انهار
انهار
مطالب خواندنی

(۶۵) پیام سایت انهار به رئیس شبکه فتنه گر فدک

بزرگ نمایی کوچک نمایی

بسم الله الرحمن الرحیم

همیشه و از صغر سنّ علاقه مند به روحانیت، علماء و مراجع عظام شیعه بوده ام و زمانی هم که برخی از عالمان و مراجع!! با نظام مقدس جمهوری اسلامی ضدیت کردند! حمل بر صحّت و نظر شخصیشان میدانستم اما وقتی نام یاسرالحبیب (رئیس شبکه فتنه گر فدک) را شنیدم و با عقاید موهن و سطحی ایشان آشنا شدم از کسانی که امثال یاسرالحبیب را تقویت میکنند و حرکات جاهلانه او را توجیه میکنند و او را در آغوش حمایت خود پناه میدهند در شگفت شدم!!! اینان اجازه میدهند شیخی فرومایه و جاه طلب، بدون مبانی علمی با پشتگرمی دشمنان قسم خورده اسلام (انگلیس و یهود و...) اسلام را کودکانه توضیح دهند و تعریف کنند!!! و حتّی جرأت فتوا دادن هم پیدا کند و جهال و مغرضان و معاندان نیز برایش آفرین بگویند و سوت و کف بزنند و به گفتار سخیفش تشویقش کنند!!!

اما سـؤالاتم از جناب شیخ یاسر:

1- آیا جناب شما که اینهمه بی پروا جرأت به جسارت به علماء و مراجع عظام شیعه دارید یعنی عقیده دارید سایه دولتمردان کفر مانند انگلیس، آمریکا، و غرب و مزدورانشان در منطقه برایتان ابدی و موجب عزّت خواهد بود؟

2- چگونه قبول میکنید زیر پرچم انگلستان تبلیغ دین اسلام و مذهب شیعه!! کنید؟ و آیا دین و شیعه ای که زیر پرچم این اربابان تبلیغ شود ظلم ستیز و کفر ستیز میشود؟

3- آیا کشور و رهبر معظم اما مظلوم انقلاب اسلامی ایران مستحقّ این همه هتاکیهای زشت و بیشرمانه و وقیحانه شما هستند؟

4- آیا مرجع تقلید شیعه؛ یعنی فقط همان کسی که شما بدون تأمّل و دانش قبولش دارید؟ اگر بنابود همه به قول جاهلانه شما مقلّد شخص مورد علاقه شما که عموی همسرتان میباشد میشدند!! آیا اکنون در سر هر خانه و حسینیه ای جمله «یاحسین» با پارچه بافت انگلیس و لندن نوشته نمیشد؟

5- آیا واقعاً فحاشی و هتاکی های شما و پدرزن بی ادبتان به مراجع عظام شیعه!!! مورد رضای امام زمان (علیه السلام) هست؟
به جنابتان توصیه میکنم، قبل از مرگ خوار کننده بخود آئید و بیشتر از این آب به آسیاب دشمنان سنگدل و قسی القلب اسلام نریزید و باعث فتنه و فساد علیه شیعه و گرفتاریشان نشوید.
والسلام علی من اتبع الهدی

پیام ادامه دارد.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

ویژه نامه ماه مبارک رمضان




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -