انهار
انهار
مطالب خواندنی

فتاوای آیت الله العظمی تبریزی (قدس سره)

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال٢١۵٠:برخى ورزشها از بيگانگان آموخته شده و آداب مخصوص تشكر و احترام را نيز به همراه آورده مخصوصاً در ورزشهاى رزمى، پايبندى به اين آداب چه حكمى دارد؟

جواب: باسمه تعالى؛ مادام كه در آنها كار خلاف شرعى نباشد، اشكالى ندارد، و الله العالم.

سؤال ٢١۵١:در بعضى از سبكهاى ورزشى، استادكار لابه‌لاى آموزش فنون رزمى مطالبى را از عقايد غير اسلامى، معمولاً به طور مرموز و در پوشش آيات و روايات القا مى‌كند، شركت در اين آموزشها چه حكمى دارد؟

جواب: باسمه تعالى؛ اگر موجب سست شدن عقيده باشد، اشكال دارد، و لازم است از اينهايى كه تعليم مى‌بينند كسانى در كلاس حاضر شوند و به مربى تذكر دهند كه معنى آيه يا روايات آنطور نيست كه او مى‌گويد، و الله العالم.

سؤال ٢١۵٢:بر فرض سؤال قبل، استادان فقط فنون ورزشى اين سبكها را آموزش مى‌دهند، و از آموزش عقايد خوددارى مى‌كنند، شركت در كلاسهاى اين اساتيد چه حكمى دارد؟

جواب: باسمه تعالى؛ اشكالى ندارد، ولى آموزش عقايد در حدّ واجب از شخص ساقط نمى‌شود، و الله العالم.

سؤال ٢١۵٣:آيا مى‌توان ورزشكارى نه مربيگرى ورزش را، به عنوان شغل انتخاب كرد؟

جواب: باسمه تعالى؛ شغلى كه در شرع ترغيب شده است كه انسان داشته باشد و بيكار نماند شامل بازى نمى‌شود، و الله العالم.

سؤال ٢١۵۴:حكم نماز و روزه در يك سفر كه براى شركت در يك مسابقۀ ورزشى انجام مى‌شود، چيست؟

جواب: باسمه تعالى؛ اگر شركت در مسابقۀ ورزشى حلال باشد، احكام سفر مباح را دارد، و الله العالم.

سؤال ٢١۵۵:در يك مسابقۀ رزمى اگر ورزشكارى از قوانين سرپيچى نمايد، خود مجروح مى‌شود، آيا خود ضامن هست يا حريف يا داور يا مربى؟

جواب: باسمه تعالى؛ آن كسى كه او را مجروح كرده است، و الله العالم.

سؤال ٢١۵۶:بعضى مربيان حركات ورزشى را به درستى آموزش نمى‌دهند و اين باعث ناراحتيهايى در مفاصل و اندام ورزشكار مى‌گردد، آيا مربى ضامن است؟

جواب: باسمه تعالى؛ مربى ضمان ندارد، و شخص در موارد احتمال خوف ضرر بايد اقدام به اين عمل نكند تا مطمئن شود كه در اثر اين عمل خطرى متوجه او نمى‌شود، و الله العالم.

سؤال ٢١۵٧:برخى جوانان توجه زيادى به ورزش ندارند كه سبب توانمندى جسمى مى‌شود، اين بى‌توجهى چه صورتى دارد؟

جواب: باسمه تعالى؛ تقويت عضلات موقوف به ورزش تنها نيست، با كار كردن مفيد هم مى‌شود عضلات را تقويت نمود، و الله العالم.

سؤال ٢١۵٨:تماشاى مسابقات ورزشى از تلويزيون- كه نفع جدى براى كسى ندارد- چه حكمى دارد؟

جواب: باسمه تعالى؛ اگر تضييع وقت نباشد، مانعى ندارد، و الله العالم.

سؤال ٢١۵٩:تماشاى مسابقات ورزشى مردان از تلويزيون- در حالى كه شورت و زيرپوش يا فقط شورت به تن دارند- چه حكمى دارد؟

جواب: باسمه تعالى؛ اگر توأم با التذاذ جنسى و يا موجب بى‌عفّتى باشد، جايز نيست، و الله العالم.

سؤال ٢١۶٠:احترام ويژه‌اى كه به هنگام وارد شدن به گود، در ورزشهاى باستانى هست، چه حكمى دارد؟

جواب: باسمه تعالى؛ اين امور عادات است و شرك حساب نمى‌شود و حرمتى ندارد، و الله العالم.

سؤال ٢١۶١:افرادى طرفدارى از تيمى خاص مى‌كنند و نسبت به تيم مورد علاقه، تعصب شديدى دارند، اينگونه طرفداريها و تعصبات چه حكمى دارد؟

جواب: باسمه تعالى؛ مادامى‌كه موجب خارج شدن آنان از حدود حلال و حرام ( مثل دروغ گفتن به نفع تيم مورد علاقه و اذيت كردن طرفداران تيم مقابل) نباشد، اشكالى ندارد؛ ولى تعصّب، اخلاق پسنديده نيست، و الله العالم.

سؤال ٢١۶٢:بازيهايى كه هيچ‌گونه فايده‌اى ندارند و صرفاً سرگرمى محسوب مى‌شوند، چه حكمى دارند؟

جواب: باسمه تعالى؛ حرام نيست، ولى مكروه است، و الله العالم.

سؤال ٢١۶٣:آيا رضايت والدين براى شركت در كلاسهاى ورزشى، شرط است؟

جواب: باسمه تعالى؛ اگر نهى كنند و مخالفت آنها موجب تأذّى آنها بشود، اشكال دارد، و الله العالم.

سؤال ٢١۶۴:آيا والدين مى‌توانند كودكان غير بالغ خود را از شركت در كلاسهاى ورزشى بازدارند؟

جواب: باسمه تعالى؛ طبق مصلحت كودك مى‌توانند، و الله العالم.

سؤال ٢١۶۵:مربى ورزش بدون اجازۀ والدين كودكى نابالغ را به كلاس راه مى‌دهد، كودك نيز بدون تقصير مربى در سانحۀ ورزشى مجروح مى‌گردد، آيا مربى ضامن است؟

جواب: باسمه تعالى؛ اگر به دعوت مربى كودك به كلاس مزبور رفته باشد، مربى ضامن است؛ و اگر كودك خودش بدون دعوت مربى به كلاس رفته باشد، مربى ضامن نيست، و الله العالم.

سؤال ٢١۶۶:شركت در مسابقات بين المللى در كشورى كه دشمن مسلمين محسوب مى‌شود، چه حكمى دارد؟

جواب: باسمه تعالى؛ اگر تقويت دشمن مسلمين نباشد و اظهار قوّت مسلمين باشد، مانعى ندارد، و الله العالم.

سؤال ٢١۶٧:شركت در مسابقاتى كه باخت در آن، سرشكستگى كشور اسلامى را در پى خواهد داشت، چه حكمى دارد؟

جواب: باسمه تعالى؛ مجرّد باختن، هتك حرمت حساب نمى‌شود؛ و اگر به مسابقه‌دهندگان يا به مملكت اسلامى توهين كنند، هتك حساب مى‌شود، و الله العالم.

سؤال ٢١۶٨:شركت در مسابقاتى كه حريف در آن از كشور دشمن مسلمين مى‌باشد، و انجام مسابقه به منزلۀ رسميت دادن به آن كشور است، چه حكمى دارد؟

جواب: باسمه تعالى؛ در فرض مزبور جايز نيست، و الله العالم.

سؤال ٢١۶٩:در اسب سوارى و تيراندازى شرطبندى جايز است چون كاربرد نظامى دارند، ولى امروزه اسب سوارى و تيراندازى به سبك قديم كاربرد نظامى ندارد، آيا حكم به قوّت خود باقى است؟

جواب: باسمه تعالى؛ بلى، حكم به قوّت خود باقى است، و الله العالم.

سؤال ٢١٧٠:افراط در ورزش به گونه‌اى كه مسائل زندگى را تحت الشعاع قرار دهد، چه حكمى دارد؟

جواب: باسمه تعالى؛ هر جوانى بايد شاغل باشد، خداوند متعال بيكار را دوست نمى‌دارد، و ورزش شرعاً كار حساب نمى‌شود، و الله العالم.

سؤال ٢١٧١:گرد آمدن بانوان تماشاگر در ميادين ورزشى مردان- در حالى كه ورزشكاران با شورت و زيرپوش يا شورت تنها هستند- چه حكمى دارد؟

جواب: باسمه تعالى؛ التذاذ جنسى زنان از مردان حرام است، مخصوصاً اگر وسائل التذاذ فراهم باشد، و الله العالم.

سؤال ٢١٧٢:حضور بانوان بيننده در ميادين ورزشى مردان، كه مردان لباس كامل به تن دارند، چه حكمى دارد؟

جواب: باسمه تعالى؛ اگر نگاهشان به مرد اجنبى توأم با التذاذ جنسى نباشد، حرام نيست، و الله العالم.

سؤال ٢١٧٣:حضور مردان در ميادين ورزشى زنان، چه حكمى دارد؟

جواب: باسمه تعالى؛ نگاه كردن التذاذى مرد به زن اجنبى حتى به صورت و دستهاى او جايز نيست، و الله العالم.

سؤال ٢١٧۴:ورزش مشت زنى حرفه‌اى چه حكمى دارد؟

جواب: باسمه تعالى؛ اگر براى مشت زن اين خوف باشد كه در اثناى بازى به او آسيبى وارد شود يا به غير آسيبى وارد كند، مثل كور كردن چشم و شكستن استخوان و پاره كردن پردۀ گوش، جايز نيست، و الله العالم.

سؤال:بازى دو نفر نامحرم با هم چه حكمى دارد؟

جواب: باسمه تعالى؛ جايز نيست، و الله العالم.

سؤال ٢١٧۶:آيا حضور در ميادين ورزشى جهت تماشا در صف طرفدار يك تيم، جايز است؟

جواب: باسمه تعالى؛ بلى جايز است، و الله العالم.

سؤال ٢١٧٧:نظر جنابعالى دربارۀ گفته اين كلام كه زنان مى‌توانند سوار دوچرخه و موتورسيكلت شوند و همچنين چادر سياه براى زنان مكروه مى‌باشد، چيست؟

جواب: باسمه تعالى؛ دوچرخه سوارى و موتور سوارى بانوان موجب جلب نظر مردان و معرض فتنه و به فساد كشيده شدن اجتماع است و منافى با عفّت بانوان است، و لازم است ترك شود؛ چادر داخل در عنوان رداء است، و رداء مشكى كراهت ندارد، و الله العالم.

سؤال ٢١٧٨:از نظر شرعى حكم ورزشهاى بانوان از قبيل دوچرخه سوارى، اسب سوارى قايقرانى و دو و ميدانى در اماكن و معابر عمومى را بيان فرماييد. در ضمن، تماشاى اينگونه برنامه‌ها از تلويزيون و سينما چه حكمى دارد؟

جواب: باسمه تعالى؛ ورزش براى بانوان در معابر عمومى جايز نيست، و تماشاى اينگونه برنامه‌ها با قصد التذاذ جنسى حرام است، و الله العالم.

سؤال ٢١٧٩:گفته مى‌شود: « دوچرخه سوارى بانوان نه تنها اشكالى ندارد بلكه بايد تبليغ هم بشود و حتى خواهران مى‌توانند به رانندگى موتورسيكلت نيز پرداخته و با مانتو هم سوار شوند» ؛ و باز سؤال اين است كه حكم دوچرخه سوارى و موتور سوارى خواهران با مانتو در سطح شهر، با توجه به آثار و تبعات سوء اجتماعى و اخلاقى آن چيست؟

جواب: باسمه تعالى؛ دوچرخه و موتور سوارى بانوان معرض جلب نظر ديگران و ترغيب مردان به فساد مى‌باشد، و اين منافى با عفّت است كه از زنان مطلوب مى‌باشد، و لازم است ترك شود، و الله العالم.

ج2:

سؤال ١٨٧٣ -بازى كردن و ورزش نمودن با شورت چه حكمى دارد (براى مردان) ؟

جواب:بسمه تعالى -اگر جلب نظر شهوى نكند و در حضور زنان نباشد، مانعى ندارد، و اللّه العالم.

سؤال ١٨٧۴ -اهداى هدايا و جوايز در مسابقات ورزشى به برندگان توسط مؤسسه يا شخص ثالثى غير از طرفين مسابقه چه صورت دارد؟

جواب:بسمه تعالى -در فرض مزبور مانعى ندارد، و اللّه العالم.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -