انهار
انهار
مطالب خواندنی

اعمال مخصوص عمره تمتع

بزرگ نمایی کوچک نمایی

1– انجام اعمال حج و عمره در حال استحاضه

سؤال: خانم مستحاضه که می داند پاک می شود و وقت دارد که اعمال حج یا عمره را در پاکی انجام دهد آیا باید صبر کند تا پاک شود یا می تواند با انجام وظایف استحاضه اعمال را به جا آورد؟

جواب:لازم نیست صبر کند، می تواند با همان حال اعمال را بجا بیاورد.

٢ – نیت عمره تمتع برای حائضی که فرصت انجام عمره را ندارد

سؤال: زنى قبل از احرام عمره تمتّع مى دانست که عادت ماهانه او ده روز طول مى کشد، و وقت کافى براى اعمال عمره تمتّع قبل از احرام حجّ تمتّع نخواهد داشت، ولى با همه این اوصاف نیّت عمره تمتّع مى کند، وظیفه او چیست؟

جواب:نیّت را به حجّ اِفراد برمى گرداند، و حجّ او اشکالى ندارد.

٣ – انجام اعمال عمره بدون طهارت برای جاهل به مسئله

سؤال: کسى که وظیفه اش وضوى جبیره اى و تیمّم بوده، از روى جهل و نادانى به احکام شرعى بدون تیمّم اعمال عمره را انجام داده است، وظیفه اش چیست؟

جواب:طواف و نماز آن باید اعاده شود، و احتیاط آن است که اعمال بعد از آن را هم اعاده نماید.

٤ – زنی که بعد از دور چهارم طواف عمره تمتع حائض شود

سؤال: اگر خانمى بعد از دور چهارم در طواف عمره تمتّع حائض شود، و تا وقت وقوف به عرفات پاک نشود، چه تکلیفى دارد؟

جواب:باید سعى و تقصیر عمره تمتّع را انجام دهد، سپس براى حجّ تمتّع احرام ببندد، و به هنگام طواف حجّ تمتّع (قبل، یا بعد از آن) بقیّه طواف عمره تمتّع و نماز آن را بجا آورد.

٥ – آگاهی بطلان طواف عمره تمتع هنگام عادت ماهیانه

سؤال: خانمى عمره تمتّع را به پایان مى رساند، سپس متوجّه مى شود که طوافش به جهتى باطل بوده، و اکنون نیز عادت ماهانه شده است. وظیفه اش چیست؟

جواب:هر وقت پاک شد طواف و نماز طواف را اعاده مى کند و اگر قبل از وقوف به عرفات پاک نشود براى حج محرم مى گردد، و پس از بازگشت به مکّه و رفع عذر، آن اعمال را بجا مى آورد.

٦ – بازگشت به میقات برای کسی که به عمره تمتع محرم شده

سؤال: شخصى براى عمره تمتّع محرم شده، و وارد حرم گردیده، ولى هنوز اعمالش را انجام نداده است. آیا مى تواند براى آوردن وسائل خویش به میقات برگردد؟

جواب:مى تواند قبل از خروج از احرام عمره، از مکّه خارج شود و وسائلش را بیاورد، ولى اگر اعمال عمره تمتّع را انجام داده و از احرام خارج شده، نمى تواند از مکّه خارج شود، مگر در حال ضرورت، که در این صورت بنابر احتیاط براى حج احرام مى بندد، و از مکّه خارج مى شود، و اگر بستن احرام براى حج و ماندن در احرام تا روز عرفه موجب عسروحرج شود، بدون احرام به سراغ وسائلش مى رود.

٧ – شک در انجام عمره تمتع پس از شروع اعمال حج

سؤال: هرگاه پس از شروع اعمال حجّ تمتّع شک کند که عمره تمتّع را بجا آورده یا نه؟ یا شک کند آن را صحیح انجام داده یا نه؟ چه وظیفه اى دارد؟

جواب:به شکّ خود اعتنا نمى کند، و عملش صحیح است.

٨ – تبدیل عمره مفرده به عمره تمتع

سؤال: شخصى قصد داشت بدون انجام حجّ تمتّع از مکّه باز گردد. به همین جهت از ابتدا به نیّت عمره مفرده محرم شده، و وارد مکّه گردیده، و عمره اش را بجا مى آورد، سپس از قصد خود منصرف مى شود. آیا عمره اى که بجا آورده کفایت از عمره حجّ تمتّع مى کند، یا باید به میقات برگردد، و به نیّت عمره تمتّع محرم شود، و اعمال آن را بجا آورد؟

جواب:اگر حجّ او استحبابى است، مى تواند عمره مفرده را تبدیل به عمره تمتّع کند; مشروط بر این که عمره مفرده اش را در ماههاى حج (شوّال، ذى القعده یا ذى الحجّه) انجام داده باشد، ولى چنانچه حجّ واجب، یا نیابتى باشد، جواز تبدیل محلّ اشکال است.

٩ – تبدیل احرام عمره مفرده به عمره تمتع

سؤال: هرگاه پس از نیّت عمره و بستن احرام، مجدّداً براى عمره دیگرى محرم شود; مثلا به نیّت عمره مفرده محرم شده، سپس قصد عمره تمتّع کند، و تلبیه بگوید. کدام عمره صحیح است؟

جواب:اگر در ابتدا نیّت کرده و تلبیه گفته، احرام محقّق شده و تجدید آن معنى ندارد; و نمى تواند براى عمره دیگرى نیّت کند. بنابراین، احرام دوم باطل است، ولى مى تواند نیّت عمره خود را به عمره تمتّع برگرداند; به شرط این که عمره مفرده به سبب نذر و مانند آن بر او واجب نشده باشد.

١٠ – کسی که وظیفه اش عمره تمتع بوده ولی احرام عمره مفرده بسته

سؤال: کسى که وظیفه او عمره تمتّع است و بدون توجّه، به نیّت عمره مفرده محرم شده، وظیفه اش چیست؟

جواب:مى تواند عمره مفرده انجام دهد، و اگر در ماههاى حج باشد مى تواند به عمره تمتّع عدول کند.

١١ – کسی که وظیفه اش عمره تمتع بوده ولی احرام عمره مفرده بسته

سؤال: کسى که وظیفه او عمره تمتّع است و بدون توجّه، به نیّت عمره مفرده محرم شده، وظیفه اش چیست؟

جواب:مى تواند عمره مفرده انجام دهد، و اگر در ماههاى حج باشد مى تواند به عمره تمتّع عدول کند.

١٢ – انجام عمره تمتع در طهر متخلل

سؤال: زنى که عادت ماهانه اش (مثلا) شش روز بوده، در حال عادت براى عمره تمتّع مُحرم مى شود. روز هشتم ذى الحجّه که روز ششم عادت اوست پاک مى گردد، و پس از غسل اعمال عمره تمتّع را انجام مى دهد، و براى حجّ تمتّع محرم مى شود، ولى ظهر روز نهم در عرفات لک مى بیند، و نمى داند که آیا این لک بینى پس از ده روز ادامه خواهد داشت، تا آن را استحاضه حساب کند و اعمال قبلى اش صحیح باشد، یا قبل از ده روز قطع مى گردد تا احکام حیض داشته باشد. وظیفه اش چیست؟ اگر در همین فرض در مشعر لک ببیند تکلیفش چه مى باشد؟

جواب:چنانچه کاملا پاک شده باشد عمره او هنگام پاک بودن صحیح است، و دیدن لک بعد از آن ضررى به آن نمى زند; (زیرا طُهر متخلّل بنابر اقوى حکم حیض را ندارد).

١٣ – فلسفه و علت طواف

سؤال: فلسفه و علت طواف و گشتن دور خانه خدا چیست؟

و چرا باید هفت مرتبه دور خانه خدا گشت؟

جواب:خانه خدا، قدیمی ترین معبد جهان است و مرکز توحید و خداشناسی محسوب می شود و طواف رمزی است بر قبول توحید و عدد هفت جزو اعداد مبارک است که در بسیاری از آثار مذهبی دیده می شود.

١٤ – آگاهی از بطلان طواف عمره تمتع در وطن

سؤال: به کسی بعد از بازگشت از حج تمتع گفته شده طواف عمره تمتع او باطل بوده و باید دوباره انجام دهد، آیا در حج تمتع آن شخص اشکال پیش آمده؟ و آیا باید حج را دوباره انجام دهد؟

جواب:کافی است به کسی نیابت دهد که از سوی او طواف و نماز طواف را بجا آورد.

 


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

ویژه نامه ماه مبارک رمضان




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -