آیةالله العظمی اراکی (قدس سره)

بزرگ نمایی کوچک نمایی

زندگی نامه

آیت الله العظمی حاج شیخ محمد علی اراكی یكی دیگر از اختران فروزان این سلسله نورانی است. كه در سال (1312 ه.ق) (1273ه.ش) درخانواده ای كوچك و مذهبی، در شهر اراك دیده به جهان گشود.
این مرجع بزرگ شیعه، نزدیك به 35 سال تدریس مداوم داشت بعد از وفات مرحوم آیة الله سید محمد تقی خوانساری در سال (1371ه.ق) به درخواست بسیاری از فضلا و شاگردان آیة الله خوانساری بركرسی استادی تكیه زد و به تدریس خارج فقه واصول پرداخت در طول این مدت علاوه بر مباحث مفصل فقهی، سه دوره كامل علم اصول را تدریس كرد.
بزرگان بسیاری ازمحضر آن مرجع بزرگ خوشه چینی كرده و مراحل عالی علم و عمل را پیموده اند. شهید سعید، شیخ مهدی شاه آبادی، آیة الله شیخ محمد تقی ستوده، آیة الله استادی آیت الله شیخ علی پناه اشتهاردی،از آن جمله اند.
دوران مرجعیت آیت الله اراكی همزمان با سالهای حیات آیات عظام: امام خمینی، آیت الله العظمی گلپایگانی و آیت الله العظمی مرعشی نجفی بود اما اوج مرجعیت ایشان، پس از رحلت حضرت امام خمینی بود، كه بسیاری از مقلدان امام راحل به ایشان رجوع كردند آیة الله اراكی از جمله كسانی بود كه در برهه ای از زمان به عنوان مرجع وحید عالم تشیع مطرح بود.
این عارف فرزانه علاوه بر تحقیق و تدریس، تالیفات زیادی نیز از خود به جای گذاشتند كه حاشیه بر عروة الوثقی، حاشیه بر درر الاصول مرحوم شیخ عبد الكریم حائری و تقریرات دروس فقه مرحوم حاج شیخ و مرحوم سید محمد تقی خوانساری، از آن جمله اند.
آیة الله العظمی اراكی پس از یك قرن عمر با بركت و وارستگی كالبد تن را شكست و به سوی فضای بیكران الهی پركشید.


  

پاسخ به احکام شرعی