انهار
انهار
مطالب خواندنی

حکم تصاویر (مرجع تقلید: سایر مراجع)

بزرگ نمایی کوچک نمایی
سوال باسلام خسته نباشید. پیامبر میفرمایند: تصویر در این دین نیست. جایی برای مجسمه و تندیس و تصویر شخص در این دین نیست. کتاب نصایح پیامبر .اگر در کشور اسلامی این همه عکس بالای سر ما و سایت شما قرار دارد مشکل شرعی دارد یا نه؟
مرجع تقلید: سایر مراجع
 
جواب: سلام علیکم؛ لطفاً آدرس حدیثی را که میفرمائید ارسال کنید تا پاسخ کامل خدمت شما ارسال شود. یاحقّ.
سوال دوباره سلام: کتاب نصایح > نصایح یگانه پیامبر > ترجمه ایت الله مقدس اردبیلی > نویسنده اقای علی مشکینی
جواب: سلام علیکم؛ دوست عزیز
اولاً: کتاب «المواعظ العددیه» نوشته مرحوم آیةالله حاج میرزا علی مشکینی اردبیلی هست و «نصایح» ترجمه همین کتاب هست که توسط آیةالله جنّتی انجام شده است نه اینکه ترجمه ی مقدّس اردبیلی باشد. مقدّس اردبیلی از علما و فقهای شیعه امامیه در قرن دهم هجری می باشد.
ثانیاً: روایت عربی آن در کتاب عربی آن مرحوم (صفحه 20 سطر دوّم) این عبارت هست: «کلّ شکل حرام و لیس فی الدین اشکال».
ثالثاً: در ترجمه فارسی (صفحه 18 سه سطر به آخر) هم چنین آمده: «هر تصویری (ساختن مجسمه) حرام است، و تصویر در دین نیست»
رابعاً: بنده و جنابعالی از افراد عادی هستیم و نگاهمان به فتاوا و توضیحات مراجع عظام تقلید هست (در حالی که هیچ یک از مراجع عظام تقلید چنین چیزی نگفته و چنین چیزی را حرام ندانسته و هر روز ملیونها تصویر و عکس و تمثال مراجع عظام و عالمان دین و فرهیختگان و تمام مردم و بنده و خود شما منتشر میشود) و پسرم؛ ما اهل فنّ نیستیم تا با دیدن روایت بدون درایت و تخصص فنی یعنی «علم الحدیث» برداشت کنیم. از همه اینها که بگذریم این روایت معنای اصلیش برای بزرگان هم دقیقاً مشخص نیست و لذا در ذیل روایت احتمالاتی که دارد را بیان میکنند.
خامساً: اگر تصاویر دارای اشکال شرعی باشد مراجع بزرگوار تقلید ساکت نمیمانند.
سادساً: منظور از تصویر در اینجا بر اساس آنچه مترجم محترم هم نوشته اند (مجسّمه) میباشد نه تصویر و عکس و البته ساختن مجسمه هم برای اغراض عقلائی اشکال ندارد وانگهی ساختن مجسمه ناقص (غیرکامل) نیز بی اشکال هست. یاحقّ.

  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

ویژه نامه ماه مبارک رمضان




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -