انهار
انهار
مطالب خواندنی

نيّت

بزرگ نمایی کوچک نمایی

 خوشحال شدن از ديدن ديگران

سؤال372. اگر هنگام نماز خواندن شخصى، ديگران متوجّه او شوند و اين مسأله باعث خوشحالى نمازگزار گردد، با اين كه قصد ريا نداشته ولى از اين كه ديگران نماز او را مى  بينند خوشحال شده است؛ آيا نماز خوانده شده صحيح است؟

جواب: نمازش صحيح است.

 

عدول كردن از نيّت نماز

سؤال373. عدول كردن از نيّت در بين نماز چگونه است؟

جواب: عدول نيّت از نافله به فريضه (نماز واجب) وبالعكس جايز نيست و در عدول از فريضه به نافله، بعضى موارد استثنا شده است، چنان چه در مسايل نماز جماعت خواهد آمد (مسأله 785 رساله).

 

حكم ترديد در ادامه ى نماز

سؤال374. اگر كسى در اثناى نماز ترديد پيدا كرد در اين كه ادامه دهد يا قطع كند؛ چه حكمى دارد؟

جواب: احوط اتمام آن نماز و اعاده آن مى باشد..

 

شك در ظهر يا عصر و مغرب يا عشا بودن نماز

سؤال375. اگر كسى در حال نماز شكّ كند نمازى كه مى خواند نماز ظهر است يا عصر، و يا مغرب است يا عشا؛ تكليفش چيست؟

جواب: اگر يقين دارد كه ظهر را نخوانده يا شكّ در خواندن آن دارد، در وقت مختصّ به ظهر يا مشترك، قصد ظهر مى نمايد و تمام مى كند؛ و در وقت مختصّ به عصر در صورتى كه قصد امر فعلى داشته، بدون تقييد به عنوان بلكه مجرّد تطبيق بر مقصود، قصد عصر مى نمايد و تمام مى كند؛ و اگر يقين به فعل ظهر سابقا داشته، پس با قصد امر فعلى و خطاى در تطبيق، با قصد عصر تمام مى نمايد، چه در وقت مشترك باشد يا مختصّ به عصر وگرنه صحّتش با عدول احتمالى قابل منع است.

 

شك در مغرب يا عشا بودن در حين تسبيحات

سؤال376. اگر كسى در حين خواندن تسبيحات نماز، شكّ كند كه نماز مغرب است يا عشا و اين كه ركعت آخر است يا ركعت سوّم؛ به چه نيّتى و چگونه نماز را تمام كند؟

جواب: اگر يقين دارد كه مغرب را نخوانده يا شكّ در خواندن آن دارد و در وقت مختصّ به مغرب يا مشترك است، نمازش باطل است، چون شكّ در ركعات هم دارد و بقيّه ى فروع از جواب قبلى روشن است.

 

تعليق نيّت نماز يا روزه

سؤال377. اگر نيّت نماز يا روزه را بر فرض انجام نشدن امرى كه وقوع آن ممكن است، معلّق كند و آن امر واقع نشود، آيا حكم قصد جزمى را دارد؟

جواب: حكم قصد احتمالى و قصد رجايى را دارد و قصدِ نماز بر تقدير حصول يا عدم حصول امرى، غير از قصد قطع بر آن تقدير است.

تعيين نوع نافله

سؤال378. در نمازهاى نافله آيا معيّن نمودن نماز در نيّت لازم است؟ و اگر كسى نماز شب مى خواند بايد مشخص كند كه نماز شفع يا نماز وتر مى  خواند؟ و آيا تعيين دو ركعت اوّل يا دوم از نماز شب هم بايد در نيّت صورت پذيرد؟

جواب: همان تعيين ارتكازى كه در قلب دارد كافى است.

 

عدول از نافله به نافله

سؤال379. آيا عدول از نافله به نافله صحيح است؟

جواب: جايز نيست، مگر اين كه از اوّل قصد دومى را داشته و از باب خطا در تطبيق قصد اولى را كرده باشد.

 

عدول از نيّت نماز واجب به مستحب

سؤال380. آيا عدول از نماز واجب به مستحب جايز است؟ و اگر اختصاص به موارد محدودى دارد، لطفا بيان فرماييد.

جواب: اوّل در خصوص نمازهاى سه و چهار ركعتى كه فرد نمازگزار به ركوع ركعت سوم نرسيده و نماز جماعت بر پا گرديده و اطمينان ندارد كه اگر نماز را تمام كند به جماعت برسد كه در اين صورت مستحب است به نيّت نماز مستحبى نماز را دو ركعتى تمام كند و خود را به جماعت برساند و هم چنين نقل نماز ظهر روز جمعه به نافله براى كسى كه سوره ى جمعه را فراموش كرده و سوره اى را كه عدول از آن به سبب فراغ يا بلوغ نصف جايز نيست خوانده است.

 

شك در طلوع آفتاب

سؤال381. در صورت شكّ در اين كه آفتاب طلوع كرده يا نه؛ وضو و نماز به چه نيّتى صحيح است؟

جواب: به نيّت تطهّر و وظيفه  ى فعليّه صحيح است، و اگر خوف فوت وقت داشته باشد، تيمّم مى نمايد.

 

شك در نيّت نماز

سؤال382. حكم شك كردن در اين كه نيّت را درست گفته باشم يا نه؛ چيست؟

جواب: اعتنا نكنيد و اصلاً گفتن نيّت به زبان لازم نيست.

 

شك در تعيين نماز

سؤال383. اگر در مصلى كه نماز معينى مثل نماز جمعه را در آن جا مى خوانند، شك كنم كه در هنگام نيت، همان نماز معيّن را قصد كردم يا نه؛ چه كار بايد بكنم؟

جواب: به شك اعتنا نكنيد.

 

برگرداندن نيّت از نماز واجب به واجب

سؤال384. اگر نمازگزار در نماز مغرب نيّت نماز ظهر كند و در ركعت سوم بفهمد كه  نماز ظهر كرده است؛ آيا مى  تواند نيّت را به نماز مغرب برگرداند؟

جواب: بله، مى  تواند؛ بلكه كافى است؛ داعى او براى نماز مغرب، و اشتباه در اخطار و تلفّظ مانعى ندارد؛ به خلاف آن كه نماز ظهر قضا داشته و آن را در وقت نماز مغرب ـ كه عدول صحيح نيست ـ نيّت كرده.

 

فراموش كردن نيت

سؤال385. زنى هستم كه به خاطر مشغله زياد و ضعف اعصاب، در بعضى مواقع نيّت را فراموش مى  كنم و در بين نماز يادم مى آيد؛ حكم نمازم چيست؟

جواب: نمازتان صحيح است و همان نيّت ارتكازى كافى است.

386. فردى فراموش كار هستم، اگر بين نماز فراموش كنم كه در حال خواندن چه نمازى هستم (واجب يا مستحب، ادا يا قضا) و پس از لحظه اى يادم بيايد؛ آيا اين فراموشى نماز را باطل مى  كند؟

جواب: خير.

 

نيّت ما فى الذمّه

سؤال387. نمازگزارى كه عمدا در وقت نماز، نيّت ما فى الذمّه مى  كند؛ آيا نمازش صحيح است؟

جواب: بله، صحيح است، چون منطبق بر همان نماز مى  شود.

 

نيّت نماز زيارت امامزادگان

سؤال388. نماز زيارت امامزادگان، به چه نيّت خوانده مى  شود؟

جواب: هر جا نماز زيارت وارد شده، به نيّت نماز زيارت خوانده مى  شود و اگر نماز زيارت وارد نشده باشد، به نيّت رجا و هديه كردن ثواب آن نماز به صاحب آن قبر خوانده مى  شود.

 

نيّت نماز قضا براى خود يا ديگران

سؤال389. آيا مى توانم نماز قضا را با اين نيّت بخوانم كه اگر نماز قضا داشته باشم براى خودم و اگر نداشتم براى پدرم و اگر او نداشته باشد، براى مادرم و...؟ آيا مى توانم با چنين نيتى به امام جماعت اقتدا كنم؟

جواب: اگر براى ديگران امامت مى كند بايد نماز قضاى يقينى را به جماعت بخواند، و اگر اقتدا مى  كند نيّت قضاى احتمالى كافى است.

 

ترتيب در نمازهايى كه به نيّت ديگران خوانده مى شود

سؤال390. كسى كه به نيّت ديگرى نماز مى خواند، آيا ترتيب نمازها در آن لازم است؟

جواب: اگر ترتيب قضا شدن آن نمازها معلوم است، قضاى آن ها نيز بايد به ترتيب خوانده شود و اگر ترتيب نمازها را نمى داند، اگر رعايت ترتيب مستلزم تكرار عمل باشد، رعايت ترتيب لازم نيست. (جهت اطلاع بيشتر به مسأله 1257 مراجعه شود).

 

معلوم نبودن تمام شدن وقت نماز

سؤال391. در صورتى كه معلوم نباشد وقت نماز به پايان رسيده يا خير، نماز را با چه نيتى بايد خواند؟

جواب: به نيّت ما فى الذّمه و امر فعلى كه بر عهده  ى انسان است.

 

تفاوت نيّت امام و مأموم در نماز جماعت

سؤال392. اگر مأموم در نماز جماعت، نماز قضاى يقينى و امام جماعت نماز احتياطى بخواند؛ آيا نماز مأموم صحيح است؟

جواب: اشكال دارد.

 

به زبان آوردن كلمات نيت

سؤال393. آيا به زبان آوردن كلمات نيّت لازم است؟ گفتن كلمه «ادا» يا «قضا» در نيّت چه حكمى دارد؟

جواب: به زبان آوردن لازم نيست.

 

انجام ندادن مستحبات

سؤال394. نگهبانى هستم كه به خاطر كمبود وقت، مستحبات را انجام نمى  دهم، اگر در بعضى مواقع به خاطر تربيت كودك يا گم نكردن تعداد ركعات و سجده  ها مستحبات را به جاى آورم؛ آيا نمازم (واجب يا مستحب) دچار اشكال مى  شود؟

جواب: خير، اشكال ندارد.

خواندن نماز مستحبى بدون تقيّد به آن

سؤال395. اگر كسى در فضايى واقع شود كه بقيه نمازگزاران مشغول نماز غفيله يا نافله مى شوند و او هم به تبعيّت از آنان مشغول خواندن نماز مستحبى شود ـ بدون اين كه در زمان هاى ديگر تقيّد به اين عمل داشته باشد ـ آيا نيّت او دچار اشكال مى  شود؟

جواب: خير.

 

اذان و اقامه در ميان جمع

سؤال396. كسى كه مقيّد به اذان و اقامه در نمازهاى يوميّه نيست، اگر در جمعى قرار گرفته و اذان و اقامه بگويد، آيا اذان و اقامه او باطل است؟ در صورت بطلان اذان و اقامه نماز او نيز باطل مى شود يا نه؟

جواب: اگر به قصد قربت بگويد، صحيح است و در صورت بطلان هم نماز او باطل نمى شود.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

ویژه نامه ماه مبارک رمضان




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -