انهار
انهار
مطالب خواندنی

اذان و اقامه

بزرگ نمایی کوچک نمایی

گفتن اقامه بدون اذان

سؤال350. آيا گفتن اقامه مشروط به گفتن اذان است يا مى  توان آن را بدون اذان گفت؟

جواب: مشروط نيست.

 

«أشهد أنّ عليّا ولىّ اللّه » در اذان

سؤال351. آيا جمله  ى «أشهد أنّ عليّا ولىّ اللّه » جزو اذان و اقامه است و آيا ذكر صلوات و تحيّات بر انبيا ـ عليهم  السّلام ـ در اذان صحيح است؟

جواب: بعيد نيست مستحب بودن اقرار به ولايت اميرالمؤمنين على بن ابى طالب ـ عليه  السّلام ـ در اذان، در صورتى كه به نيّت مطلوب بودن گفته شود و كامل ترين عبارتى كه اين جا گفته مى  شود آن است كه اقرار به خليفه ى دين بودن يا وصى بودن اميرالمؤمنين ـ عليه  السّلام ـ و ائمه طاهرين ـ عليهم  السّلام ـ در آن باشد و ذكر صلوات، مانعى ندارد. (مسأله 758 رساله)

 

بلند بودن صداى اذان

سؤال352. بلند بودن صداى اذان در صورتى كه موجب آزار همسايگان شود چگونه است؟

جواب: اگر اذيّت شدن بى جهت و غير عقلانى است، مانعى ندارد و در غير اين صورت صداى آن را كم كنند.

 

صحبت كردن بين اذان و اقامه

سؤال353. آيا حرف زدن با ديگران بين اجزاى اذان و اقامه جايز است؟ اگر جايز است تا چه اندازه به صحت اذان و اقامه ضرر نمى رساند؟ و اگر جايز نيست آيا بايد از سر بگيرد يا مى تواند به آن چه گفته شده اكتفا كند؟

جواب: حرف زدن با ديگران در بين اجزاى اذان و اقامه جايز است، اگرچه مكروه است و اگر در حال اقامه باشد اعاده ى آن، مستحب است و اگر خيلى طول دهد كه صورت اذان و اقامه به هم بخورد، از سر بگيرد.

 

قرآن خواندن يا دعا در بين اذان و اقامه

سؤال354. فاصله انداختن در بين بخش هاى اذان به وسيله ى قرآن يا دعا تا چه حدّ جايز است؟

جواب: اگر خيلى طولانى نباشد، جايز است.

 

كفايت اذان و اقامه براى كسى كه نماز را قطع مى كند

سؤال355. كسى براى نماز خود اذان و اقامه گفته است، در اوّل نماز برايش شك بين يك و دو پيش مى آيد و بعد از تفكّر، نماز را قطع مى كند. آيا مى تواند به اذان و اقامه ى گفته شده اكتفا كند يا فاصله ايجاد شده، به صحت اذان ضرر مى رساند؟

جواب: همان اذان و اقامه كافى است.

 

اذان و اقامه غير امام در جماعت

سؤال356. آيا اذان و اقامه شخص ديگرى غير از امام، در نماز جماعت كافى است؟

جواب: اگر امام جماعت اذان و اقامه ى شخص ديگرى را بشنود براى نماز كافى است، اگرچه بهتر آن است كه خودش بگويد و ثواب آن چند برابر است.

 

اضافه كردن شهادت به عصمت و مقام حضرت زهرا يا امامان ـ عليهم السّلام ـ

سؤال357. آيا مى توان شهادت به عصمت و مقام حضرت زهرا ـ عليهاالسّلام ـ يا امامان ديگر ـ عليهم  السّلام ـ را در اذان اضافه كرد؟

جواب: آن را در ضمن صلوات يا دعاى صحيح مندرج كرده و بگويد.

 

شهادت ثالثه

سؤال358. گفتن شهادت ثالثه (علىٌّ ولىّ اللّه ) در اذان و اقامه و تشهّد به اميد ثواب چه طور است؟

جواب: در اذان و اقامه مانعى ندارد و در تشهّد احتياط اين است كه مقصود خود را در صلوات دوّمى بياورد: مانند «اللّهم صلّ على محمّد و آله الاوصياء الائمة الاثنى عشر...».

 

اذان ديگرى غير از اذان نماز و اعلام وقت

سؤال359. آيا به غير از اذان اعلام وقت و اذان و اقامه ى نماز، اذان ديگرى نيز هست يا خير؟

جواب: مستحب است اذان در گوش راست مولود (نوزاد) و اقامه در گوش چپ او و نيز مستحب است اذان گفتن در گوش سيّى ء الخُلق و فرد بد اخلاق، اگرچه بداخلاقى او براى ترك خوردن گوشت تا چهل روز باشد و بهتر، اذان گفتن در گوش راست او است، و حكايت اذان هم مستحب است.

 

گفتن اذان و اقامه در نماز احتياط

سؤال360. در نماز احتياط كه اذان و اقامه ندارد، اگر كسى عمدا يا اشتباهى آن ها را بگويد، نماز او چه حكمى دارد؟

جواب: سهوا اشكال ندارد، به خلاف عمد.

 

استقبال در اذان و اقامه

سؤال361. معنى «استقبال در اذان و اقامه» چيست؟ آيا «استقبال» در اذان و اقامه شرط است يا خير؟

جواب: استقبال يعنى رو به قبله بودن، و در اذان و اقامه مستحب است.

 

اشتباه مؤذن در گفتن اذان پيش از دخول وقت

سؤال362. اگر مؤذّنى، به اشتباه، قبل از وقت اذان بگويد و سپس به اشتباهش پى ببرد، آيا لازم است به مردم اطلاع دهد يا خير؟

جواب: در صورت امكان تذكّر بدهد.

 

اذان راديو و تلويزيون

سؤال363. آيا اذانى كه از راديو و تلويزيون جمهورى اسلامى پخش مى شود، براى اطمينان يافتن از حصول وقت نماز كفايت مى كند يا خير؟

جواب: حصول اطمينان مربوط به خود مكلّف است.

 

حرف زدن بعد از اذان و قبل از اقامه

سؤال364. بعد از اتمام اذان و قبل از اقامه، آيا مى  توان با ديگران صحبت كرد؟

جواب: بله، مى توان مگر در نماز صبح كه مكروه است.

 

اذان كودك نابالغ در نماز جماعت

سؤال365. كودكى كه هنوز به سن تكليف نرسيده است، آيا مى تواند اذان نماز جماعت بگويد يا خير؟

جواب: طفل اگر مميّز باشد، اكتفا به اذان او براى جماعت مى شود.

 

گفتن اذان توسط عدّه ى زيادى به طور هم زمان

سؤال366. اگر در نماز جماعتى هم زمان با مؤذّن بقيه افراد حاضر در مسجد شروع به اذان گفتن بكنند، به گونه اى كه به نظر برسد همگى به طور دسته جمعى مشغول اذان گفتن هستند، آيا اين امر اشكالى به اذان نماز وارد مى كند يا خير؟

جواب: خير.

 

اذان امام جماعت، اگر هيچ اذانى را نشنيده باشد

سؤال367. اگر امام جماعت، اذان اعلام وقت و اذان نماز جماعت را به دليل دير رسيدن به مسجد نشنود، آيا بايد خود اذان بگويد يا لازم نيست؟

جواب: اگر امام نشنيده ولو مأمومين شنيده باشند، براى امام جماعت كافى نيست.

 

كفايت اذان و اقامه امام جماعت از اذان و اقامه مأمومين

سؤال368. آيا اذان و اقامه  اى كه توسط امام جماعت گفته مى  شود، از اذان و اقامه مأمومين كفايت مى  كند؟

جواب: بله، كفايت مى كند، هر چند نشنيده باشند.

 

كفايت اذان و اقامه نماز جماعت براى نماز فرادا

سؤال369. اگر در مسجدى، توسط امام جماعت اذان و اقامه گفته شود و فرد ديگرى بخواهد نماز را فرادا بخواند، مى تواند به اذان و اقامه امام اكتفا كند، يا خود نيز بگويد؟

جواب: اكتفا مى كند. (به مسأله  ى 762 رساله رجوع شود.)

 

سخن گفتن در بين اقامه

سؤال370. آيا سخن گفتن بين اقامه اشكال دارد؟

جواب: كراهت دارد و در اين صورت اعاده ى آن مستحب است.

 

اذان راديو و تلويزيون به صورت زنده و يا غير آن

سؤال371. اگر نمازگزار صداى اذانى كه از راديو و تلويزيون به صورت زنده و مستقيم پخش مى  گردد بشنود، مى تواند به آن اكتفا كرده و فقط اقامه بگويد؟ اگر به صورت غيرزنده پخش شود، چه طور؟

جواب: با فرض اين كه مثل پخش بلندگو است، اكتفاى به آن مانعى ندارد؛ ولى اگر اين گونه نباشد، بى اثر است.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

ویژه نامه ماه مبارک رمضان




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -