انهار
انهار
مطالب خواندنی

نشانه های استحاضه

بزرگ نمایی کوچک نمایی

١ – عدم نیاز به غسل در خون ریزی ناشی از عمل جراحی

سؤال: خون ریزی از واژن پس از انجام عمل جراحی زنان چه حکمی دارد و آیا نیازمند غسل است؟

جواب: در صورتی که خون ریزی بر اثر جراحت مربوط به عمل جراحی باشد، غسل ندارد.

٢ – لکه های زرد رنگی که زنان هنگام پاکی می بینند

سؤال: در چه صورتی لکه های زردی که زن در حین پاکی میبیند حکم خون و نجس بودن دارند؟ و آیا این لکه ها پاک است؟

جواب: اگر آغاز خون ریزی یا بعد از خون ریزی باشد نجس است ولی اگر مربوط به عفونت و امثال آن باشد پاک است.

٣ – استفاده از داروهایی که عادت ماهیانه را به تأخیر می اندازد

سؤال: با عرض پوزش خواستم بدانم خوردن قرص برای اینکه دوره عادت ماهیانه را عقب بیاندازیم برای گرفتن روزه در روزهای خوبی مثل مبعث ... چه حکمی دارد

جواب: در صورتی که ضرر مهمی نداشته باشد اشکالی ندارد.

٤ – حکم خون کم رنگ و لک در ایام عادت

سؤال: در بعضى از اوقات عادت ماهانه زنان در اثر مصرف دارو دچار اختلال مى شود؛ از آن جمله این که در ایّام عادت خون کمرنگ و گاهى به صورت لک مشاهده مى کنند، در این صورت وظیفه زن نسبت به نماز و روزه و طواف چیست؟

جواب: خون کم رنگ و لک در ایّام عادت اگر سه روز متوالى ادامه یابد در حکم عادت است؛ ولى اگر سه روز متوالى ادامه نیابد حکم استحاضه را دارد.

٥ – دیدن خون به علت عمل جراحی

سؤال: در موقع دیدن خون خارج ازدوران قاعدگی بعلت عمل جراحی چگونه می توان تکالیف شرعی ازجمله نمازرا بجاآورد.

جواب: خون هائی که بر اثر جراحت ها از محل خارج می شود حکمی جز شستن و آب کشیدن ندارد.

٦ – غسل جنابت زن حائض

سؤال: هرگاه زن جنب بوده و عادت ماهیانه او فرارسید یا در حال عادت ماهیانه جنب شد، آیا مى تواند در همان حال غسل جنابت کند؟

جواب: مانعى ندارد و با غسل جنابت از جنابت پاک مى شود و همچنین غسلهاى مستحب را نیز مى تواند انجام دهد.

٧ – منظور از تغذیه جنین از خون مادر

سؤال: در مسأله شماره 426 مرقوم فرموده اید (حیض خونى است که در هر ماه چند روزى از رحم زن خارج مى شود و به هنگام انعقاد نطفه غذاى فرزند است) انطباق این مسأله با توجّه به نکات مشروحه ذیل با موازین علمى مبهم است لذا خواهشمند است توضیحات بیشترى مرقوم فرمایید: یک دوره ماهیانه در یک زن بالغ قبل از یائسگى معمولا داراى مراحل ذیل مى باشد:

الف) مرحله افزایش حجم رحم در این مرحله رحم زن در اثر ترشح هورمون استروژن ضخیم مى شود، ضخیم شدن دیواره رحم به منظور آمادگى رحم براى پذیرش جنین مى باشد.

ب) در صورتى که آبستنى صورت پذیرد و جنین تشکیل شود، جنین موجود از لوله هاى رحمى گذشته وارد رحم مى شود و در این لایه ضخیم و پرخون لانه گزینى مى کند، در این جا جنین تا مدّتى از مواد غذایى که به وسیله خون حمل مى گردد تغذیه مى کند و رشد مى نماید در واقع جنین از خود خون به عنوان غذا تغذیه نمى نماید بلکه از اکسیژن و مواد غذایى که به وسیله خون حمل مى شود استفاده مى کند.

ج) تقریباً پس از سه هفته از لانه گزینى، جفت تشکیل مى شود در این جا وظیفه جفت، گرفتن مواد غذایى و اکسیژن از بافت ضخیم شده رحم و انتقال آن به جنین از طریق بند ناف مى باشد همین طور گاز کربنیک حاصل از فعّالیّتهاى حیاتى جنین را به خون مادر انتقال مى دهد و وظیفه دیگر جفت ترشح هورمون مادرى یا پرژسترون مى باشد که از عادت ماهیانه جلوگیرى مى کند.

د) در صورتى که آبستنى اتفاق نیفتد دیواره ضخیم و پرخون شده رحم تخریب و شروع به ریزش مى نماید که به نام عادت ماهیانه معروف مى باشد. پس از پایان خونریزى، دیواره رحم مجدّداً خود را براى پذیرش جنین بعدى آماده مى کند یعنى شروع به ضخیم شدن و پرخون شدن مى نماید ولذا وقتى یک زن، آبستن مى شود معمولا به دلیل ترشح هورمونهاى مخصوص که ذکر آن گذشت اصولا قاعدگى اتفاق نمى افتد (نه این که جنین آن خون را مى خورد) یعنى اصولا خونریزى وجود ندارد که جنین آن را بخورد.

هـ) کلیه مراحل فوق به وسیله ترشح هورمونهاى مختلف کنترل مى شوند و اگر این هورمونها را توسط تزریق یا خوراکى به یک زن بدهند قاعده نمى شود پس در این جا خوردن خون را در چگونه مى توان به عنوان غذاى بچه محسوب داشت؟

جواب: منظور این نیست که دیواره رحم خونریزى مى کند و جنین آن را مى بلعد بلکه منظور این است که در موقع باردارى خون در عروق مادر ذخیره مى شود و از طریق جفت یا غیر آن به جنین منتقل مى گردد و موادّ غذایى و اکسیژن موجود را جنین از همان خون مادر مى گیرد همان گونه که در مدّت شیرخوارگى غالباً عادت ماهانه نیست زیرا قسمتهایى از خون تبدیل به شیر مى شود و غذاى نوزاد مى گردد پس اگر بگوییم خون غذاى بچّه است منظور این معناست نه آنچه نوشته اید.

٨ – حکم خون زنی که رحمش را برداشته اند

سؤال: خانمى که عمل جرّاحى کرده و رحم او را برداشته اند، و در سنّ کسى است که عادتاً حیض مى بیند، آیا خونی که می بیند حکم حیض را دارد یا حکم استحاضه؟ در صورتى که احتمال بدهد و یا این که یقین کند که خون از زخم و عمل جرّاحى است چه صورت دارد؟

جواب: اگر یقین داشته باشد یا احتمال بدهد خون زخم یا جرّاحى است تکلیفى براى او ایجاد نمى کند تنها خود را مى شوید و غسل و وضو به خاطر آن واجب نیست.

٩ – عبادات کسانی که بوسیله خوردن قرص از عادت ماهیانه جلوگیری می کند

سؤال: اگر زنى به وسیله خوردن قرص از عادت ماهانه خود جلوگیرى نماید، آیا مى تواند با آن حال قرآن بخواند و روزه و حج و سایر عبادات را انجام دهد؟

جواب: مى تواند و اعمال او اشکالى ندارد.

١٠ – وظیفه زنی که روزهای عادتش کم و زیاد می شود

سؤال: زنى براى جلوگیرى از بچّه دار شدن از دستگاه استفاده مى کند، به همین علّت روزهاى عادتش کم و زیاد مى شود و موقع معیّنى ندارد، وظیفه او چیست؟ آیا عباداتى که انجام داده است باطل است؟ توضیح این که: قبل از استفاده از دستگاه ایام عادت او هفت روز بوده است. آیا بعد از هفت روز مى تواند غسل کند و عباداتش را انجام دهد؟

جواب: اگر چند مرتبه در مواقع مختلف یا ایّام مختلف بر خلاف عادت اوّل خون ببیند جزء مضطربه است و در این حال اگر 10 روز یا کمتر خون ببیند همه اش حیض است، و اگر بیش از ده روز ببیند چنانچه نشانه حیض را داشته باشد و از سه روز کمتر و از ده روز بیشتر نباشد حیض محسوب مى شود و اگر همه اش یک جور باشد مطابق عادت خویشاوندان خود عمل مى کند.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

ویژه نامه ماه مبارک رمضان




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -