّ مربوط به بخش حديث را تدريس نموده است. مدتي نيز درسهاي فقه، تعليم و تربيت اسلامي، تاريخ تعليم و تربيت اسلامي، علوم بلاغت، فلسفه مشاء، فلسفه اشراق، منطق و جز آنها را تدريس كرده؛ ولي از مدتها پيش كه حدود چهل سال از آن مي‌گذرد صرفاً علوم قرآن و حديث – با شاخه‌هاي مختلف آنها – را تدريس نموده و تحقيقاتش غالباً بدانها محدود مي‌باشد
مسئوليت‌هاي علمي و اجرايي
- رياست دايره كتابداري و راهنمايي و كتاب‌يابي كتابخانه دانشگاه الهيات و معارف اسلامي دانشگاه تهران از سال 1344-1346
- سرپرست كتابخانه دانشكده الهيات و معارف اسلامي دانشگاه تهران از سال 24/1/1356 تا 28/1/1358
- سرپرستي گروه علوم قرآن و حديث دانشگاه تربيت مدرس از تاريخ 18/11/1365 الي....
- طراح سوال براي آزمونهاي دكتراي علوم قرآن و حديث
- سر دبير فصلنامه آموزه هاي قرآني [صاحب امتياز: دانشگاه علوم اسلامي رضوي مشهد]
فعاليت‌هاي علمي و پژوهشي
1 - فهرستنويسي نسخه‌هاي خطي
2 - تحقيق و تاليف در حوزه علوم قرآني
3 - تحقيق و تاليف در حوزه علوم تربيتي و روانشناسي
4 - ارائه مقاله و سخنراني سمينارها
5 - گنگره ها:
        -كنگره بين‌المللي هزاره شيخ طوسي
        - نخستين كنگره تحقيقات ايراني
        - دومين كنگره تحقيقات ايراني
        - سومين كنگره تحقيقات ايراني
        - سمينار پرورش اخلاقي كودكان و نوجوانان
        - سمينار تربيتي جامعه تعليمات اسلامي
6 - سفرهاي علمي و بازديد از مراكز تحقيقاتي
7 - راهنمايي، مشاوره و نظارت پايان‌نامه‌هاي دانشگاهي


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

ویژه نامه ماه مبارک رمضان




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -