طریقه خواندن نماز امام حسین (علیه السلام)

بزرگ نمایی کوچک نمایی
بسم الله الرحمن الرحیم
طریقه خواندن نماز امام حسین (علیه السلام)
سید بن طاوس، نمازی را با عنوان نماز امام حسین (علیه السلام) نقل می‌کند که مستحب است در روز جمعه، خوانده شود.
این نماز چهار رکعت است (به دو سلام؛ یعنی دو تا دو رکعتی)؛ در هر رکعت سوره «حمد» پنجاه مرتبه و «توحید» نیز پنجاه مرتبه خوانده می‌شود، همچنین در رکوع - پس از ذکر رکوع - سوره‌هاى «حمد» و «توحید» هر کدام ده مرتبه و پس از سربرداشتن از رکوع نیز هر کدام را ده مرتبه و در سجده اوّل و میان دو سجده – هنگامی که  نشسته ای - و در سجده دوم نیز هر یک از «حمد» و «توحید» را ده مرتبه می خوانی، و پس از پایان چهار رکعت نماز؛ این دعا را می خوانی:
اللَّهُمَّ أَنْتَ الَّذی اسْتَجَبْتَ لِآدَمَ و حَوَّاءَ، إِذْ قالا رَبَّنا ظَلَمْنا أَنْفُسَنا وَ إِنْ لَمْ تَغْفِرْ لَنا وَ تَرْحَمْنا لَنَکُونَنَّ مِنَ الْخاسِرِینَ، وَ نَادَاکَ نُوحٌ فَاسْتَجَبْتَ لَهُ وَ نَجَّیْتَهُ وَ أَهْلَهُ مِنَ الْکَرْبِ الْعَظِیمِ، وَ أَطْفَأْتَ نَارَ نُمْرُودَ عَنْ خَلِیلِکَ إِبْرَاهِیمَ فَجَعَلْتَهَا بَرْداً وَ سَلاماً، وَ أَنْتَ الَّذِی اسْتَجَبْتَ لِأَیُّوبَ إِذْ نَادَى مَسَّنِیَ الضُّرُّ وَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ فَکَشَفْتَ ما بِهِ مِنْ ضُرٍّ وَ آتَیْتَهُ أَهْلَهُ وَ مِثْلَهُمْ مَعَهُمْ رَحْمَةً مِنْ عِنْدِکَ وَ ذِکْرى‏ لِأُولِی الْأَلْبابِ، وَ أَنْتَ الَّذِی اسْتَجَبْتَ لِذِی النُّونِ حِینَ نَادَاکَ مِنَ الظُّلُماتِ أَنْ لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ فَنَجَّیْتَهُ مِنَ الْغَمِّ، وَ أَنْتَ الَّذِی اسْتَجَبْتَ لِمُوسَى‏ وَ هَارُونَ دَعْوَتَهُمَا حِینَ قُلْتَ قَدْ أُجِیبَتْ دَعْوَتُکُما فَاسْتَقِیما وَ غَرَّقْتَ فِرْعَوْنَ وَ قَوْمَهُ، وَ غَفَرْتَ لِدَاوُدَ ذَنْبَهُ وَ تُبْتَ عَلَیْهِ رَحْمَةً مِنْکَ وَ ذِکْرَى، وَ فَدَیْتَ إِسْمَاعِیلَ بِذِبْحٍ عَظِیمٍ بَعْدَ مَا أَسْلَمَ وَ تَلَّهُ لِلْجَبِینِ فَنَادَیْتَهُ بِالْفَرَجِ وَ الرَّوْحِ، وَ أَنْتَ الَّذِی نَادَاکَ زَکَرِیَّا نِداءً خَفِیًّا فَقالَ رَبِّ إِنِّی وَهَنَ الْعَظْمُ مِنِّی وَ اشْتَعَلَ الرَّأْسُ شَیْباً وَ لَمْ أَکُنْ بِدُعائِکَ رَبِّ شَقِیًّا وَ قُلْتَ یَدْعُونَنا رَغَباً وَ رَهَباً وَ کانُوا لَنا خاشِعِینَ.
وَ أَنْتَ الَّذِی اسْتَجَبْتَ لِلَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لِتَزِیدَهُمْ مِنْ فَضْلِکَ، فَلَا تَجْعَلْنِی مِنْ أَهْوَنِ الدَّاعِینَ لَکَ وَ الرَّاغِبِینَ إِلَیْکَ، وَ اسْتَجِبْ لِی کَمَا اسْتَجَبْتَ لَهُمْ بِحَقِّهِمْ عَلَیْکَ، فَطَهِّرْنِی بِتَطْهِیرِکَ وَ تَقَبَّلْ صَلَاتِی وَ دُعَائِی بِقَبُولٍ حَسَنٍ وَ طَیِّبْ بَقِیَّةَ حَیَاتِی وَ طَیِّبْ وَفَاتِی وَ اخْلُفْنِی فِیمَنْ أَخْلُفُ، وَ احْفَظْنِی یَا رَبِّ بِدُعَائِی، وَ اجْعَلْ ذُرِّیَّتِی ذُرِّیَّةً طَیِّبَةً تَحُوطُهَا بِحِیَاطَتِکَ بِکُلِّ مَا حُطْتَ بِهِ ذُرِّیَّةَ أَحَدٍ مِنْ‏ أَوْلِیَائِکَ وَ أَهْلِ طَاعَتِکَ بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.
یَا مَنْ هُوَ عَلَى کُلِّ شَیْ‏ءٍ رَقِیبٌ، وَ لِکُلِّ دَاعٍ مِنْ خَلْقِکَ مُجِیبٌ، وَ مِنْ کُلِّ سَائِلٍ قَرِیبٌ، أَسْأَلُکَ یَا لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ، الْأَحَدُ الصَّمَدُ الَّذِی لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً أَحَدٌ، وَ بِکُلِّ اسْمٍ رَفَعْتَ بِهِ سَمَاءَکَ، وَ فَرَشْتَ بِهِ أَرْضَکَ، وَ أَرْسَیْتَ بِهِ الْجِبَالَ، وَ أَجْرَیْتَ بِهِ الْمَاءَ، وَ سَخَّرْتَ بِهِ السَّحَابَ وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ وَ النُّجُومَ وَ اللَّیْلَ وَ النَّهَارَ، وَ خَلَقْتَ الْخَلَائِقَ کُلَّهَا، أَسْأَلُکَ بِعَظَمَةِ وَجْهِکَ الْعَظِیمِ، الَّذِی أَشْرَقَتْ لَهُ السَّمَاوَاتُ وَ الْأَرْضُ، فَأَضَاءَتْ بِهِ الظُّلُمَاتُ، إِلَّا صَلَّیْتَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ کَفَیْتَنِی أَمْرَ مَعَاشِی وَ مَعَادِی، وَ أَصْلَحْتَ لِی شَأْنِی کُلَّهُ، وَ لَمْ تَکِلْنِی إِلَى نَفْسِی طَرْفَةَ عَیْنٍ، وَ أَصْلَحْتَ أَمْرِی وَ أَمْرَ عِیَالِی، وَ کَفَیْتَنِی هَمَّهُمْ، وَ أَغْنَیْتَنِی وَ إِیَّاهُمْ مِنْ کَنْزِکَ وَ خَزَائِنِکَ، وَ سَعَةِ فَضْلِکَ الَّذِی لَا یَنْفَدُ أَبَداً، وَ اثْبُتْ فِی قَلْبِی یَنَابِیعَ الْحِکْمَةِ الَّتِی تَنْفَعُنِی بِهَا وَ تَنْفَعُ بِهَا مَنِ ارْتَضَیْتَ مِنْ عِبَادِکَ، وَ اجْعَلْ لِی مِنَ الْمُتَّقِینَ فِی آخِرِ الزَّمَانِ إِمَاماً کَمَا جَعَلْتَ إِبْرَاهِیمَ الْخَلِیلَ إِمَاماً.
فَإِنَّ بِتَوْفِیقِکَ یَفُوزُ الْفَائِزُونَ، وَ یَتُوبُ التَّائِبُونَ، وَ یَعْبُدُکَ الْعَابِدُونَ، وَ بِتَسْدِیدِکَ یَصْلُحُ الصَّالِحُونَ الْمُحْسِنُونَ الْمُخْبِتُونَ، الْعَابِدُونَ لَکَ، الْخَائِفُونَ مِنْکَ، وَ بِإِرْشَادِکَ نَجَا النَّاجُونَ مِنْ نَارِکَ، وَ أَشْفَقَ مِنْهَا الْمُشْفِقُونَ مِنْ خَلْقِکَ، وَ بِخِذْلَانِکَ خَسِرَ الْمُبْطِلُونَ، وَ هَلَکَ الظَّالِمُونَ، وَ غَفَلَ الْغَافِلُونَ.
اللَّهُمَّ آتِ نَفْسِی تَقْوَاهَا، فَأَنْتَ وَلِیُّهَا وَ مَوْلَاهَا، وَ أَنْتَ خَیْرُ مَنْ زَکَّاهَا، اللَّهُمَّ بَیِّنْ لَهَا هُدَاهَا، وَ أَلْهِمْهَا تَقْوَاهَا، وَ بَشِّرْهَا بِرَحْمَتِکَ حِینَ تَتَوَفَّاهَا، وَ نَزِّلْهَا مِنَ الْجِنَانِ عُلْیَاهَا، وَ طَیِّبْ وَفَاتَهَا وَ مَحْیَاهَا، وَ أَکْرِمْ مُنْقَلَبَهَا وَ مَثْوَاهَا، وَ مُسْتَقَرَّهَا وَ مَأْوَاهَا، فَأَنْتَ وَلِیُّهَا وَ مَوْلَاهَا.
ترجمه دعا:
خدایا! تو همان کسی هستی که دعاى آدم و حوا را به اجابت رساندى آن‌گاه که گفتند: «پروردگارا! ما به خود ستم کردیم و اگر ما را نیامرزى و به ما رحم نکنى حتماً از زیان‌کاران خواهیم بود». نوح تو را ندا کرد و تو اجابتش کردى و او و خانواده‌اش را از گرفتارى بزرگ نجات دادى. خاموش کردى آتش نمرود را از ابراهیم خلیل، و آن‌را سرد و سلامت قرار دادی. تو کسی هستی که دعاى ایوب را به اجابت رساندى آن‌گاه که ندا کرد «[پروردگارا!] به من آسیب رسیده است و تویى مهربان‌ترین مهربانان» پس [دعاى او را اجابت نمودی و] آسیب وارده بر او را برطرف کردی، و [مجدّداً] کسانش را و نظایرِ آنها را همراه آنها به او بخشیدی، تا رحمتى از جانب تو و عبرتى براى خردمندان باشد. تویى که به اجابت رساندى دعاى ذوالنون (حضرت یونس) را هنگامى که در [دل‏] تاریکی‌ها ندا درداد که: «معبودى جز تو نیست، منزّهى تو، راستى که من از ستمکاران بودم» پس [دعاى‏ او را برآورده کردی و] او را از اندوه رهانیدی. تویى که دعاى موسى و هارون را اجابت کردى هنگامى که فرمودى: «دعاى هر دوى شما پذیرفته شد. پس ایستادگى کنید» و غرق کردى فرعون و قومش را. گناه داود را آمرزیدی و توبه‌اش را از روى رحمت و اندرز پذیرفتى. فدا کردى براى اسماعیل در ازاى قربانىِ بزرگى‏ پس از آن‌که هر دو تن دردادند [و همدیگر را بدرود گفتند] و [پسر] را به پیشانى بر خاک افکند، و تو او را به گشایش و رحمت ندا کردى. تویى آن خدایى که زکریا او را آهسته ندا کرد پس گفت: «پروردگارا! من استخوانم سست گردیده و [موى‏] سرم از پیرى سپید گشته، و -اى پروردگار من- هرگز در دعاى تو ناامید نبوده‌ام» و تو فرمودى: «ما را از روى رغبت و بیم می‌خواندند و در برابر ما فروتن بودند».
تویى خدایى که اجابت کردى براى آنان که ایمان آورده و کارهاى شایسته انجام دادند تا بیفزایى بر آنها از فضل خود، پس مرا از خوارترین و پست‌ترین دعا کنندگان و مشتاقان به درگاهت قرار مده و دعایم را به اجابت رسان چنان‌چه دعاى آنان را به اجابت رساندى به حق ایشان بر تو، پس مرا پاک گردان به پاکی خودت و نماز و دعایم را به شایستگى بپذیر و و بقیّه زندگى و مردنم را گوارا گردان جانشین من باش (سرپرستى کن) کسانى را که بعد از من می‌مانند، و اى پروردگار من! مرا به حقّ دعایم حفظ کن، و نسلم را نسلى پاکیزه قرار ده و به حمایتت آنها را حمایت کن با هر آنچه که‏ نسل هر یک از اولیا و بندگانت را حمایت نموده‌اى، به رحمتت اى مهربان‌ترین مهربانان.‏
اى که بر هر چیز نگهبانى و به هر خواسته مخلوقاتت‏ پاسخگویى و به هر درخواست کننده‌اى نزدیکى، از تو می‌خواهم اى که معبودى جز تو نیست، تو زنده و پاینده‏ و یگانه و بی‌نیازى که هرگز نزاده و زاده نشده‌اى،‏ و براى تو هیچ‌گاه شبیه و مانندى نبوده است، و به حقّ هر نامى‏ که با آن آسمان را بالا برده‏، و زمین را گسترانیدى‏، و کوه‌ها را با آن استوار ساخته، و آب را جارى نمودى‏، و ابر و خورشید و ماه و ستارگان و شب و روز را با آن به خدمت گرفته‏، و همه مخلوقات را آفریدى، از تو می‌خواهم به عظمت ذات بزرگت، که‏ آسمان و زمین در برابر آن درخشید، و به واسطه آن تاریکی‌ها روشن شد، که بر محمّد و خاندان‏ پاکش درود فرستى، و دنیا و آخرتم را کفایت کنى‏، و همه کارهایم را اصلاح کنى‏، و مرا چشم بر هم زدنى به خودم وامگذارى، و کار خود و خانواده‌ام را اصلاح کنى،‏ و مرا از مشکلات آنان رهایى بخشى، و من و آنان را از گنج و خزائن و لطف وسیع بی‌پایانت به‏ بی‌نیازى رسانى، و چشمه‌هاى حکمت و دانش را که من و بندگان پسندیده‌ات‏ را به آن سود بخشى در دلم قرار دهى، و در آخر الزمان از پرهیزگاران امامى برایم قرار دهى، همان‌گونه که ابراهیم خلیل را امام قرار دادى.
پس همانا به توفیق تو رستگاران‏ رستگار شوند، و توبه‌کنندگان توبه کنند، و عابدان عبادت کنند، و به تأیید تو شایستگان نیکوکارِ فروتن پرهیزکار گردند، آنان که تو را عبادت کرده‏، و از تو بترسند، و به هدایت تو نجات یافتگان از آتشت رهایى یافته، و پرهیزکنندگان مخلوقات از آن دورى جستند، و به واسطه بی‌توجّهیت، یاوه‌گویان زیان دیدند، و ستمکاران هلاک شدند، و بی‌خبران غفلت ورزیدند.
خدایا نفسم را تقوا ده، که تو صاحب اختیار و سرپرست و بهترین پاک کننده آنى، خدایا! راه هدایتش را به او بنما، و او را به تقوا وادار، و در هنگام مرگ به لطف و رحمتت بشارتش ده، و او را در بالاترین درجات‏ بهشت فرودآر، مرگ و زندگیش را نیکو گردان، و محل بازگشت و منزلگاه و جایگاه و پناهگاهش را گرامى دار، چرا که تو صاحب اختیار و سرپرست آنى.
منبع: کلیات مفاتیح نوین‏، تألیف آیةالله العظمی مکارم شیرازی، ص 1070، چاپ بیست و نهم، در تاریخ: 1390.


  

پاسخ به احکام شرعی