رابطه با دختر مورد علاقه خود

سوال سلام علیکم من پسر16ساله ای هستم که به دختر عموی15ساله خود علاقه دارم و ایشون هم از این علاقه من به خودشون اطلاع دارند
درواقع علاقه من به ایشون کاملا صاف و صادق و بدون هیچ قصد و قرضی بوده و کم و بیش من هم از علاقه ایشون به خود مطلع هستم اما مشکل ما در این میان محدودیت های شرعی بوده که مانع از رابطه ما باهم میشود
بنده چندین بار در فضای مجازی به گفتگو با ایشون پرداختم اما بعد از چندین بار گفتگو ایشون به من گفتند که بهتره باخم در فضای مجازی رابطه نداشته باشیم چون بلاخره نامحرمیم و اسلام برای ما حد و حدودی را معین کرده
من هم از این حرف ایشون خوشحال شدم و مطمئن شدم که ایشون هم به من هیچ گونه قصدو قرضی نداره و فقط علاقه خالصه بعد ها هم رابطه فامیلی ما در بین جمع فامیل همچنان برقرار بود ولی نا به پررنگی قبل و من فقط از این ناراحت بودم که کلا در فضای مجازی هیچ گفتگویی نداشتیم و من مشتاق یه سلام علیک ساده نه چیز دیگه ای با ایشون بودم اما اون نگران تکلیف شرعی رابطه مون بود برای همین کم رنگش کرد و آخرین بار بهم گفت که تا وقتی که سن هامون بالا تر نرفته به هیچ کس این حرفارو نگیم تا ببینیم بعدا چی میشه ببینید اگه فقط منع رابطه با نامحرم توی دین نبود الان ما هیچ مشکلی نداشتم وخیلی هم با ما خوش میگذشت
شک من درباره این مسئله این بود که در دین ما گفتگوی با قصد وقرض منع شده نه اینکه سلام احوال پرسی ساده رو منع کنه
من خودم چندین بار مشاهده کردم روزی بوده که عصبانی بودم یا حوصله نداشتم رفتم و یه "سلام،چطوری؟" ساده نوشتم و از قضا ایشون هم جواب دادن و به طور کل با این جواب سلام ساده کلا کلا کلا روحیه و اخلاق من تغییر کرده گاهی وقتی که عصبانی یا بد اخلاق میان جمع نشسته بودم و این گفتگوی خیییییلی ساده جریان پیدا میکرد وقتی کارم با تلفن تمام میشد اطرافیان تعحب میکردن که این همان فرد بداخلاق عصبانی بوده؟که اینطور خوش اخلاق و بگوبخند شده؟
برای همین من هم دوست دارم که همین جریان ساده گفتگوی معمولی میان ما جریان داشته باشه تابرای من هم مفید واقع بشه
درخواست راهنمایی از شما رو دارم که کمکم کنین آیا به نظر شما اگه ما گفتگوی چه اینترنتی یا چه حقیقی بدون هیچ قصدی رو داشته باشیم مشکل شرعی داره؟
درضمن لازم دونستم بگم که من چندین سال به بیماری افسردگی مبطلا بودم به خاطر وضعیت مالی ضعیف و به خاطر نداشتن هم صحبت یا دوست ،یک برادر بزرگتر از خودم هم دارم که رابطه با اون نمیتونه نیاز منو با رابطه با دختر عموم کم کنه البته وضعیت عاطفی توی خانواده مون درحد عالیه ولی باز نمیدونم چطوری افسده شدم ،در فامیل هم که همیشه گوشه نشین بودم چون بهترین دوست من درفامیل دخترعموم بود و با هیچ کس دیگه ای بهم اینقدر خوش نمیگذشت اما وقتی سن هامون بالا رفت و اسلام یه دیواری به اسم سن تکلیف و محرم نامحرم میون ما کشید؛رابطه ماهم به خاطر محدودیت ها کم شد ومن هم هرروز گوشه نشین تر شدمو این بیماری روگرفتم و کمی از آثارش تا الان باقی مونده که به خاطر حرف نزدن و رابطه نداشتن با دختر عموم وجود داره البته این ایام عید که دیدو بازدید هست و بیشتر میبینم ایشون رو اصلا یه ذره هم افسرده نیستم
(من از10سالگی این علاقه رو به دختر عموم پیدا کردم و تا الان آشکارش نکردم و توی این6سال که توی دلم نگه داشتم هیچ قصد لذتی به ایشون نداشتم که اسلام بخواد مانع رابطه ما بشه)