انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

شرط ششم: برای مردان از ابریشم خالص نبودن

بزرگ نمایی کوچک نمایی
(مسأله 834) لباس مرد نمازگزار1 بايد ابريشم خالص نباشد2 و در غير نماز هم پوشيدن آن براي مرد حرام است3 و در چيزي كه نماز در آن تمام نمي شود مانند بند شلوار و عرقچين نيز به احتياط واجب نبايد از حرير خالص باشد.
1- خوئي، گلپايگاني، تبريزي، صافي: حتّي عرقچين و بند شلوار بنابراحتياط...
زنجاني: حتّي عرقچين و بند شلوار...
سيستاني: لباس مرد نمازگزار كه به تنهايي مي توان با آن عورت را پوشاند...
2- فاضل: و همچنين بنابراحتياط واجب چيزهايي مانند عرقچين و مانند آن كه به تنهايي ساتر عورتين نيستند، اگر ابريشم خالص باشند نماز با آن باطل است...
نوري: و همچنين بنابراحتياط واجب چيزهايي مانند عرقچين و بند شلوار كه به تنهايي ساتر عورتين نيستند در غير نماز هم پوشيدن آن براي مرد حرام است.
3- خوئي، گلپايگاني، سيستاني، فاضل، صافي، تبريزي، زنجاني:[پایان مسأله]
بهجت: ولي چيزهايي مثل عرقچين و يا بند شلوار و جوراب و مانند آن –كه به تنهايي عورت را نمي پوشاند- اگر ابريشم خالص باشد، بنابرأظهر نماز با آنها صحيح است، گرچه خلاف احتياط است.
*****
مكارم: مسأله- پوشيدن لباس از ابريشم خالص براي مردان حرام است، حتّي عرقچين و بند شلوار؛ و نماز با آن باطل است، حتّي آستر لباس نيز نبايد از ابريشم خالص باشد؛ امّا براي زنان، همه اينها چه در حال نماز و چه در غير نماز جايز است.
وحید: مسأله- لباس مرد نمازگزار باید از ابریشم خالص نباشد؛ و همچنین است بنابراحتیاط واجب مثل عرقچین و بند شلوار. و در غیر نماز هم پوشیدن لباسی که ابریشم خالص باشد برای مردان حرام است.
مظاهری: مسأله- چیزهایی از ابریشم خالص و طلا که صدق لباس و زینت نمی کند و همچنین لباس های طلاباف و ابریشم که ساتر عورت نیستند نظیر عرقچین و جوراب کوتاه و دستمال در نماز، و غیر نماز برای مرد اشکال ندارد.[و نیز رجوع کنید به ذیل مسأله 831].
سبحانی: مسأله- لباس مرد نمازگزار، حتّی عرقچین و بند شلوار باید ابریشم خالص نباشد و در غیر نماز هم پوشیدن آن برای مرد حرام است.
(مسأله 835)اگر آستر تمام لباس يا آستر مقداري از آن1 ابريشم خالص باشد، پوشيدن آن براي مرد حرام و نماز در آن باطل است2.
این مسأله در رساله آیت الله مظاهری نیست.
1- گلپايگاني: كه زيادتر از چهار انگشت بسته است...
خوئي، تبريزي، سيستاني، زنجاني،وحید: اگر تمام آستر لباس يا مقداري از آن...
صافي: اگر تمام آستر لباس يا مقداري از آن كه زيادتر از چهار انگشت بسته است...
2- بهجت: پوشيدن آن براي مرد خالي از اشكال نيست.
مكارم: رجوع كنيد به ذيل مسأله 834.
(مسأله 836) لباسي را كه نمي داند از ابريشم خالص است يا چيز ديگر،پوشيدن آن اشكال ندارد و نماز با آن صحيح است1.
این مسأله در رساله آیت الله بهجت نیست.
1- گلپايگاني: اگر در غير نماز بپوشد اشكال ندارد ولي احتياط مستحبّ آن است كه با آن نماز نخواند.
خوئي، تبريزي، زنجاني، صافي، سيستاني، وحید: پوشيدن آن جايز است و نماز در آن نيز اشكال ندارد.
مظاهری: رجوع کنید به ذیل مسأله 831.
(مسأله 837) دستمال ابريشمي و مانند آن اگر در جيب مرد باشد اشكال ندارد و نماز را باطل نمي كند.
مظاهری: رجوع كنيد به ذيل مسأله 834.
(مسأله 838)پوشيدن لباس ابريشمي براي زن در نماز و غير نماز اشكال ندارد.
مكارم: رجوع كنيد به ذيل مسأله 834.
*****
بهجت: مسأله- پوشيدن لباس ابريشمي براي زن و خنثاي مشكل بنابرأظهر، در نماز و غير نماز اشكال ندارد؛ ولي صحّت نماز پسر غير مكلف با لباس ابريشمي در حال اختيار –بنابرشرعيّت-  نماز او، محلّ تأمّل است.
زنجاني: مسأله- پوشيدن لباس ابريشمي خالص براي زن در غير نماز اشكال ندارد ولي احتياط واجب آن است كه در حال نماز نپوشند.
مظاهری: مسأله- پوشیدن لباس طلا باف و ابریشم خالص و زینت نمودن به طلا برای زنان در نماز و غیر نماز اشکال ندارد بلکه استحباب زینت نمودن آنها به طلا در نماز خالی از وجه نیست.
مسائل اختصاصي
مكارم: مسأله 766- هرگاه لباس مخلوط از ابريشم و غير آن باشد، اشكالي براي هيچ كس ندارد امّا اگر غير ابريشم به قدري كم باشد كه به حساب نيايد، براي مرد جايز نيست.
فاضل: مسأله 846- هرگاه لباس مرد نمازگزار مخلوط از ابريشم و غير آن باشد، نماز خواندن در آن صحيح است مشروط برآنكه غير ابريشم از جنسي باشد كه نماز در آن صحيح باشد امّا اگر غير ابريشم به قدري كم باشد كه به حساب نيايد، نماز خواندن با آن لباس براي مرد جايز نيست.
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -