عرق جنب از حرام

1-  اراكي: نجس بودن عرق جنب از حرام، محل اشكال است.

گلپايگاني، صافي: عرق جنب از حرام پاك است چه در حال جماع بيرون آيد يا بعد از آن، از مرد باشد يا از زن، از زنا باشد يا از لواط يا ازوطي و نزديكي كردن با حيوانات  يا استمناء؛ (و استمناء آن است كه انسان با خودكاري كند كه مني از او بيرون آيد).

شبیری زنجانی : عرق جنب ازحرام پاك است، ولي بنا بر احيتاط مستحب از آن اجتناب كنند، چه عرق در حال نزديكي بيرون آيد يا بعد از آن، ازمرد باشد يا از زن، جنابت از زنا باشد، يا از لواط، يا از نزديكي كردن با حيوانات يا استمناء.

مکارم شیرازی : كسي كه از طريق حرام جنب شود، خواه بواسطه زنا باشد يا لواط و يا بواسطه استمناء عرق او نجس نيست.

احتياط مستحب آن است كه از عرق جنب از حرام پرهيز شود و براي رعايت اين احتياط، بهتراست با آ ب ملايم غسل كند كه بهنگام غسل بدن او عرق نكند، اين در صورتي است كه با آب قليل غسل نمايد و اگر با آب كر و مانند آن اشكال ندارد.اما بعد از پايان غسل يك بار همه بدن را آب بكشد (بنا برا حتياط مستحب).

سبحاني: عرق كسي كه از طريق حرام مانند زنا و يا لواط و يا استمناء جنب شود پاك است .

2- امام خمینی ، وحید خراسانی ، مکارم شیرازی ، نوري: بنا براحتياط واجب (وحید خراسانی : نزديكي با زن در حال حيض، حكم جنابت از حرام را دارد).

اراكي: با بدن يا لباسي كه به آن آلوده شده نمي توان نمازخواند .

خوئي: بنا براحتياط مستحبت، و نزديكي با زن در حال حيض، حكم جنابت از حرام را دارد .

گلپايكاني، صافي: بنا براحتياط واجب با بدن يا لباسي كه آلوده به آن است، نمي شود نماز خواند .

بهجت: بنا برا ظهر و أحوط، با بدن و لباسي كه به آن آلوده شده تا خشك نشده است نماز نخوانند .

تبريزي: بنا براحتياط نماز با آن جائز نيست و بعيد نيست احتياط در اين مسأله و مسأله [119] واجب نباشد و نزديكي  با زن در حال حيض حكم جنابت از حرام را دارد .

شبیری زنجانی : بنا بر احتباط مستحب .                سيستاني:. نماز با آن صحيح است.

3-  مثلا در روزه ماه رمضان يا در حال حيض و عادت ماهيانه زن

4- امام خمینی ، مکارم شیرازی ، نوري: بنا بر احتياط واجب

5-  امام خمینی ، وحید خراسانی ، نوري: بنا بر احتياط واجب

خوئي: عرق او حكم عرق جنب از حرام را ندارد .  

مظاهري، سبحاني: بايد از عرق خود در نماز اجتناب نمايد .

گلپايگاني، صافي، نوري: بنا بر احتياط واجب نبايد با بدن و لباسي كه آلوده به آن عرق است، نماز بخواند.

تبريزي: احتياط مستحب آن است كه با آن نماز نخواند .   

شبیری زنجانی : بنا برا حتياط مستحب از عرق خود اجتناب نمايد  .

بهجت: در صورتي كه عرق اوخشك نشده؛ و اگر وظيفه اش تيمم باشد تيمم نكرده بنابر احتياط واجب بايد از عرق خود، در حال نماز اجتناب نمايد و اگر تيمم كرده، بنا بر اظهر اجتناب از عرقي كه بعد از تيمم فوق حاصل شده حتي اگر خشك نشده باشد، لازم نيست .

مکارم شیرازی : احتياط واجب آن است كه با آن معامله عرق جنب از حرام كند منظور از عرق جنب از حرام عرقي است كه در آن حال يا بعد از آن، پيش از آن كه غسل كند از بدن او بيرون مي آيد . 

سيستاني: اين مسأله را در رساله خود نياورده اند.

6-  اراكي: اگر جنب از حرام به واسطه عذري غير از تنگي وقت، بدل از غسل، تيمم نمايد، تا زماني كة عذر او باقي است، اگر عرق كند.اجتناب از آن لازم نيست، ولي اگر به واسطه تنگي وقت تيمم كرده، پس ازخواندن نماز، عرق او حكم عرق جنب از حرام را دارد.

گلپايگاني، خوئي، تبريزي، وحید خراسانی ، شبیری زنجانی ، صافي: اگر جنب از حرام عوض غسل تيمم نمايد

فاضل لنکرانی : اگر جنب از حرام نتواند  غسل نمايد  و عوض غسل، تيمم نمايد

بهجت: اگر جنب از حرام، بدون عذر، بجاي غسل تيمم نمايد

مکارم شیرازی : هرگاه جنب از حرام به واسطه نداشتن آب يا عذر ديگر يا تنگي وقت تيمم كند

سبحاني: اگر جنب از حرام به واسطه تنگي وقت يا عذر ديگر عوض غسل تيمم نمايد

7-  گلپايگاني، خوئي، تبريزي، بهجت، وحید خراسانی ، شبیری زنجانی ، صافي، سبحاني، نوري، مظاهري: بعد از عرق تيمم كند

8- امام خمینی ، فاضل لنکرانی ، بهجت: بنا بر احتياط واجب.

9- امام خمینی ، بهجت، نوري، مظاهري: ولي اگر بواسطه عذر ديگر تيمم كند، اجتناب لازم نيست.

اراكي: اگر جنب از حرام به واسطه عذري غير از تنگي وقت، بدل از غسل، تيمم نمايد، تا زماني كه عذر او باقي است، اگر عرق كند اجتناب از آن لازم نيست، ولي اگر به واسطه تنگي وقت تيمم كرده، پس از خواندن نماز، عرق او حكم عرق جنب از حرام را دارد .

گلپايگاني، صافي: تا عذر او باقي است نماز خواندن با آن عرق مانع ندارد.

خوئي، تبريزي، وحید خراسانی : حكم آن عرق، حكم عرق قبل از تيمم است (تبريزي: بنا براحتياط واجب).

شبیری زنجانی : بازهم بنا براحتياط مستحب از عرق خود اجتناب نمايد .

مکارم شیرازی : عرقهاي بدن او بعد از آن پاك و نماز خواندن با آن جايز است.

سبحاني: اجتناب از عرق لازم نيست.             سيستاني: اين مسأله را در رساله خود نياورده اند.

10- امام خمینی ، گلپايگاني، صافي: بنابر احتياط واجب

خوئي: به احتياط مستحب             تبريزي: به احتيا ط

11- اراكي: اگر اول از حرام بعد از حلال جنب شود يا اول از حلال بعد از حرام جنب شود عرقش حكم عرق جنب ازحرام دارد .

شبیری زنجانی : اگر اول از حرام جنب و بعد از حلال جنب شود يا اول از حلال، بعد از حرام جنب شود، احتياط مستحب آن است كه از عرق خود اجتناب كند.   

سيستاني و مکارم شیرازی  اين مسأله را در رساله خود نياورده اند .

12- اراكي: عرق او، حكم عرق جنب ازحرام دارد .

خوئي، وحید خراسانی : عرق او حكم عرق جنب از حرام را ندراد .

گلپايگاني، صافي: نماز خواندن با آن مانعي ندارد

بهجت، نوري، مظاهري: مي تواند با آن عرق نماز بخواند .

تبريزي، سبحاني: اجتنا ب از عرق آن لازم نيست .