انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

نماز استيجارى

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال۶١٨:- در نماز استيجارى اگر بين طرفين تعيين نشده باشد، نماز را اجير به چه ترتيبى بخواند؟

جواب: باسمه تعالى؛ بايد نمازها را به صورت متعارف و روز به روز بخواند، و الله العالم

سؤال۶١٩:كسى كه براى نماز اجير مى‌شود، آيا مى‌تواند به واجبات اكتفا كند، در اين صورت به انجام واجبات، برىء الذمه مى‌شود يا نه؟

جواب: باسمه تعالى؛ در انجام مستحبات بستگى به كيفيت و قيود اجاره دارد؛ و در صورت عدم تعيين بايد به طور متعارف نماز قضا را بخواند، و الله العالم.

جلد 2:

سؤال۵٣٩ -مردم به من عبادات استيجارى مى‌دهند تا اشخاص را براى اداء اجير كنم، آيا بنده بايد اطلاعى از مرجع ميت يا اجير يا هر دو داشته باشم يا خير؟

جواب: بسمه تعالى -چنانچه ميت وصيت به گرفتن روزه نموده بايد كسى را اجير كند كه در سفر روزه نمى‌گيرد و اگر وصيت نكرده و تبرعا براى انجام روزه‌هاى فوت شده ميت مى‌خواهند كسى را اجير كند، اجير كردن شخص مذكور در سؤال مانعى ندارد، و اللّه العالم.

سؤال۵۴٠ -آيا مى‌شود در ضمن عقد اجاره شرط كنم كه در صورت بجا نياوردن نماز و روزه‌ها، بنده مسئول نيستم؟

جواب: بسمه تعالى -شرط مزبور اثرى ندارد، اگر اطمينان نداشته‌ايد كه شخص مزبور نماز و روزه را انجام مى‌دهد ضامن هستيد، و اللّه العالم.

سؤال۵۴١ -آيا مى‌توانم براى روزۀ ميت بيشتر از يك نفر را اجير كنم و ممكن است همۀ آنها در يك روز، روزه بگيرند؟

جواب: بسمه تعالى -چنانچه براى هر كدام معيّن شود كه چه روزه‌اى بگيرند و آنها هم در وقت بجا آوردن آن را قصد كنند-مثل اينكه يك شخص روزۀ سال اول ميت را قضا كند و شخص ديگر روزۀ سال دوم و همينطور نسبت به سالهاى بعد-اجارۀ مزبور مانعى ندارد، و اللّه العالم.

سؤال۵۴٢ -براى نماز چطور؟ مثلا دوازده نفر را اجير كنم، هر كدام يك ماه نماز بخوانند و ممكن است همۀ آنها در يك زمان نماز بخوانند؟

جواب: بسمه تعالى -نسبت به نماز هم چنانچه براى هر كدام نماز آن ماه را معيّن كنيد مثل اينكه شخص اول نماز ماه اول را بخواند و شخص دوم نماز ماه دوم را و همينطور تا آخر مانعى ندارد، و اللّه العالم.

سؤال۵۴٣ -آيا بنده وظيفه دارم كه از اجير از اتمام نماز و روزه‌ها تحقيق كنم و بپرسم؟

جواب: بسمه تعالى -بايد به كسى بدهيد كه اطمينان داريد نماز و روزه‌ها را انجام مى‌دهد، و اللّه العالم.

سؤال۵۴۴ -اگر معلوم شد اجير نماز و روزۀ استيجارى را بجا نياورده تكليف بنده چيست؟

جواب: بسمه تعالى -چنانچه در وقت اجير كردن از راه صحيح اطمينان داشته‌ايد كه نماز و روزه‌هاى استيجارى را انجام مى‌دهد ضامن نيستيد و الاّ ضامن هستيد، و اللّه العالم.

سؤال۵۴۵ -شخصى نماز استيجارى براى زيد فراهم كرده مثلا سه سال به صد هزار تومان با وقت معينى مثلا در سه ماه، حال زيد اين پول را مصرف مى‌كند و نماز را نمى‌خواند عمدا، و بعد از چند سال به فكر توبه و حق الناس و. . . مى‌افتد حال چارۀ آقاى زيد چيست؟ به دو فرض كه اولا شخصى كه نماز را فراهم كرده نمى‌شناسد، و ثانيا به فرض كه بشناسد نمى‌تواند به او بگويد مثلا من نمازها را نخوانده‌ام به خاطر محذوراتى، لطفا بفرماييد چارۀ كار چيست تا برىء الذّمة شود؟

جواب: بسمه تعالى -چنانچه آن شخص را مى‌شناسد بايد به او رجوع كند و اجرت فعلى نماز را به او بدهد و يا مجددا از او اجاره كند و اگر نمى‌شناسد به حاكم شرع رجوع كند و اجرت فعلى نماز را بدهد، بله چنانچه حاكم شرع به او اطمينان پيدا كند مى‌تواند اجاره را تجديد كند به پولى كه در ذمه‌اش است، و اللّه العالم.

سؤال۵۴۶ -در صورتى كه روزۀ قضا بر گردن انسان باشد آيا روزه استيجارى و مستحبى مى‌توان بجا آورد؟

جواب: بسمه تعالى -روزۀ مستحبى را نمى‌تواند بگيرد، و اللّه العالم.

سؤال۵۴٧ -شخصى در زمان تحصيل نماز و روزۀ استيجارى گرفته و مقدارى را انجام نداده آيا مى‌تواند ديگرى را اجير نمايد و آيا روزۀ استيجارى را مى‌تواند به زن و بچه‌اش بدهد يا خير؟

جواب: بسمه تعالى -در آن مقدار از عمل استيجارى كه باقى مانده است چنانچه شخص مستأجر را مى‌شناسد بايد به او مراجعه نمايد و بر طبق نظر او عمل كند و الاّ بايد به حاكم شرعى مراجعه شود و از طرف خود نمى‌تواند كسى را اجير كند، و همچنين در روزه‌اى كه اجير شده است نمى‌تواند زن و فرزند را براى آن عمل اجير كند، مگر اينكه با مستأجر بر اين عمل توافق نموده باشد، و اللّه العالم.

سؤال۵۴٨ -آيا براى نماز و روزۀ استيجارى طلب اجرت مانعى ندارد؟ و آيا منافات با قصد قربت دارد؟

جواب: بسمه تعالى -اجرت گرفتن براى انجام دادن نماز يا روزۀ ميت مانعى ندارد و منافات با قصد قربت هم ندارد، و اللّه العالم.

  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -