بسم الله الرحمن الرحیم
سفارشات پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلّم) در باره شوهرداری
إِنَّ الْحَوْلَاءَ کَانَتِ امْرَأَهً عَطَّارَهً لآِلِ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله و سلّم)
فَلَمَّا کَانَتْ یَوْماً مِنَ الْأَیَّامِ أَمَرَهَا زَوْجُهَا بِمَعْرُوفٍ فَانْتَهَرَتْهُ فَأَمْسَى وَ هُوَ سَاخِطٌ عَلَیْهَا
فَلَمَّا دَخَلَ الْمَسْجِدَ لِلصَّلَاهِ تَبِعَتْهُ فَأَعْرَضَ عَنْهَا فَمَشَتْ إِلَیْهِ وَ قَبَّلَتْ یَدَهُ الْیُمْنَى وَ قَبَّلَتْ رَأْسَهُ فَأَعْرَضَ عَنْهَا
فَعَلِمَتْ أَنَّهُ سَاخِطٌ عَلَیْهَا فَلَطَمَتْ وَجْهَهَا وَ عَفَّرَتْ خَدَّهَا وَ بَکَتْ بُکَاءً شَدِیداً وَ انْتَحَبَتْ وَ رَجَفَتْ بِنَفْسِهَا مَخَافَهَ رَبِّ الْعَالَمِینَ وَ خَوْفاً مِنْ نَارِ جَهَنَّمَ یَوْمَ وَضْعِ الْمَوَازِینِ وَ نَشْرِ الدَّوَاوِینِ وَ إِشْفَاقاً مِنْ عَذَابِ مَالِکِ یَوْمِ الدِّینِ
فَأَتَتْ بِسَفَطٍ فِیهِ عِطْرٌ وَ طِیبٌ فَتَعَطَّرَتْ وَ تَطَیَّبَتْ کَمَا تَفْعَلُ الْعَرُوسُ حِینَ تُزَفُّ إِلَى زَوْجِهَا ثُمَّ وَطِئَتِ الْفِرَاشَ وَ تَنَجَّزَتْ لَهُ اللِّحَافَ فَدَخَلَتْ وَ عَرَضَتْ نَفْسَهَا عَلَیْهِ فَأَعْرَضَ عَنْهَا فَانْکَبَّتْ عَلَیْهِ تُقَبِّلُهُ فَحَوَّلَ وَجْهَهُ عَنْهَا
فَلَطَمَتْ وَجْهَهَا وَ بَکَتْ بُکَاءً شَدِیداً خَوْفاً مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ إِشْفَاقاً مِنْ عَذَابِهِ وَ فَزَعاً وَ جَزَعاً مِنْ نَارٍ وَقُودُهَا النَّاسُ وَ الْحِجَارَهُ وَ لَمْ تَذُقْ تِلْکَ اللَّیْلَهَ نَوْماً وَ کَانَتْ [تِلْکَ] اللَّیْلَهُ أَطْوَلَ عَلَیْهَا مِنْ یَوْمِ الْحِسَابِ لِسَخَطِ زَوْجِهَا عَلَیْهَا وَ مَا أَوْجَبَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَیْهَا مِنَ الْحَقِّ
فَلَمَّا أَصْبَحَ الصَّبَاحُ قَضَتْ [صَلَاتَهَا] وَ تَبَرْقَعَتْ وَ أَخَذَتْ عَلَى رَأْسِهَا رِدَاءً وَ خَرَجَتْ سَائِرَهً إِلَى دَارِ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله و سلّم) فَلَمَّا وَصَلَتْ أَنْشَأَتْ تُنَادِی السَّلَامُ عَلَیْکُمْ آلَ بَیْتِ النُّبُوَّهِ وَ مَعْدِنَ الْعِلْمِ وَ الرِّسَالَهِ وَ مُخْتَلَفَ الْمَلَائِکَهِ أَ تَأْذَنُونَ لِی بِالدُّخُولِ عَلَیْکُمْ رَحِمَکُمُ اللَّهُ
فَسَمِعَتْ أُمُّ سَلَمَهَ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهَا کَلَامَهَا فَعَرَفَتْهَا فَقَالَتْ لِجَارِیَتِهَا اخْرُجِی فَافْتَحِی لَهَا الْبَابَ فَفَتَحَتْهُ لَهَا فَدَخَلَتْ فَقَالَتْ أُمُّ سَلَمَهَ مَا شَأْنُکِ یَا حَوْلَاءُ وَ کَانَتِ [الْحَوْلَاءُ] أَحْسَنَ أَهْلِ زَمَانِهَا
فَقَالَتْ یَا سِتِّی خَائِفَهٌ مِنْ عَذَابِ رَبِّ الْعَالَمِینَ غَضِبَ زَوْجِی عَلَیَّ فَخَشِیتُ أَنْ أَکُونَ [لَهُ] مُبْغِضَهً
فَقَالَتْ لَهَا أُمُّ سَلَمَهَ اقْعُدِی لَا تَبْرَحِی حَتَّى یَجِیءَ رَسُولُ اللَّهِ ص فَجَلَسَتْ حَوْلَاءُ تَتَحَدَّثُ مَعَ أُمِّ سَلَمَهَ فَدَخَلَ رَسُولُ اللَّهِ ص فَقَالَ إِنِّی لَأَجِدُ الْحَوْلَاءَ عِنْدَکُمْ فَهَلْ طَیَّبَتْکُمْ مِنْهَا بِطِیبٍ فَقَالُوا لَا وَ اللَّهِ یَا نَبِیَّ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْکَ وَ عَلَى أَهْلِ بَیْتِکَ الطَّاهِرِینَ بَلْ جَاءَتْ سَائِلَهً عَنْ حَقِّ زَوْجِهَا ثُمَّ قَصَّتْ لَهُ الْقِصَّهَ.
«حولاء » زن عطار فروش خاندان پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلّم) بود
روزی شوهرش به او دستوری می دهد و او از فرمان شوهرش سرپیچی می کند، پس آن روز گذشت در حالی که مرد بر او خشمگین بود
زمانی که مرد برای نماز وارد مسجد شد، زن به دنبالش رفت، ولی مرد از او اعراض کرد، زن به سمت شوهر می رود و دست راستش را می بوسد و بر سرش بوسه می زند، اما شوهر از او اعراض می کند
زن دانست که شوهرش بر او خشمگین است. از این رو، زن نالان بر چهره خود سیلی زد و چنگ انداخت و بسیار گریست و بر خود و عاقبت کارش از ترس خدا بسیار هراسان شد و این که با آتش دوزخ و روزی که ترازو نهاده و نامه ها گشوده می شود چه کند؟ و نگران عذاب خداوند مالک روز جزا شد.
پس ظرفی از عطر خوش برداشت و خود را معطر و خوش بو ساخت تو گویی برای عروسی آماده می شود و می خواهد با همسرش زفافی داشته باشد. پس خود را برای هم خوابگی آماده کرده و برای همسرش لحافی فراهم آورد و خود را بر شوهرش عرضه کرد؛ اما شوهر اعراض کرد و توجهی به او نداشت. پس خود را به پایش انداخت و شوهرش را بوسید ، اما مرد از او رو برگرداند
زن بر صورت خویش نواخت و بسیار از ترس خدا و نگرانی عذاب گریست و از آتش دوزخی که سوخت آن مردم و سنگ است، جزع و فزع بسیار کرد و همه شب چشم بر هم نگذاشت و خوابی نچشید. آن شب برای این زن طولانی تر از روز حساب بود؛ چرا که شوهرش بر او خشم گرفته و آن چه واجب الهی بوده به جا نیاورده است
وقتی صبح شد نمازش را گزارد و برقعه انداخت و ردای بر سر کشید و به سمت خانه پیامبر(ص) روان شد. زمانی که آنجا رسید، چنین ندا در داد: سلام بر اهل بیت نبوت، کان علم و رسالت و محل آمد و شد فرشتگان، آیا به من اذن دخول می‌دهید ،خداوند بر شما رحمت آورد!
ام‌سلمه صدایش را شنید و او را شناخت. پس به کنیز خود گفت: بیرون رو و در بر او بگشا! کنیز بیرون رفت و برایش در گشود و زن عطرفروش وارد شد. ام سلمه گفت: حولاء ! به چه کاری آمده‌ای ؟
در پاسخ گفت: از عذاب خداوند ترسانم. همسرم بر من خشم گرفته و ترسانم که مصداق مبغوض باشم
در پاسخ گفت: از عذاب خداوند ترسانم. همسرم بر من خشم گرفته و ترسانم که مصداق مبغوض باشم. ام سلمه گفت: بنشین و از جا برنخیز تا رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) تشریف آورند. پس حولاء نشست و با ام سلمه سخن گفت. هنگامی که پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلّم) وارد شد فرمود: به راستی که من حولاء را نزدتان می‌یابم، آیا عطر خوشبویی از او خریده و خود را بدان معطر کردید؟
گفتند: نه به خدا ! درود خدا بر تو و اهل بیت پاک تو باد! بلکه حولاء آمده و از حق همسرش پرسان است. سپس ماجرا را بازگفت.
{۱} سرمه دوزخی مجازات خشم شوهر
فَقَالَ {رسول الله صلی الله علیه و آله و سلّم}: یَا حَوْلَاءُ مَا مِنِ امْرَأَهٍ تَرْفَعُ عَیْنَهَا إِلَى زَوْجِهَا بِالْغَضَبِ إِلَّا کُحِّلَتْ بِرَمَادٍ مِنْ نَارِ جَهَنَّمَ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلّم) فرمود:ای حولاء ! زنی که خشم شوهر را بر انگیزد، با خاکستر آتش دوزخ سرمه‌ای بر چشمش کشند.
{۲} گناه بی اعتنایی به حرف شوهر
یَا حَوْلَاءُ وَ الَّذِی بَعَثَنِی بِالْحَقِّ نَبِیّاً وَ رَسُولًا مَا مِنِ امْرَأَهٍ تَرُدُّ عَلَى زَوْجِهَا إِلَّا وَ عُلِّقَتْ یَوْمَ الْقِیَامَهِ بِلِسَانِهَا وَ سُمِّرَتْ بِمَسَامِیرَ مِنْ نَارٍ.
ای حولاء! سوگند به کسی که مرا به حق به نبوت و رسالت بر انگیخت، هر زنی سخن منطقی شوهرش را نپذیرد و دست رد به همسرش زند او را در روز قیامت به زبانش آویزان کنند و با زبانش با میخ‌های آتشین می‌دوزند.
{۳} مجازات آزاررساندن به شوهر
یَا حَوْلَاءُ وَ الَّذِی بَعَثَنِی بِالْحَقِّ نَبِیّاً مَا مِنِ امْرَأَهٍ تَمُدُّ یَدَیْهَا تُرِیدُ أَخْذَ شَعْرَهٍ مِنْ زَوْجِهَا أَوْ شَقَّ ثَوْبِهِ إِلَّا سَمَّرَ اللَّهُ کَفَّیْهَا بِمَسَامِیرَ مِنْ نَارٍ.
ای حولاء، قسم به آن خدایی که مرا به رسالت مبعوث کرد، هر زنی که دستش را دراز کند و بخواهد مویی را از سر شوهرش بکند یا پیراهن و لباس او را پاره کند(و یا به هر طریقی) او را بیازارد، خداوند بزرگ دو دستش را با میخ‌های آتشین می‌دوزد.
{۴} خارج شدن از خانه بدون اجازه
یَا حَوْلَاءُ وَ الَّذِی بَعَثَنِی بِالْحَقِّ نَبِیّاً مَا مِنِ امْرَأَهٍ تَخْرُجُ مِنْ بَیْتِهَا بِغَیْرِ إِذْنِ زَوْجِهَا تَحْضُرُ عُرْساً إِلَّا أَنْزَلَ اللَّهُ عَلَیْهَا أَرْبَعِینَ لَعْنَهً عَنْ یَمِینِهَا وَ أَرْبَعِینَ لَعْنَهً عَنْ شِمَالِهَا وَ تَرِدُ اللَّعْنَهُ عَلَیْهَا مِنْ قُدَّامِهَا فَتَغْمُرُهَا حَتَّى تَغْرِقَ فِی لَعْنَهِ اللَّهِ مِنْ فَوْقِ رَأْسِهَا إِلَى قَدَمِهَا وَ یَکْتُبُ اللَّهُ عَلَیْهَا بِکُلِّ خُطْوَهٍ أَرْبَعِینَ خَطِیئَهً إِلَى أَرْبَعِینَ سَنَهً فَإِنْ أَتَتْ أَرْبَعِینَ سَنَهً کَانَ عَلَیْهَا بِعَدَدِ مَنْ سَمِعَ صَوْتَهَا وَ کَلَامَهَا ثُمَّ لَا یُسْتَجَابُ لَهَا دُعَاءٌ حَتَّى یَسْتَغْفِرَ لَهَا زَوْجُهَا بِعَدَدِ دُعَائِهَا لَهُ وَ إِلَّا کَانَتْ تِلْکَ اللَّعْنَهُ [عَلَیْهَا] إِلَى یَوْمِ تَمُوتُ وَ تُبْعَثُ.
ای حولاء! سوگند به کسی که مرا به حق به پیامبری برانگیخت، هیچ زنی بی اذن همسر از خانه بیرون نرود و در مجلس عروسی (و یا مهمانی) حاضر نشود، مگر آنکه خداوند چهل لعنت از راست و چهل لعنت از چپ و لعنتی از پیش رویش بر او فرود آورد تا سراپای وجودش را لعنت فرا گیرد و در لعنت غرق شود؛ و خداوند به هر گامی که بر می‌دارد چهل گناه تا چهل سال برایش می‌نویسد. پس اگر به سن چهل سالگی رسید و چهل بر او تمام شد، به شماره افرادی که صدا و سخنش را شنیده اند، لعنت نوشته می‌شود. پس دعایش اجابت نشود مگر اینکه شوهرش به تعداد دعاهایی که زن برای او می‌نماید، استغفار کند و اگر همسرش برای او استغفار نکند این لعنت و دوری از رحمت خداوند سبحان، تا روز قیامت و روزی که می‌میرد و بر انگیخته می‌شود، ادامه می‌یابد.
{۵} نماز زن بیرون از خانه بدون اجازه شوهر
یَا حَوْلَاءُ وَ الَّذِی بَعَثَنِی بِالْحَقِّ نَبِیّاً وَ رَسُولًا مَا مِنِ امْرَأَهٍ تُصَلِّی خَارِجَهً عَنْ بَیْتِهَا أَوْ دَارِهَا إِلَّا أَتَاهَا اللَّهُ یَوْمَ الْقِیَامَهِ بِتِلْکَ الصَّلَاهِ فَتُضْرَبُ بِهَا وَجْهَهَا ثُمَّ یَأْمُرُ بِهَا إِلَى النَّارِ فَتُشَرَّحُ کَمَا تُشَرَّحُ الْحُوتُ فَتُقَدَّدُ کَمَا یُقَدَّدُ اللَّحْمُ فِی نَارِ جَهَنَّمَ.
ای حولاء! سوگند به کسی که مرا به حق به پیامبری و رسالت فرستاده وبرانگیخته است؛ هیچ زنی بیرون از خانه اش یا در درون خانه اش نماز (بی اذن همسر و یا نماز مستحبی) نمی‌گزارد، مگر آن که روز قیامت خداوند آن نمازش را می‌آورد و بر صورتش می‌زند. سپس امر می‌کنند تا او را به آتش برند، پس چون ماهی تکه تکه شده و مانند گوشت کوبیده شده و در آتش پخته شود.
{۶} آبتنی زن در رود و نهر
یَا حَوْلَاءُ وَ الَّذِی بَعَثَنِی بِالْحَقِّ نَبِیّاً وَ رَسُولًا مَا مِنِ امْرَأَهٍ فِی وَادٍ أَوْ نَهْرٍ جَارٍ وَ هِیَ مُحْصَنَهٌ إِلَّا رَمَاهَا اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ یَوْمَ الْقِیَامَهِ فِی وَادٍ مِنْ أَوْدِیَهِ جَهَنَّمَ تَلَهَّبُ نَاراً وَ جَمْراً عَظِیماً ثُمَّ تَقُومُ فِیهِ مَوْجاً سَاطِعاً کَمَا یَقُومُ الْحُوتُ إِذَا طُرِحَ فِی النَّارِ.
ای حولاء! سوگند به کسی که مرا به حق به پیامبری و رسالت فرستاده، هیچ زنی در وادی یا نهر جاری(رودخانه) در نیامد در حالی که خود را ایمن داند، مگر آن که خداوند عز و جل در روز قیامت او را در وادی از وادی های دوزخ می افکند و آتش شعله می شود و بسیار گّر می گیرد و آتش روشن می شود؛ سپس چون موجی درخشان می ایستد همانند آن که ماهی در آتش افکنده شود.
{۷} سنگینی مهریه زن
یَا حَوْلَاءُ وَ الَّذِی بَعَثَنِی بِالْحَقِّ نَبِیّاً وَ رَسُولًا مَا مِنِ امْرَأَهٍ تُثَقِّلُ عَلَى زَوْجِهَا الْمَهْرَ إِلَّا ثَقَّلَ اللَّهُ عَلَیْهَا سَلَاسِلَ مِنْ نَارِ جَهَنَّمَ.
ای حولاء! سوگند به کسی که مرا به حق به پیامبری و رسالت فرستاده، هر زنی که مهریه اش را زیاد کند و باعث فشار بر شوهر شود؛ خداوند بزرگ در روز قیامت زنجیرهای آتشین جهنمی را بر او سنگین می‌گرداند.
{۸} تاخیر در مهریه
یَا حَوْلَاءُ وَ الَّذِی بَعَثَنِی بِالْحَقِّ نَبِیّاً وَ رَسُولًا مَا مِنِ امْرَأَهٍ تُؤَخِّرُ الْمَهْرَ عَلَى زَوْجِهَا إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَهِ إِلَّا أَذَاقَهَا الْخِزْیَ فِی الْحَیَاهِ الدُّنْیَا وَ عَذَابُ الْآخِرَهِ أَکْبَرُ لَوْ کَانُوا یَعْلَمُونَ.
ای حولاء! سوگند به کسی که مرا به حق به پیامبری و رسالت فرستاده، هر زنی که مهریه اش را تا روز قیامت بر شوهرش اندازد جز آن نیست که در زندگی دنیا خواری را بچشد، در حالی که عذاب آخرت بزرگ از آن است اگر بدانند.
{۹} روزه بی اذن شوهر
یَا حَوْلَاءُ وَ الَّذِی بَعَثَنِی بِالْحَقِّ نَبِیّاً وَ رَسُولًا مَا مِنِ امْرَأَهٍ تَصُومُ بِغَیْرِ إِذْنِ زَوْجِهَا تَطَوُّعاً لَا لِفَرْضِ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ غَیْرِهِ مِنَ النَّذْرِ إِلَّا کَانَتْ مِنَ الْآثِمِینَ.
{۱۰} صدقه از مال شوهر
یَا حَوْلَاءُ وَ الَّذِی بَعَثَنِی بِالْحَقِّ نَبِیّاً وَ رَسُولًا لَا یَنْبَغِی لِلْمَرْأَهِ أَنْ تَتَصَدَّقَ بِشَیْءٍ مِنْ بَیْتِ زَوْجِهَا إِلَّا بِإِذْنِهِ فَإِنْ فَعَلَتْ ذَلِکَ کَانَ لَهُ الْأَجْرُ وَ عَلَیْهَا الْوِزْرُ.
ای حولاء! سزاوار نیست زن از خانه شوهرش چیزی صدقه بدهد مگر از او اجازه بگیرد و در صورتی که بدون اجازه شوهر، صدقه بدهد ثواب آن به همسرش می‌رسد و چیزی جز بدبختی و گناه نصیب زن نمی‌شود.
{۱۱} خشنودی رب خانه
یَا حَوْلَاءُ وَ الَّذِی بَعَثَنِی بِالْحَقِّ نَبِیّاً وَ رَسُولًا خَلِیفَهُ الرَّبِّ جَلَّ ذِکْرُهُ الرَّجُلُ عَلَى المَرْأَةِ؛ فَإِنْ رَضِیَ عَنْهَا رَضِیَ اللَّهُ عَنْهَا وَ إِنْ سَخِطَ عَلَیْهَا وَ مَقَتَهَاسَخَطِ اللَّهُ عَلَیْهَا وَ مَقَتَهَا وَ غَضِبَ عَلَیْهَا وَ مَلَائِکَتُهُ.
ای حولاء! سوگند به کسی که مرا به حق به پیامبری و رسالت فرستاده، جانشین و خلیفه رب و پروردگار – بزرگ است یادش- شوهر بر زن است؛ پس اگر شوهرش خشنود شد، خدا خشنود شود؛ و اگر بر او خشمگین شود و کینه به دل گیرد، خداوند و فرشتگان بر او خشم گیرند و کینه ورزند و غضب کنند.
{۱۲} وارونگی در درک اسفل به سبب خشم شوهر
یَا حَوْلَاءُ وَ الَّذِی بَعَثَنِی بِالْحَقِّ نَبِیّاً وَ رَسُولًا وَ هَادِیاً وَ مَهْدِیّاً إِنَّ المَرْأَهَ إِذَا غَضِبَ عَلَیْهَا زَوْجُهَا فَقَدْ غَضِبَ عَلَیْهَا رَبُّهَا وَ حُشِرَتْ یَوْمَ الْقِیَامَهِ مَنْکُوسَهً مَتْعُوسَهً فِی أَصْلِ جَهَنَّمَ یَعْنِی قَعْرَهَا مَعَ الْمُنَافِقِینَ فِی الدَّرْکِ الْأَسْفَلِ مِنَ النَّارِ وَ سَلَّطَ اللَّهُ عَلَیْهَا الْحَیَّاتِ وَ الْعَقَارِبَ وَ الْأَفَاعِیَ وَ الثَّعَابِینَ تَنْهَشُ لَحْمَهَا کُلُّ ثُعْبَانٍ مِثْلُ الشَّجَرِ وَ الْجِبَالِ الرَّاسِیَاتِ.
ای حولاء! سوگند به کسی که مرا به حق به پیامبری و رسالت و هادی و مهدی فرستاده، هر گاه شوهر بر زنی غضب کند خداوند بر او غضب کرده و در روز قیامت وارونه در اصل و قعر دوزخ با منافقان در درک اسفل و پایین ترین درجه آتش دوزخ است و خداوند بر او مار و کژدم و افعی و مار بزرگ یا مارماهی بر او مسلط ساخته تا گوشتش را بگزند و در دهان برند و بلیسند. هر مار بزرگ به اندازه درخت یا کوهی استوار و بلند است.
{۱۳} بخشش گناهان برای زن مطیع و نمازگزار
یَا حَوْلَاءُ مَا مِنِ امْرَأَهٍ صَلَّتْ صَلَاتَهَا وَ لَزِمَتِ بَیْتَهَا وَ أَطَاعَتْ زَوْجَهَا إِلَّا غَفَرَ اللَّهُ لَهَا ذُنُوبَهَا مَا قَدَّمَتْ وَ مَا أَخَّرَتْ.
ای حولاء! هر زنی نمازش را بگزارد و ملازم خانه اش باشد و اطاعت شوهرش کند، خداوند همه گناهان پیشین و پسین او را بیامرزد.
{۱۴} رنج افکندن شوهر
یَا حَوْلَاءُ لَا یَحِلُّ لِلْمَرْأَهِ أَنْ تُکَلِّفَ زَوْجَهَا فَوْقَ طَاقَتِهِ وَ لَا تَشْکُوَهُ إِلَى أَحَدٍ مِنْ خَلْقِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ لَا قَرِیبٍ وَ لَا بَعِیدٍ.
ای حولاء! حلال نیست که زنی شوهرش را بیش از توانش به تکلف و زحمت اندازد و این که از شوهرش نزد هیچ یک از خلق الله از خویش و غیر خویش گلایه و شکایت نبرد.
{۱۵} استقامت در سختی و آسانی
یَا حَوْلَاءُ یَجِبُ عَلَى المَرْأَهِ أَنْ تَصْبِرَ عَلَى زَوْجِهَا عَلَى الضَّرِّ وَ النَّفْعِ وَ تَصْبِرَ عَلَى الشِدَّهِ وَ الرَّخَاءِ کَمَا صَبَرَتْ زَوْجَهُ أَیُّوبَ الْمُبْتَلَى صَبَرَتْ عَلَى خِدْمَتِهِ ثَمَانِیَ عَشْرَهَ سَنَهً تَحْمِلُهُ عَلَى عَاتِقِهَا مَعَ الْحَامِلِینَ وَ تَطْحَنُ مَعَ الطَّاحِنِینَ وَ تَغْسِلُ مَعَ الْغَاسِلِینَ وَ تَأْتِیهِ بِکِسْرَهٍ یَأْکُلُهَا وَ یَحْمَدُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ کَانَتْ تُلْقِیهِ فِی الْکِسَاءِ وَ تَحْمِلُهُ عَلَى عَاتِقِهَا شَفَقَهً وَ إِحْسَاناً إِلَى اللَّهِ وَ تَقَرُّباً إِلَیْهِ عَزَّ وَ جَلَّ.
ای حولاء! بر زن است که در سود و زیان و بر سختی و آسانی شوهرش صبر و استقامت کند، همچنانکه همسر ایوب (علیه السلام) مبتلا صبر کرد. همسر ایوب بر خدمت شوهرش ۱۸ سال صبر کرد و او را بر دوش حمل با باربران می‌کرد و با آسیاب کنندگان، آسیاب می‌کرد و با غسل کنندگان او را می‌شست و غذایی می‌آورد که بخورد و خدایش را حمد و سپاس می‌گفت و او را در کساء قرار می‌داد و بر دوشش حمل می‌کرد و این همه را برای شفقت و احسان و تقرب به خدای عز و جل انجام می‌داد.
{۱۶} صبر کردن بر سختی و آسانی شوهر
یَا حَوْلَاءُ وَ الَّذِی بَعَثَنِی بِالْحَقِّ نَبِیّاً وَ رَسُولًا کُلُّ امْرَأَهٍ صَبَرَتْ عَلَى زَوْجِهَا فِی الشِدَّهِ وَ الرَّخَاءِ وَ کَانَتْ مُطِیعَهً لَهُ وَ لِأَمْرِهِ حَشَرَهَا اللَّهُ تَعَالَى مَعَ امْرَأَهِ أَیُّوبَ علیه السلام .
ای حولاء! سوگند به کسی که مرا به حق به پیامبری و رسالت فرستاده، هر زنی بر سختی و آسانی شوهرش صبر کند و مطیع شوهر و دستورهایش باشد، خداوند تبارک و تعالی او را با همسر ایوب (علیه السلام) محشور می‌کند.
{۱۷} زینتت را بر غیر شوهر نمایان نساز
یَا حَوْلَاءُ لَا تُبْدِی زِینَتَکِ لِغَیْرِ زَوْجِکِ.
ای حولاء! زینت خود را جز برای شوهرت نمایان نساز!
{۱۶} دست بندت را بر غیر شوهر نمایان نساز
یَا حَوْلَاءُ لَا یَحِلُّ لِامْرَأَهٍ أَنْ تُظْهِرَ مِعْصَمَهَا وَ قَدَمَهَا لِرَجُلٍ غَیْرِ بَعْلِهَا وَ إِذَا فَعَلَتْ ذَلِکَ لَمْ تَزَلْ فِی لَعْنَهِ اللَّهِ وَ سَخَطِهِ وَ غَضِبَ اللَّهُ عَلَیْهَا وَ لَعَنَتْهَا مَلَائِکَهُ اللَّهِ وَ أَعَدَّ لَهَا عَذَاباً أَلِیماً وَ اعْلَمِی.
ای حولاء! حلال نیست بر زن که دستبند‌ها و خلخال هایش را جز برای شوهرش آشکار سازد؛ و اگر این چنین کرد همواره در لعنت و خشم الهی است و خداوند بر او غضب می‌کند و فرشتگان خدا بر او لعنت فرستند و برایش عذاب دردناکی فراهم شده است.
{۱۷} زن در حمام
یَا حَوْلَاءُ أَیُّمَا امْرَأَهٍ دَخَلْتِ الْحَمَّامَ إِلَّا وَضَعَ إِبْلِیسُ اللَّعِینُ یَدَهُ عَلَى قُبُلِهَا فَإِنْ شَاءَ أَقْبَلَ بِهَا وَ إِنْ شَاءَ أَدْبَرَ بِهَا وَ یَلْعَنُهَا حَتَّى تَخْرُجَ مِنْهُ لِأَنَّ الْحَمَّامَ بَیْتٌ مِنْ بُیُوتِ جَهَنَّمَ وَ مِنْ بُیُوتِ الْکُفَّارِ وَ الشَّیَاطِینِ.
ای حولاء! هیچ زنی داخل حمام نشد (شاید مراد لخت شدن و بی پوشش بودن کامل باشد)، مگر آن که ابلیس لعین دستش را بر فرج و قُبُل او گذارد. پس اگر ابلیس خواست از قُبُلش یا دُبُرش در آید و او را لعن کند تا از حمام بیرون آید؛ زیرا حمام خانه ای از خانه های دوزخ و از خانه های کفار و شیاطین است.
{۱۸} حتی مجامعت در پشت محمل
یَا حَوْلَاءُ وَ الَّذِی بَعَثَنِی بِالْحَقِّ نَبِیّاً وَ رَسُولًا إِنَّ لِلرَّجُلِ حَقّاً عَلَى امْرَأَتِهِ إِذَا دَعَاهَا تُرْضِیهِ وَ إِذَا أَمَرَهَا لَا تَعْصِیهِ وَ لَا تُجَاوِبُهُ بِالْخِلَافِ وَ لَا تُخَالِفُهُ وَ لَا تَبِیتُ وَ زَوْجُهَا عَلَیْهَا سَاخِطٌ وَ لَوْ کَانَ ظَالِماً وَ لَا تَمْنَعُهُ نَفْسَهَا إِذَا أَرَادَ وَ لَوْ کَانَتْ عَلَى ظَهْرِ قَتَبٍ.
ای حولاء! سوگند به کسی که مرا به حق به نبوت و رسالت فرستاد؛ به راستی که برای مرد حقی بر همسرش است؛ زمانی که بخواند رضایت دهد و هنگامی که دستوری داد عصیان نورزد و بر خلافش پاسخ ندهد و مخالفت نورزد و شب نکند در حالی که همسرش بر او خشمگین است هر چند که مرد ظالم باشد و خودش را از او بازندارد هنگامی که از او خواست حتی اگر بر پشت شتر، روی محمل و بار و بنه ای باشد.
{۱۹} به صورت شوهر نگاه خشمگین نکند
یَا حَوْلَاءُ إِنَّ المَرْأَهَ یَجِبُ عَلَیْهَا أَنْ تُرْضِیَ زَوْجَهَا إِذَا غَضِبَ عَلَیْهَا وَ لَا یَحِلُّ لَهَا أَنْ تَنْظُرَ إِلَى وَجْهِهِ نَظْرَهً مُغْضِبَهً وَ لَکِنْ تَقْتَحِمُ عَلَى رِجْلَیْهِ تُقَبِّلُهُمَا وَ تَمْسَحُ عَلَى رِجْلَیْهِ حَتَّى یَرْضَى عَنْهَا رَبُّهَا وَ إِنْ سَخِطَ عَلَیْهَا فَقَدْ سَخِطَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَیْهَا.
ای حولاء! به راستی بر زن است که رضایت و خشنودی شوهرش را هنگامی که بر او غضب کرده به دست آورد؛ و حلال نیست که به صورت شوهرش نگاهی از خشم افکند، بلکه خود را بر پای شوهر افکند و پاهایش را ببوسد و بر پاهایش دست نوازش کشد تا شوهرش که پروردگارش است از او خشنود شود و اگر شوهرش بر او خشمگین شود، خداوند بر او خشم گیرد.
{۲۰} واجب است شوهر زن را سیر کند و بپوشاند و به او آموزش دهد
یَا حَوْلَاءُ لِلْمَرْأَهِ عَلَى زَوْجِهَا أَنْ یُشْبِعَ بَطْنَهَا وَ یَکْسُوَ ظَهْرَهَا وَ یُعَلِّمَهَا الصَّلَاهَ وَ الصَّوْمَ وَ الزَّکَاهَ إِنْ کَانَ فِی مَالِهَا حَقٌّ وَ لَا تُخَالِفْهُ فِی ذَلِکَ.
ای حولاء! بر شوهراست که همسرش را سیر کرده و جامه بپوشاند و نماز و روزه و زکات را به او بیاموزد تا اگر در مالش حق مالی است بپردازد و در این امور مخالف شوهرش نباشد.
{۲۱} زنی که بگوید خیری از شوهر ندیدم
یَا حَوْلَاءُ وَ الَّذِی بَعَثَنِی بِالْحَقِّ نَبِیّاً وَ رَسُولًا لَقَدْ بَعَثَنِی [رَبِّیَ] الْمَقَامَ الْمَحْمُودَ فَعَرَضَنِی عَلَى جَنَّتِهِ وَ نَارِهِ فَرَأَیْتُ أَکْثَرَ أَهْلِ النَّارِ النِّسَاءَ فَقُلْتُ یَا حَبِیبِی جَبْرَئِیلُ وَ لِمَ ذَلِکَ فَقَالَ بِکُفْرِهِنَّ فَقُلْتُ یَکْفُرْنَ بِاللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَقَالَ لَا وَ لَکِنَّهُنَّ یَکْفُرْنَ النِّعْمَهَ فَقُلْتُ کَیْفَ ذَلِکَ یَا حَبِیبِی جَبْرَئِیلُ فَقَالَ لَوْ أَحْسَنَ إِلَیْهَا زَوْجُهَا الدَّهْرَ کُلَّهُ لَمْ یُبْدِ إِلَیْهَا سَیِّئَهً قَالَتْ مَا رَأَیْتُ مِنْهُ خَیْراً قَطُّ.
ای حولاء! سوگند به خدایی که مرا به حق به پیامبری و رسالت فرستاده، خداوند مرا به مقام محمود بر انگیخته است و بهشت و دوزخ را بر من عرضه کرد، پس دیدم بیشتر اهل دوزخ از زنان هستند. پس گفتم:ای حبیبم جبرئیل! برای چه این گونه است؟ پس در پاسخ گفت: به سبب کفر زنان. پرسیدم: به خدای عزوجل کفر می‌ورزند؟ پاسخ داد: نه! ولی آنان به نعمت خدا کفر می‌ورزند. پرسیدم: این چگونه است‌ای دوست و حبیبم جبرئیل؟! پاسخ داد: اگر شوهرشان در تمام روزگار به آنان نیکی کندو هیچ بدی در حق ایشان اظهار نکند، زن می‌گوید: من هرگز از تو خیری ندیدم.
{۲۲} بیشتر هیزم دوزخ زنان هستند
یَا حَوْلَاءُ أَکْثَرُ النَّارِ مِنْ حَطَبِ سَعِیرِ النِّسَاءِ فَقَالَتِ الْحَوْلَاءُ یَا رَسُولَ اللَّهِ وَ کَیْفَ ذَلِکَ قَالَ لِأَنَّهَا إِذَا غَضِبَتْ عَلَى زَوْجِهَا سَاعَهً تَقُولُ مَا رَأَیْتُ مِنْکَ خَیْراً قَطُّ عَسَى أَنْ تَکُونَ قَدْ وَلَدَتْ مِنْهُ أَوْلَاداً.
ای حولاء! بیش تر آتش دوزخ از هیزم آتش افروز زنان است. حولاء پرسید: ای پیامبر خدا! و این چگونه باشد؟ فرمود: زیرا هنگامی که ساعتی شوهرش بر او خشم گرفت و غضبناک شد، می گوید: من هرگز از تو خیری ندیدم، در حالی که برایت فرزندان آورده ام.
{۲۳} خیانت به شوهر نکند
یَا حَوْلَاءُ لِلرَّجُلِ عَلَى المَرْأَهِ أَنْ تَلْزَمَ بَیْتَهُ وَ تَوَدَّدَهُ وَ تُحِبَّهُ وَ تُشْفِقَهُ وَ تَجْتَنِبَ سَخَطَهُ وَ تَتَّبِعَ مَرْضَاتَهُ وَ تُوفِیَ بِعَهْدِهِ وَ وَعْدِهِ وَ تَتَّقِیَ صَوْلَاتِهِ وَ لَا تُشْرِکَ مَعَهُ أَحَداً فِی أَوْلَادِهِ وَ لَا تُهِینَهُ وَ لَا تُشْقِیَهُ وَ لَا تَخُونَهُ فِی مَشْهَدِهِ وَ لَا [فِی] مَالِهِ وَ إِذَا حَفِظَتْ غَیْبَتَهُ حَفِظَتْ [مَشْهَدَهُ] وَ اسْتَوَتْ فِی بَیْتِهَا وَ تَزَیَّنَتْ لِزَوْجِهَا وَ أَقَامَتْ صَلَاتَهَا وَ اغْتَسَلَتْ مِنْ جَنَابَتِهَا وَ حَیْضِهَا وَ اسْتِحَاضَتِهَا فَإِذَا فَعَلَتْ ذَلِکَ کَانَتْ یَوْمَ الْقِیَامَهِ عَذْرَاءَ بِوَجْهٍ مُنِیرٍ فَإِنْ کَانَ زَوْجُهَا مُؤْمِناً صَالِحاً فَهِیَ زَوْجَتُهُ وَ إِنْ لَمْ یَکُنْ مُؤْمِناً تَزَوَّجَهَا رَجُلٌ مِنَ الشُّهَدَاءِ وَ لَا تَطَیَّبِی وَ زَوْجُکِ غَائِبٌ.
ای حولاء! بر زن است که ملازم خانه اش باشد و به شوهرش مودت و محبت و شفقت نماید و از سخط و خشمش پرهیز کرده و خشنودی‌اش را بجوید و به عهد و وعده اش وفا کند و از صولت شوهرش بپرهیزد و برای کسی در هیچ‌یک از فرزندان شریک نگیرد و اهانت نکند و به رنج و شقاوت نیندازد و در حضورش خیانت در مالش نکند و هنگام نبود شوهرش، مالش را حفظ و صیانت کند چنان‌که در حضورش می‌کرد و در خانه اش به اعتدال و استوا باشد و خودش را برای شوهرش بیاراید و نماز گزارد و غسل از جنابت و حیض و استحاضه کند. پس هنگامی که این کارها را کرد در روز قیامت چون دوشیزه‌ای با رخساری درخشان خواهد شد. پس اگر همسرش نیز مومن صالح بود همسرش خواهد بود و اگر مومن نبود با مردی از شهدا ازدواج خواهد کرد؛ هم چنین در غیاب شوهرت خود راخوشبو نساز!
{۲۴} زینت و سینه و دستبند ها به غیر شوهر نشان داده نشود
یَا حَوْلَاءُ مَنْ کَانَتْ مِنْکُنَّ تُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ لَا تَجْعَلُ زِینَتَهَا لِغَیْرِ زَوْجِهَا وَ لَا تُبْدِی خِمَارَهَا وَ مِعْصَمَهَا وَ أَیُّمَا امْرَأَهٍ جَعَلَتْ شَیْئاً مِنْ ذَلِکَ لِغَیْرِ زَوْجِهَا فَقَدْ أَفْسَدَتْ دِینَهَا وَ أَسْخَطَتْ رَبَّهَا عَلَیْهَا.
ای حولاء! هر زنی به خدا و روز آخرت ایمان دارد، زینتش را برای غیر شوهر قرار ندهد و سینه ها و دستبندهایش را برای غیر آشکار نسازد. اگر چنین کند و چیزی را برای غیر شوهرش قرار دهد، به راستی که دین خود را فاسد کرده و خشم خدایش را بر خود وارد ساخته است.
{۲۵} با نامحرم رو در رو نشود
یَا حَوْلَاءُ لَا یَحِلُّ لِامْرَأَهٍ أَنْ تُدْخِلَ بَیْتَهَا مَنْ قَدْ بَلَغَ الْحُلُمَ وَ لَا تَمْلَأَ عَیْنَهَا مِنْهُ وَ لَا عَیْنَهُ مِنْهَا وَ لَا تَأْکُلَ مَعَهُ وَ لَا تَشْرَبَ إِلَّا أَنْ یَکُونَ مَحْرَماً عَلَیْهَا وَ ذَلِکَ بِحَضْرَهِ زَوْجِهَا فَقَالَتْ عَائِشَهُ عِنْدَ ذَلِکَ یَا رَسُولَ اللَّهِ وَ إِنْ کَانَ مَمْلُوکاً فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله و سلّم) وَ إِنْ کَانَ مَمْلُوکاً فَلَا تَفْعَلْ شَیْئاً مِنْ ذَلِکَ فَإِنْ فَعَلَتْ فَقَدْ سَخِطَ اللَّهُ عَلَیْهَا وَ مَقَتَهَا وَ لَعَنَهَا وَ لَعَنَتْهَا الْمَلَائِکَهُ.
ای حولاء! هیچ زنی را نرسد که کسی وارد خانه اش شود که به بلوغ جنسی رسیده و چشم درچشمش ندوزد و یا چشم بیگانه در چشمش پر نشود و خیره نگردد، و جز با محرم خویش و در حضور شوهرش نخورد و ننوشد؛ یعنی این کارها باید در محضر شوهرش باشد. عایشه در این جا پرسید: ای پیامبر خدا! حتی اگر مملوک باشد؟ پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلّم) فرمود: حتی اگر مملوک باشد. پس چیزی از این امور را انجام نده! پس اگر انجام دادی خشم، غضب و لعنت خدا و لعنت فرشتگان را بر خود خریده ای!
{۲۶} بهترین و پاک‌ترین و طیب ترین را برای شوهرش بیرون آورد
یَا حَوْلَاءُ مَا مِنِ امْرَأَهٍ تَسْتَخْرِجُ مَا طَیَّبَتْ لِزَوْجِهَا إِلَّا خَلَقَ اللَّهُ [لَهَا] فِی الْجَنَّهَ مِنْ کُلِّ لَوْنٍ فَیَقُولُ لَهَا کُلِی وَ اشْرَبِی بِمَا أَسْلَفْتِ فِی الْأَیَّامِ الْخَالِیَهِ.
ای حولاء! هر زنی که بهترین و پاک‌ترین و طیب ترین را برای شوهرش بیرون آورد، خداوند برایش در بهشت از هر رنگی خلق کند و به آن زن گفته می‌شود: بخور و بنوش! به سبب آنچه در گذشته و در دنیا نداشتی.
{۲۷} صبر کردن بر بدگویی شوهر
یَا حَوْلَاءُ مَا مِنِ امْرَأَهٍ تَحَمَّلُ مِنْ زَوْجِهَا کَلِمَهً إِلَّا کَتَبَ اللَّهُ لَهَا بِکُلِّ کَلِمَهٍ مَا کَتَبَ مِنَ الْأَجْرِ لِلصَّائِمِ وَ الْمُجَاهِدِ فِی سَبِیلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ.
ای حولاء! هر زنی که سخن (تلخ وناخوشایند)شوهرش را تحمل کند، خداوند به هر کلمه اش مزد روزه دار مجاهد در راه خدای عزوجل را برایش می‌نویسد.
{۲۸} گلایه و شکایت نکردن از شوهر
یَا حَوْلَاءُ مَا مِنِ امْرَأَهٍ تَشْتَکِی زَوْجَهَا إِلَّا غَضِبَ اللَّهُ عَلَیْهَا.
ای حولاء: هیچ زنی از شوهرش گلایه و شکایت نکند مگر آنکه خداوند به او خشم کند.
{۲۹} پوشاندن لباس به شوهر
وَ مَا مِنِ امْرَأَهٍ تَکْسُو زَوْجَهَا إِلَّا کَسَاهَا اللَّهُ یَوْمَ الْقِیَامَهِ سَبْعِینَ خِلْعَهً مِنَ الْجَنَّهِ کُلُّ خِلْعَهٍ مِنْهَا مِثْلُ شَقَائِقِ النُّعْمَانِ وَ الرَّیْحَانِ وَ تُعْطَى یَوْمَ الْقِیَامَهِ أَرْبَعِینَ جَارِیَهً تَخْدُمُهَا مِنَ الْحُورِ الْعِینِ.
و هر زنی که شوهرش را بپوشاند خداوند او را در روز قیامت هفتاد خلعتی بهشت دهد که هر خلعتی از آن مثل گل شقائق نعمان و ریحان است و خداوند در روز قیامت به او چهل کنیز و همراه از جنس حور العین دهد که در خدمتش باشند.
{۳۰} ثواب آبستنی و بارداری و شیردهی و...
یَا حَوْلَاءُ وَ الَّذِی بَعَثَنِی بِالْحَقِّ نَبِیّاً وَ رَسُولًا وَ مُبَشِّراً وَ نَذِیراً مَا مِنِ امْرَأَهٍ تَحْمِلُ مِنْ زَوْجِهَا وَلَداً إِلَّا کَانَتْ فِی ظِلِّ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ حَتَّى یُصِیبَهَا طَلْقٌ یَکُونُ لَهَا بِکُلِّ طَلْقَهٍ عِتْقُ رَقَبَهٍ مُؤْمِنَهٍ فَإِذَا وَضَعَتْ حَمْلَهَا وَ أَخَذَتْ فِی رَضَاعِهِ فَمَا یَمَصُّ الْوَلَدُ مَصَّهً مِنْ لَبَنِ أُمِّهِ إِلَّا کَانَ بَیْنَ یَدَیْهَا نُوراً سَاطِعاً یَوْمَ الْقِیَامَهِ یُعْجِبُ مَنْ رَآهَا مِنَ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ وَ کُتِبَتْ صَائِمَهً قَائِمَهً وَ إِنْ کَانَتْ مُفْطِرَهً کُتِبَ لَهَا صِیَامُ الدَّهْرِ کُلِّهُ وَ قِیَامُهُ فَإِذَا فَطَمَتْ وَلَدَهَا قَالَ الْحَقُّ جَلَّ ذِکْرُهُ یَا أَیَّتُهَا المَرْأَهُ قَدْ غَفَرْتُ لَکِ مَا تَقَدَّمَ مِنَ الذُّنُوبِ فَاسْتَأْنِفِی الْعَمَلَ رَحِمَکِ اللَّهُ...
ای حولاء! سوگند به خدایی که مرا به حق به عنوان پیامبر و رسول و بشیر و نذیر فرستاده، هیچ زنی برای شوهرش فرزندی را باردار نشود مگر آنکه در سایه الهی باشد با هر لگدی که از سوی فرزندش در شکم در می‌یابد، آزادی برده‌ای مومن برای او نوشته شود. هنگامی که زایید و وضع حمل کرد و به شیردهی کودک پرداخت، با هر مکیدن کودک از شیر مادر، برای مادر نوری درخشان تا روز قیامت است به طوری که هر یک از اولین و آخرین می‌بینند به شگفت می‌افتند، وبرای مادر ثواب و اجر روزه دار نمازگزار نوشته شود و اگر روزه دار باشد برایش روزه تمام روزگار تا قیامت نوشته می‌شود؛ پس اگر فرزندش را از شیر گرفت خداوند حق تعالی می‌فرماید:ای زن ! به راستی گناه پیشین تو را آمرزیدم.
{۳۱} حقوق زنان بر مردان
فَقَالَتِ الْحَوْلَاءُ یَا رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْکَ هَذَا کُلُّهُ لِلرَّجُلِ قَالَ (صلی الله علیه و آله و سلّم) نَعَمْ...
پس حولاء پرسید: ای رسول الله! صلوات خدا بر تو باد! همه اینها برای مرد است. پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلّم) پاسخ داد: بله...
منبع: مستدرک وسایل الشیعه، میرزا حسین نوری طبرسی، ج ۱۴، ص ۲۳۱ تا ۲۳۷ و نیز صفحات ۲۴۵.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
(1).gif)
(1)(3).jpg)
.jpg)
