انهار
انهار
مطالب خواندنی

دام

بزرگ نمایی کوچک نمایی

نحوه محاسبه خمس گوسفندان

سؤال 221. شخص گوسفنددار براى پرداخت خمس گوسفندان خود آیا باید قیمت آن ها را حساب کند یا محاسبه به تعداد نیز صحیح است؟

پاسخ:اگر سرمایه ى مورد نیاز او بوده که اصلاً خمس ندارد وگرنه قیمت را حساب مى کند با فرض اختلاف گوسفندها در قیمت.

خمس پول فروش گاوهایى که از زاد و ولد یک گاو حاصل شده اند

سؤال 222. کشاورزى یک گاو داشته که با زاد و ولد افزایش پیدا کرده و پس از حدود پنج سال، چهار گاو شده است. سپس آن ها را فروخته و براى مخارج جهیزیه دخترش هزینه کرده است. پس از آن یک گاو شیرده خریده که گوساله آن بزرگ شده، حکم خمس آن را بیان فرمایید؟

پاسخ:در مورد اوّل اگر مورد نیاز معیشت او بوده یا از اوّل به نیّت مخارج جهیزیه بوده، خمس ندارد و در مورد دوم هم اگر زاید بر مؤونه سال نباشد، خمس ندارد.

موقع پرداخت خمس گاو و گوسفندى که بیش از یک سال عمر دارند

سؤال 223. گاو و گوسفندى که بیش از یک سال عمر دارند، اگر در بین سال خمسى فروخته شوند چه موقع متعلّق خمس واقع مى شوند؟

پاسخ:اگر زاید بر مؤونه باشد، خمس دارد نسبت به سال قبل، و اگر مؤونه بوده و یا سرسال نمى توانسته بفروشد، هرچه سر سال خمسى آینده زیاد آمد خمس دارد.

خمس گوشتى که مى دانیم از گوسفند خمس داده نشده (غیر مخمّس) است

سؤال 224. گوسفندى را که خمس به آن تعلّق گرفته، صاحب گوسفند به قصاب فروخته است، کسانى که از گوشت آن خریدارى کرده اند بعد از این که علم پیدا کردند، آیا باید خمس آن را بدهند؟

پاسخ:بلى، با فرض این که بدانند فروشنده خمس آن را نخواهد داد مگر این که عرفا به منزله ى اتلاف باشد که خمس به ذمّه ى فروشنده منتقل شده باشد.

کسر کردن قیمت علوفه مصرف شده در زمستان از نموّ گوسفندان

سؤال 225. آیا صاحبان گوسفند مى توانند قیمت علوفه مصرف شده در زمستان را، از نموّ گوسفندان کسر کنند و خمس باقیمانده را بپردازند؟

پاسخ:خیر، نمى توانند، اگر علوفه را از رنج سال قبل تهیه کرده اند.

خمس گوساله و بره اى که نگهدارى مى شوند تا بعدا از شیر آن ها استفاده شود

سؤال 226. گوساله و برّه هایى که نگهدارى مى شوند تا مثلاً بعد از دو سال از شیر آن ها استفاده شود، آیا خمس دارند؟ و آیا پشم آن ها که در ضمن این دو سال استفاده مى شود خمس دارد؟

پاسخ:مورد اوّل خمس دارد، مگر این که محلّ نیاز بوده و ناچار از نگهدارى آن ها باشد، و مورد دوم خمس ندارد با فرض این که به عنوان مؤونه استفاده شده است بدون تعلّق خمس.

خمس گوسفندانى که از آن ها در غیر مؤونه و مخارج زندگى استفاده مى شود

سؤال 227. شخصى تعدادى گوسفند براى استفاده زندگى خود دارد، حال اگر از بچه و پشم آن ها در غیر مؤونه استفاده کند، آیا خمس گوسفندان را باید بپردازد؟

پاسخ:خیر، لازم نیست.

خمس ترقّى قیمت گاو و گوسفند

سؤال 228. شخصى تعدادى گاو و گوسفند دارد که خمس آن ها را داده است. سال بعد تعداد گاو و گوسفندان همین مقدار است ولى قیمت آن ها دو برابر شده است، آیا خمس دارد؟

پاسخ:اگر مورد نیاز نیستند، ترقّى قیمت آن ها خمس دارد، البته اگر از تورّم نباشد.

خمس گوسفندى که شیر نمى دهد

سؤال 229. شخصى گوسفندى را براى استفاده از شیر آن خریدارى مى کند ولى گوسفند مزبور شیر نمى دهد تا این که سال خمسى مالک آن مى رسد. آیا به گوسفند مذکور در صورتى که از درآمد بین سال خریدارى شده باشد خمس تعلّق مى گیرد؟

پاسخ:در فرض مسأله خمس ندارد، اگر به نحوى جهت مؤونه بودن در آن باقى است.

خمس گوسفندان مورد نیاز

سؤال 230. آیا به گوسفندانى که از سرگین آن ها به عنوان کود در کشاورزى و از مو و پشم آن ها براى لباس و فرش و... مورد نیاز زندگى استفاده مى کنیم، خمس تعلّق مى گیرد؟

پاسخ:آن چه براى مؤونه ى مورد نیاز نگهدارى مى شود، حکم سرمایه را دارد و خمس ندارد.

خمس گوسفندان عشایر

سؤال 231. عشایرى که با گوسفندان خود امرار معاش مى کنند و آن ها داراى زاد و ولد هستند، آیا بر خود گوسفندان و منافع آن ها خمس تعلّق مى گیرد یا خیر؟

پاسخ:درباره ى اصل سرمایه به مسأله ى 1401 رساله مراجعه شود و منافع، آن چه زاید بر مؤونه ى سال باشد، خمس آن واجب است.

بزغاله خریدارى شده براى امرار معاش

سؤال 232. شخصى براى امرار معاش بزغاله هایى را مى خرد و به آن ها علف و جو مى دهد تا رشد کنند، آیا رشد اضافى خمس دارد؟

پاسخ:اگر براى انتفاع بوده نه تکسّب به عین، خمس ندارد وگرنه حکم ربح حاصل از سرمایه را دارد.

خمس گاو و گوسفند شیر ده

سؤال 233. کسى که گاو شیرده دارد و آن را از درآمد سال خریده است، آیا به آن خمس تعلّق مى گیرد؟

پاسخ:اگر مورد نیاز است، خمس ندارد


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -