انهار
انهار
مطالب خواندنی

استفاده از امكانات دولتي

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال 104 : اينجانب آموزگاري مي باشم، در يكي از ارگانها ي انقلاب اسلامي هم خدمت مي كنم، و معاش زندگيم و حقوقم را فقط از آموزش و پرورش دريافت مي دارم، اما چون محل خدمت فرهنگيم در يكي از روستاهاي اطراف است ( كه تقريباً شش كيلومتر با مركز فاصله دارد) پس از انجام كار در اين نهاد انقلاب اسلامي با ماشين اين ارگان به حل كار مي روم. آيا اين استفاده اشكال دارد؟

جواب: بستگي به مقررات نهاد دارد و تخلف جائز نيست.

سؤال 105 : بنياد مستضعفان اصفهان قريب به هزار دستگاه واحد مسكوني ساخته و در اختيار مردم قرارداده است ، تعداد زيادي از اين منازل از شهر فاصله داشته و از امكانات شهري ( از قبيل مغازه، حمام و بخصوص مسجد) دور مي باشند، آيا بنياد مستضعفان مي تواند از امكانات و بودجه اي كه در اختيار دارد براي مستضعفين در كنار خانه هايشان مسجد و حما  چند باب مغازه بناء كند و از عائدات مغازه ها دوباره بودجهٔ بيت المال را تأمين نمايد؟

جواب: بستگي به مقررات بنياد دارد.

سؤال 106 : آيا استفاده از تلفنهاي اداره در وقت اداري يا غير اداري در محدودهٔ تهران جهت ضرورتهاي شخصي مجاز است يا خير؟

جواب: بستگي به مقررات اداره دارد.

سؤال 107 : اگر سرپرستي نهاد انقلابي از وسيله اي كه متعلق به آن نهاد مي باشد جهت رفت و آمد به محل سكونت دوبار در روز ( حدود 10 كيلومتر) استفاده نمايد، آيا شرعاً جائز مي باشد؟

جواب: تابع مقررات است، بايد بر طبق مقررات دولت اسلامي عمل شود.

سؤال 108 : اگر شخصي جهت ملاقات يكي از دوستانش به ادارهٔ محل خدمت او برود و ار آب ، برق، لوازم تحرير، وسائل نقليه يا وسائل ديگري كه متعلق به آن اداره است استفاده كند، آيا از نظر شرعي اشكال دارد؟ و همچنين نماز خواندن و وضو گرفتن با آب آنجا چه صورت دارد؟

جواب: تابع مقررات اداره است و چنانچه خلاف مقررات باشد جائز نيست.

سؤال 109 : اينجانب كارمند دولت هستم، آيا اعضاء خانوادهٔ اينجانب كه كارمند دولت نيستند مي توانند از بليط اتوبوس كه دولت به ما با نرخ نازل مي فروشد استفاده كنند؟ زيرا اينجانب از اتوبوس استفاده نمي كنم و با تاكسي تردد مي نمايم، لذا بليطم را به مادر و برادرم مي دهم .

جواب: اگر جزء عائلهٔ شما محسوب هستند مانع ندارد.

سؤال 110 : اينجانب در انبار بازرگاني همدان كار مي كنم ، و هر مدتي مبلغي پول از اداره جهت خرج انبار و ديگر كارهاي اداره دريافت مي كنم، و پول نزد من به امانت است تا موقع حساب سال، حال اگر از اين پول خرج كنم و يا جنس بخرم و بفروشم و استفاده بكنم تكليفم چيست؟

جواب: تصرف  و استفاده از پول و سائر اموال دولت تابع مقررات دولت است.

سؤال 111 : اينجانب مدت 38 ماه است كه در مناطق كردنشين در ارگانهاي جمهوري اسلامي مسؤوليت دارم، در طول اين مدت ضمن انجام مسؤوليتهاي محوله از تلفن و وسيلهٔ نقليهٔ دولتي براي امور شخصي نيز استفاده كرده ام و متاسفانه مقدار و تعداد دفعات مورد استفاده را به طور دقيق نمي توانم مشخص نمايم ولي حدود آن را مي توانم تخمين بزنم، بنابراين تكليف شرعي حقير را معلوم فرمائيد.

جواب: اگر زائد بر مقدار متعارف كه مقررات اجازه مي دهد تصرف كرده ايد به مقداري كه يقين داريد بايد از عهدهٔ آن بر آئيد و به ارگان مذكور بپردازيد.

سؤال 112 : با توجه به اينكه امروز در اكثر ادارات و سازمانهاي وابسته به دولت جمهوري اسلامي ايران انجمن اسلامي دائر است، آيا استفاده از امكانات اداري جهت انجمن اسلامي همان اداره يا سازمان جائز است؟

جواب: استفاده از امكانات بايد طبق ضوابط آن اداره و سازمان باشد.

سؤال 113 : در باغچهٔ بعضي از مدارس دولتي يا استيجاري به وسيلهٔ كاركنان مدرسه سبزي كشت مي شود كه از آب مدرسه مشروب مي گردد، آيا كاركنان مدرسه مي توانند از سبزي يا ميوهٔ درختان موجود در باغچه ها استفاده نمايند يا نه؟

جواب: مانع ندارد مگر مقررات خاصي باشد.

سؤال 114 : آيا كارمند مي تواند برخي از مطالبات قانوني خود را از دولت نگيرد و معادل آن از اموال دولتي مانند تلفن و نوشت افزار و امثال آنها استفادهٔ شخصي كند؟

جواب: حق ندارد.

سؤال 115 : آيا افراد شاغل در يك اداره يا مؤسسه مي توانند از امكاناتي مانند اتومبيل و تلفن و امثال اينها استفاده هاي شخصي نمايند؟

جواب: موقوف به اجازهٔ قانوني مسؤولي مربوطه است، و بدون اجازه حكم غصب را دارد.

سؤال 116 : اينجانب از كاركنان ستاد نماز جمعهٔ تهران هستم، و به ناچار از امكانات اين ستاد استفادهٔ شخصي مي كنم ( مثل تلفن، قلم، كاغذ و خوراكي) مبلغي كه مطمئن شوم ارزش يا قيمت استفاده از امكانات مورد تصرف بوده مي پردازم، آيا استفادهٔ اينجانب اشكال شرعي دارد يا نه؟ و اگر اشكال دارد آنچه تا كنون مصرف نموه ام چه حكمي دارد؟

جواب: بستگي به مقررات ستاد مذكور دارد.

سؤال 117 : ماشينهائي كه خرج بنزين آنها با دولت است ( مانند ماشينهاي ارتش و سپاه) و براي مأموريتها سفر مي نند يا در خود شهرها از جائي به جائي مي روند، آيا جائز است در بين راه افرادي را سوار كنند و به مقصد برسانند؟ يا رانندگان مسؤول هستند كه پول مقدار مصرف بنزين را به آن ارگان دولتي بدهند؟

جواب: ميزان مقررات دولت اسلامي است، و تخلف از آن جائز نيست، و موجب ضمان است.

سؤال 118 : اينجانب كارمند يكي از شركتهاي دولتي هستم، و از ساعت 12 كه اذان ظهر را مي گويند جهت فريضهٔ نماز به مسجد نزديك اداره رفته و نماز را با جماعت بجا مي آورم ، براي نماز نيم ساعت تعيين شده و رفتن من به مسجد حداكثر 10 دقيقه بيشتر طول مي كشد و در داخل اداره با ارباب رجوع تعيين هم كاري ندارم، خواهشمند است بفرمائيد آيا 10 دقيقه بيشتر از وقت تعيين شده براي اداء نماز ( كه صرف رفت و آمد من مي شوي) از نظر شرعي اشكال دارد يا خير؟

جواب: اگر بر خلاف قرار استخدامي شما نباشد مانع ندارد.

سؤال 119 : نظر به اينكه دولت مصرف گازوئيل را براي منازل ليتري ده ريال و براي وسائل نقليه تقريباً دو ريال و ني مقرر كرده، آيا جائز است بعضي از كارگران و كارمندان يك مؤسسه از باك اتوبوس آن مؤسسه گازويل براي مصرف منازل خود ببرند و قيمت آن را دو ريال و نيم بپردازند؟ چنانچه جواب منفي است اگر تفاوت قيمت آن را به حساب دولت بريزند چه صورت دارد؟

جواب: تخلف از مقررات دولت اسلاي جائز نيست و موجب ضمان است.

سؤال 121 : آيا مي توان از كاغذ نهادهاي انقلابي يا ادارات دولتي به مقدار يك صفحه برداشت و استفادهٔ شخصي نمود؟ همچنين خودكار ، مداد و غيره؟

جواب: تابع مقررات و اجازهٔ مسؤولين است.

سؤال 122 : گاهي شخص پاسدار ، يك نفر دوست خود را كه همراه اوست به سپاه مي آورد و از كاغذ مي خورد، چه صورتي دارد؟

جواب: اگر مهمان آوردن متعارف باش اشكال ندارد.

سؤال 123 : آيا كارمندان ادارات دولتي مي توانند از كاغذ و پاكت دولت كه در ادارات هست به نفع خود استفاده كنند يا نه؟

جواب: استفاده هاي شخصي از اموال و وسائل ادارات دولتي بدون مراعات مقررات جائز نيست.

سؤال 124 : آيا مي توانن از كوپن بنزين دولتي براي وسيلهٔ نقليهٔ شخصي خود يا ديگران استفاده نمود؟ و اگر مجاز باشد در چه مواردي؟

جواب: جائز نيست.

سؤال 125 : در روستاي ما افرادي هستند كه از شناسنام هاي اشخاصي كه فوت شده اند كوپن خوار و بار گرفته اند، با توجه به اينكه اين امر باعث خيانت به بيت المال مسلمين مي باشد ( به خصوص در اين زمان كه ملت ما با ابر جنايتكاران در حال نبرد است و مي خواهد به خود كفائي برسد؟آيا اين كار جائز است يا نه؟ و اگر جائز نيست حكم شرعي آن چيست؟

جواب: جائز نيست و مراعات مقررات دولت اسلامي لازم است.

سؤال 126 : من يك نفر رانندهٔ تاكسي هستم كه در ماه سي عدد كوپن سي ليتري دريافت مي كردم، كوپن اضافي را به راننده وسيلهٔ نقليه اي مي دادم كه با آن زندگي خانوادهٔ خود را تأمين مي كرد، يا به اشخاص ناشناس مي فروختم، بعضي از كوپنها را هم براي مصارف شخصي استفاده مي كردم . از نظر شرع اسلام فروش كوپن و يا استفاده در مصارف شخصي چه حكمي دارد؟

جواب: اگر خلاف مقررات عمل كرده ايد جائز نبوده و بايد از عهدهٔ پول كه گرفته ايد برآئيد.

سؤال127:اينجانب در زمان طاغوت گاهي از تلفن ،خودكار و كاغذ اداره استفادهٔ شخصي نموده ام و ضمناًحق اينجانب را هم همان زمن پايمال كرده اند آيا الان بايد پول آنها را حساب كرده و بپرازم يا خير؟و اگر بايد بپردازم آيا مي توانم بابت حق پايمال شده ام حساب كنم يا خير؟

جواب:ضامن هستيد و نمي توانيد حساب كنيد.

  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

ویژه نامه ماه مبارک رمضان




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -