انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

مبطلات روزه

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال:  شخصی قبل از اذان بیدار شده و جنب بوده مشغول غسل می شود وسط غسل اذان می گویند آیا روزه او صحیح است و کفاره دارد یا نه؟

جواب:  اگر تقصیر نکرده و بدون مسامحه و فوت وقت مشغول غسل شده است صحیح است.

سؤال:  آیا نگاه کردن به ساعت هنگام سحر برای این که شک دارد در طلوع فجر فحص محسوب می شود به طوری که اگر پس از نظر به ساعت یقین کرد وقت دارد ولی  بعد معلوم شد ساعت عقب بوده آیا روزه او صحیح است؟

جواب:  اگر از نگاه ساعت یقین پیدا کند افطار عمدی نیست.

سؤال:  کسانی که مبتلا به تنگی نفس هستند ناچارند از وسیله طبی به نام  اسپری  استفاده کنند که با فشار  دادن تکمه ای مقداری از مواد مایع داخل شیشه همراه با دارو وارد ریه می شود و تا مدتی راحت می شوند آیا استعمال ان برای شخص روزه دار جایز است؟

جواب:  احوط ترک است مگر آنکه بخار غلیظ باشد.

سؤال:  در ماه مبارک مغرب مشکوک بوده افطار کرده بعد معلوم شده بعد از مغرب بوده حکم آن چیست؟

جواب:  تجری کرده و روزه اش صحیح است.

سؤال:  آیا استمناء اختصاص به آن دارد که  با خود کاری کند که منی بیاید و یا اگر به تصویر یا فیلمی نگاه کند و یا تخیل کند و منی بیاید نیز استمنا  است؟

جواب:  در صدق استمناء فرق نمی کنند بین موارد  اگر به قصد خروج منی باشد.

سؤال:  شخصی از ساعت  خود اطمینان پیدا کرده  که صبح نشده و روزه گرفته و بعد از مدتی معلوم شده که در ساعت او دست برده اند و صبح بوده آیا روزه او صحیح است؟

جواب:  افطار غیر عمدی مضر به صحت صوم نیست.

سؤال:  گاز اکسیژن که وارد گلو و ریه میش ود برای تنفس مصنوعی آیا روزه را باطل می کند؟

جواب:  اگر مشتمل بر مواد خارجی و دارو نباشد ظاهرا اشکال ندارد بله بخار غلیظ جایز نیست.

سؤال:  شخصی با علم به اینکه آب نیست خود را جنب می کند و سپس تیمم می کند و روزه می گیرد و فردا قبل از ظهر غسل می کند آیا روزه او صحیح است؟

جواب:  روزه او صحیح است هر چند اجناب محل اشکال است.

سؤال:  شخصی ده دقیقه به اذان صبح بیدار شده و جنب است و این مدت را نمی تواند صرف خوردن سحری و غسل کند وظیفه او چیست؟

جواب:  اگر بدون سحری نمی تواند روزه بگیرد و خوف ضرر دارد سحری بخورد تا وقت تنگ شود و برای غسل تیمم کند.

سؤال:  کسی که در روزه ماه رمضان باید مرتب اماله شود روزه اش صحیح است یا نه؟

جواب:   احتقان به مایع مبطل است هر چند از روی اضطرار باشد.

سؤال:  در ماه رمضان در حال روزه روایتی به امامی نسبت می دهد در حالی که از امام دیگری است مثل اینکه به امام رضا علیه السلام نسبت می دهد در حالی که از امام باقر علیه السلام نقل شده نه امام رضا، آیا داخل در کذب است؟

جواب:  تعمد در کذب مفطر است و اگر از روی سهو و خطا بوده اشکال ندارد و همچنین جهل مرکب.

سؤال:  آمپول هایی که تزریق می شود مبطل  روزه است یا نه؟ چه تقویتی باشد یا غیر تقویتی، سرم غذایی و تقویتی چه حکمی دارد؟

جواب:  اکل و شرب در موارد مذکور صادق نیست بنابراین اشکالی ندارد.

سؤال:  آندوسکپی دستگاهی  است که داخل می شود و عکسبرداری می کنند بدون اینکه چیزی داخل معده شود آیا این عمل روزه را باطل می کند یا نه؟

جواب:  وارد کردن آلت عکاسی در معده مثل ادخال سنگریزه می ماند و محل اشکال است و در اکل فرقی نیست که ماکول معتاد باشد یا نه.

سؤال:  کارگری است که در کارخانه آرد سازی اجیر شده و خدمت می کند و در ماه رمضان به واسطه خالی کردن گندم و رسیدن غبار غلیظ به حلق او روزه باطل شده  می شود صاحب کارخانه حاضر به تعطیل کار نیست ولی کارگر حاضر است بدون حقوق کار را تعطیل کند حال وظیفه او چیست؟

جواب:  اجیر شدن برای عملی که موجب ابطال روزه است جایز نیست.

سؤال: کسی که در روز ماه رمضان  غسل جنابت کرده و مدتی روزه گرفته و نماز خوانده بعد از چند روز  فهمیده غسل باطل بوده تکلیف نماز و روزه او چیست؟

جواب:  نمازها را قضا کند چون شرط واقعی است و اما روزه اگر جهل به بطلان غسل از جهت جهل به حکم  است بقا ء بر جنابت  عمدی است و قضا دارد و اگر بطلان غسل به جهت  جهل به حکم نیست قضا ندارد.
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -