انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

مصرف كفاره

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال2:در كفارهٔ قسم آيا مي تواند به جاي اطعام ده مسكين به يك مسكين ده بار اطعام كند ويا پولش را به او بدهد واگر دسترسي به چنين مسكيني نداشت، آيا مي تواند پول اطعام را صرف ثلاً امور جنگ زدگان بكند يا نه؟ و يا اينكه بايد سه روز روزه بگيرد؟

جواب:در صورت امكان بايد به ده نفر بدهدد ومصرف كفاره«فقراء» هستند وپول كفايت نمي كند.

سؤال3:من دختري هستم كه از 9 سالگي تا كنون به علت بي توجهي خانواده در سنين پائين وضعف جسماني در سالهاي بعد نتوانستم ام روزه بگيرم مگر چند روز وقبلاً چون پدرم درامد كافي نداشت نتوانستم كفاره روزه ام را بدهم و بعد از مرگ پدرم درامدي نداشتم تا اينكه يك سال است كه خودم معلم شده ام و درآمدي دارم وتصميم گرفته ام به اميد خداوند بخشنده كفارهٔ روزه هايم را بدهم ولي درست نتوانسته ام حساب كنم ونمي دانستم به چه كسي بدهم،آيا مي توانم به ستاد جنگ زدگان يا... بدهم يا نه؟

جواب: روزه هائي كه عمداً بدون عذر شرعي افطار شده علاوه بر قضاء كفاره هم دارد وبراي كفارهٔ افطار عمدي مي توانيد ثصت مدّ طعام به شصت فقير بدهيد و پول كفايت نمي كند مگر آنكه فقير وكيل شود كه با پول طعام بخرد وبابت كفاره بردارد.

سؤال4:مدت دو ماه روزه قرض دارم آيا مي توانم كفاره اين دو ماه را به يك نفر فقير بدهم يا نه؟

جواب:اگر كفاره افطار عمدي است بايد به شصت مسكين داده شود وبه يك نفر كفايت نمي كند و اگر كفارهٔ تأخيري قضاي روزه تا سال بعد است مي توانند همه را به يك نفر بدهند.

سؤال5:اگر كسي «به تقصير» در گذشته چند سالي قضاي روزه واجب داشته باشد ونگرفته باشد وهم اكنون نتواند براي هر روز شصت روز روزه بگيرد ونيز به علت عدم دسترسي به «بنده» نتواند آن را آزاد كند . شرايط زندگي او طوري باشد كه نتواند شصت فقير را بابت هر روز روزه خواري سير كند، به كداميك از طرق زير مي تواند عمل كند:

الف- هرجا فقيري پيدا رد او را به عنوان يك فقير سير كند تا همينطور بشود شصت فقير براي هر روز از روزهايي كه خورده است.

ب- پول يك غذاي ساده مثلاً آبگوشت يا حلوا با نان را محاسبه كرده هر جا فقيري يافت به او بدهد و او را وكيل كند كه با آن پول طعام بخرد و سپس براي خود بردارد.

ج- پول يك غذاي ساده را حساب كرده وبه يكي از مراكز خيريّه يا مكانهايي كه صرف افراد فقير مي نمايد، يا به يكي از بنيادها مانند: بنياد امور جنگ زدگان،بنياد شهداء، بنياد مستضعفين، يا يكي از كميته هاي كمك به جبه هاي جنگ، و نظاير آن واريز نمايد تا به يكي از مصارف فوق برد.

د- اگر هيچ يك از راهاي فوق نيست،يا راه صحيح تري وجود دارد،با توجه به مراتب بالا مستدعي است جهت انجام تكاليف شرعي بيان فرمائيد.

جواب: به ترتيبي كه در بند الف ذكر شده عمل نمايد صحيح ومجزي است  ومي تواند به هر فقير يك مدّ طعام كه تقريباً ده سير گندم يا جو نان و نحو آن به فقير بدهد و اگر پول ان را بدهد بايد او را وكيل كند كه از طرف صاحب پول طعام بخرد و براي خود بردارد.

سؤال6:شخصي مي خواهد كفارهٔ روزه هاي خود را به فقراء اطعام كند،اما براي هر روزي شصت مسكين نمي تواند پيدا كند،آيا مي تواند همه را فقط به چند مسكين بدهد، ويا در مورد جنگ زدگان مصرف كند، اگر راه ديگري هست بيان فرماييد؟

ج.اب: كفاره بايد به شصت مسكين داده شود و به كمتر يا به غير آنها كفايت نمي كند وكفاره چند روز را مي توان به شصت مسكين تكرار كرد.

سؤال7:آيا مظالم وكفارات وصدقات واجبه را مي شود به واجب النّفقه داد يا نه؟

جواب: در مواردي كه در مصرف فقر شرط است نمي تواند به واجب النفقهٔ خودش بدهد.

سؤال8:آيا از گوشت گوسفندي كه حاجي به عنوان كفاره مي دهد خودش هم مي تواند بخورد يا نه؟

جواب: نمي تواند بخورد.

سؤال9:آيا مي توان كفاره را در صورت پيدا نكردن افراد فقير به حساب جنگ زدگان يا به حساب هلال احمر در جهت بازسازي شهرهاي جنگ زده واريز نمود؟

جواب:كفاره بايد به مصرف فقرا برسد اگر جنگ زدگان فقير باشند مانع ندارد و پول كافي نيست بايد طعام بابت كفاره به فقراء بدهند.

سؤال10: با توجه به اينكه پيدا كردن شصت فقير واجد شرايط كار ساده اي نيست آيا براي پرداخت كفاره روزه اي كه عمداً افطار شده مي توان مبلغ آن را به كميته امداد كه سرپرستي خانواده هاي بي بضاعت را به عهده دارد ويا ساير ارگانهاي دولتي كه در امور ذي ربط فعاليت دارند يا سازمان بهزيستي وهلال احمر پرداخت نمود يا خير؟

جواب:كفاره بايد به صورت طعام به فقراء داده شود و وكيل گرفتن در اين امر مانع ندارد.

سؤال11:آيا كفارهٔ روزه اي را كه عمداً باطل شده وبايد شصت فقير را ير كرد ميشود به جنگ زدگان داديا نه؟ در صورت منفي بودن جواب آيا مي شود پول آن را به امام جماعت داد تا او به فقيرهايي كه مي شناسد بدهد يا خير؟ وآيا روزه اي كه سهواً باطل شده كفاره دارد؟

جواب:افطار عمدي روزهٔ ماه مبارك رمضان كفاره دارد وكفاره را بايد به فقرا بدهيد و مي توانيد كسي را وكيل كنيد كه با پول شما طعام تهيه كند وبه فقرا برساند.

سؤال12:در كفارهٔ تأخير، اطعام كفايت مي كند يا تسليم مدّ معين است؟

جواب:مدّ طعام بايد داد.

سؤال13:مدت چندين سال كفاره روزه بدهكار مي باشم واز انجايي كه پرداخت اين مبلغ به طور كلي بسيار سنگين مي باشد و براي من مقدور نيست آيا مي توانم جمع مبلغ مذكور را تقسيط نموده و در مدت عمر وبه مرور زمان به يكي از حسابهاي جاري دولتي(  از قبيل سيل زدگان،جبهه ها، جنگ زدگان، حساب100امام، بنياد شهيد و غيره) واريز نمايم يا خير؟

جواب:كفاره بايد در مورد خودش صرف شود و ار قدرت نداريد به تدريج بپردازيد و دادن كفايت نمي كند.
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -