همبستری با زن از پشت (مرجع تقلید آیةالله فاضل لنکرانی)

بزرگ نمایی کوچک نمایی
سوال سلام. هر چند وقت یکبار با همسرم از طریق آمیزش دارم میخواهم بدانم آیا حرام است یا فقط مکره است. ضمناٌ عواقبش چیه؟
باتشکر از سایت مناسب
مرجع تقلید: حضرت آیت الله العظمی فاضل لنکرانی(قدّس سرّه)
جواب وطی کردن در دُبُر زن حائض اگر راضی باشد، کراهت شدیده دارد.
*****
البته غیر از حکم شرعی، باید جنبه های بهداشتی چنین عملی را نیز در نظر گرفت زیرا نزدیکی از پشت با همسر عملي غير طبيعي است و از نظر علمی و پزشکي نيز ثابت شده که اين عمل پرخطر و موجب آسيبهاي جسماني برای زن است. در قوانين مجازاتهاي اسلامي آمده: اگر مردي همسرش را مجبور به این عمل کند! زن مي تواند از شوهر خود شکايت کند.
پزشکان گفته اند: دستگاه گوارشي داراي دو نوع اسفنکتر sphincter می باشد:
1- اسفنکتر داخلي و غير ارادي؛ که دريچه ورودي غذا به معده و خروج آن مي باشد.
2- اسفنکتر خارجي؛ که ارادي است و وقتي که غذا بلعيده مي شود از طريق مري پايين آمده و به سمت معده مي رود.
زماني که شخصی احساس کند که نياز به خروج مدفوع از دريچه مقعد را دارد اين همان زماني است که اسفنکتر داخلي 1 باز شده و همانطور که گفته شد غير ارادي است. اما عمل باز کردن دريچه مقعد ( اسفنکتر خارجي) و در کل دفع مدفوع؛ ارادي است و دست خود شخص مي باشد و زماني که شخص احساس نياز به اجابت مزاج کرد و خود را نگه میدارد تا به محل مناسب برسد و سپس به اراده خود باعث خارج شدن مدفوعش مي شود اين نگه داشتن و اين عمل خارج کردن مدفوع؛ توسط اسفنکتر خارجي که ارادي است انجام مي شود. و رابطه جنسي از پشت باعث آسيب ديدگي اسفنکتر خارجي میشود و باعث مي شود که دريچه خروجي مقعد (Anal) به درستي کارش را انجام ندهد يعني از قدرت ارادي خارج مي شود. و به مرور زمان امکان ارادي خروج مدفوع يا نگه داشتن خود را از دست مي دهد. در اين صورت نا خواسته و غير ارادي مدفوع از دريچه مقعد خارج ميشود در اين صورت هميشه لکه هايي از مدفوع در لباس زير مشاهده مي گردد.
البته نزدیکی از پشت موجب بيماریهاي عفوني و ويروسي همانند هپاتيت، ايدز، سفليس و بيماريهاي مقاربتي میگردد زیرا در درون مقعد باکتريهاي زيادي مي باشد، که موجب انتقال ويروسهايي نظير ايدز و ... میشود.
از امام صادق (عليه السلام) درباره آميزش از پشت سـؤال شد حضرت فرمود: همسرت، عروسك و عشق زندگي توست؛ او را با اين كار اذيت مكن.
وسائل الشيعه، ج20،ص143


  

پاسخ به احکام شرعی