انهار
انهار
مطالب خواندنی

(۱۲۶) برنامه هسته‌ای ایران را نمی‌توان نابود کرد

بزرگ نمایی کوچک نمایی
برنامه هسته‌ ای ایران را نمی‌توان نابود کرد/ جورج بوش هم نتوانست.

تاسیسات هسته ای ایران

روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز با اشاره به توان هسته ای ایران خطاب به منتقدین توافق احتمالی هسته ای نوشت: برنامه هسته ای ایران متوقف شدنی نیست.

به گزارش خبرگزاری مهر، روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز با اشاره به موفقیت های حاصل شده در مذاکرات هسته ای اخیر در ژنو نوشت: ایران و قدرت های جهانی در آستانه دستیابی به یک توافق هسته ای هستند که برنامه هسته ای ایران را برای مدتی محدود می کند.

این روزنامه می نویسد: بعد از مدت ها پیشرفت های کم در مذاکرات هسته ای اینبار به نظر می رسد که طرفین در ژنو خواهند توانست تا ماه مارس درباره چارچوب توافق هسته ای نهایی در ماه ژوئن به توافق برسند هر چند این موضوع هنوز قطعی نیست.

در ادامه نویسنده به ویژگی توافق احتمالی پرداخته و می نویسد: در صورت این توافق محدودیت هایی بر برنامه هسته ای ایران اعمال خواهد شد تا ایران نتواند به سلاح هسته ای در زمان کوتاه دست یابد اما حق هسته ای ایران برای تامین سوخت نیروگاه هایش برای تولید برق و مصارف پزشکی از بین نخواهد رفت و این امکان وجود خواهد داشت تا دانشمندان ایرانی دستاوردهای خود در عرصه هسته ای را که در طول 60 سال به دست آورده اند حفظ کنند.

در ادامه نویسنده با اشاره به دیدگاه شماری از منتقدین توافق احتمالی در کنگره آمریکا که خواهان توقف کامل برنامه هسته ای ایران هستند، می نویسد: این خواسته آنها قابل دست یافتن نیست. جورج بوش در سال 2003 که ایران فقط چند ده سانتریفیوژ داشت نتوانست این کار را بکند امروز بعد از گذشت 12 سال که ایران 19 هزار سانتریفیوژ در اختیار دارد این کار به مراتب سخت تر است.

نویسنده در ادامه می نویسد: حتی اقدام نظامی علیه تاسیسات هسته ای ایران فقط می تواند چند سالی دستیابی ایران به تسلیحات هسته ای را عقب بیاندازد ولی ایرانی ها را در این زمینه مصمم تر خواهد کرد و سرعت فعالیت های هسته ای ایران را بالاتر خواهد برد و موحب تشدید تنش ها در منطقه خواهد شد.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

ویژه نامه ماه مبارک رمضان




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -