انهار
انهار
مطالب خواندنی

احكام ماهى

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال1 - آيا خوردن ماهى ازون برون، تاس ماهى و كليه ماهىهاى خاويار دار حلال است يا نه و مىتوان در صورت حرمت به دستور دكتر به بيمار تجويز كرد يا نه؟

جواب:  بنحو كلى هر ماهى كه فلس داشته باشد حلال است و بى فلس حرام است و لازم نيست تمام بدن آن فلس داشته باشد و اگر بعض بدن حتى اطراف دم يا اطراف سر فلس داشته باشد كافى است و لازم نيست فلس هميشه در بدن آن باشد و اگر بدانند فلس دارد لكن خودش را مىسايد به چيزى و فلسش مىريزد حلال است و تشخيص اين كه فلس دارد يا نه با خود اشخاص است و فلس عبارت از پولك هاى ريز يا درشت كه در بدن ماهى ديده مىشود و در صورت تصديق طبيب حاذق موثق به انحصار دوا مداواى جايز است.

سؤال2 - حيوانى است دريائى بنام ميگو آيا حلال گوشت است يا نه؟

جواب:  ظاهرا حيوان مذكور يك قسم از ماهى است و در اخبار و روايات، از بيال، وبلغت عربى به آن روبيال اطلاق مىشود، و حلال است.

سؤال3 - ماهىهائى كه طبخ گرديده و نوع آن مشخص نباشد (فلس دارد يا خير) و از خارج وارد گرديده محكوم به حليت مىباشد يا خير؟ (به شرط آن كه زنده از آب گرفته شده باشد)

جواب:  در فرضى كه زنده از آب گرفته شده باشد در صورت شك در اين كه از ماهىهاى فلس دار است يا غير آن محكوم به حليت است

سؤال4 - مشتقات ماهىهائى كه نوع آن مشخص نباشد به شرط اين كه محرز باشد كه زنده از آب صيد گرديده است مانند پودر ماهى و روغن ماهى و يا زلاتين ماهى كه از خارج وارد مىگردد حلال است يا خير؟

جواب:  در فرض سئوال پودر و روغن وزلاتين ماهى همه محكوم به حليت است.

سؤال5 - ماهى ازون برون و فيل ماهى و تاس ماهى از جهت حليت و حرمت و فلس دار بودن و نبودن محل گفتگو و نظريات مختلف واقع شده و براى ما نيز فلس دار بودن و نبودن آنها مشخص نيست، لطفا بفرمائيد تكليف ما در اين موارد چيست؟

جواب:  در صورتى كه دو شاهد عادل اهل خبره شهادت دهند كه ماهى فلس دار است براى اشخاصى كه نمى دانند فلس دار است يا نه محكوم به حليت است و براى آن كه مىداند فلس ندارد محكوم به حرمت مىباشد.

حكم چيزى كه براى انسان مضر است

سؤال6 - آيا چيزى كه خوردن و استعمال آن براى بدن و سلامت انسان ضرر دارد جايز است انسان آن را بخورد يا استعمال كند ولو به غير خوردن يا خير؟

جواب:  استعمال و خوردن چيزى كه براى بدن مضر باشد حرام است خواه موجب هلاكت شود مانند اين كه سم كشنده را بخورد و يا اين كه زن حامله چيزى را كه موجب سقط جنين شود بخورد و خواه موجب تعطيل شدن بعض حواس ظاهرى و يا باطنى و يا موجب از بين رفتن بعض قوى، مانند قوه تناسل در مرد و يا زن مانند عقيم شدن بشود و نيز فرقى نمىكند كه ضرر عاجلا متوجه انسان شود و يا بعد از مدتى.

سؤال7 - آيا در حرمت استعمال و خوردن چيز مضر، علم به ضرر لازم است و يا اين كه گمان و يا احتمال نيز كافى است؟

جواب:  ظن به ضرر در حرمت كفايت مىكند بلكه احتمال ضرر نيز در صورتى كه احتمال نزد عقلا مورد اعتنا باشد در حرمت كفايت مىكند.

سؤال8 - مركز الكل كشى اين شهرستان به تملك بنياد مستضعفين اين شهر در آمده وپخش الكل سفيد و صنعتى آن به اينجانب محول شده والكل سفيد فقط در موارد پزشكى مصرف داشته و حواله پخش هم توسط بهدارى شهرستان بنام بعض مؤسسات يا بعض افراد متقاضى صادر مىشود و درخواست كنندگان، حواله صادره را به اينجانب ارائه مىدهند، لكن چون جنبه شرب هم دارد و مسكر است بيم آن مىرود كه بعضى از دريافت كنندگان از اين سهميه سوء استفاده كرده و به مصرف شرب برسانند و اينجانب به چند نفر از آنان ظنين هستم با اين ترتيب تكليف شرعى بنده چيست؟

جواب:  در فرض سئوال اگر شما بعنوان مصرف درمانى به ديگران مىدهيد، مجرد احتمال، ضررى ندارد و اگر يقين داريد كه به مصرف شرب محرم مىرسد، دادن اعانت بر گناه است و جايز نيست اگر به قصد خوردن آنها بدهيد.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -