سؤال 592. اقتدا به معلولين عزيز براى نماز در موارد زير چه حکمى دارد؟
1. معلولينى که فاقد عضوى از اعضاى بدن نيستند ولى به دليل معيوب بودن پا، با تکيه بر عصا و ديوار مى توانند بايستند.
2. معلولينى که فاقد بند انگشت دست يا پا و يا انگشتى از دست يا پا هستند.
3. معلولينى که همه انگشتان دست يا پا و يا هر دو آن ها قطع شده است.
4. معلولينى که قسمتى از يک دست يا پا و يا هر دو را ندارند.
5. معلولينى که فاقد يکى از اعضاى بدن هستند و به دليل از کار افتادگى دست، براى وضو گرفتن نايب مى گيرند.
جواب: به طور کلى اگر استقرار و آرامش در قيام به صورت طبيعى وجود داشته باشد و بتواند آن را در حال قرائت حمد و سوره و ذکرهاى نماز و انجام افعال آن حفظ کند و قدرت بر رکوع و سجده داشته باشد و بتواند وضوى صحيح بگيرد، اقتداى ديگران به او در نماز بعد از احراز ساير شرايط امامت جماعت صحيح است و در غير اين صورت محل اشکال است.
سؤال 593. من از طلاب علوم دينى هستم که دست راستم بر اثر عمل جراحى قطع شده است. به تازگى متوجه شده ام که امام خمينى(ره) امامت فرد ناقص براى کامل را جايز نمى داند. بنا بر اين خواهشمندم حکم نمازهاى مأمومينى را که تا به حال امام جماعت آنان بوده ام، بيان فرماييد.
جواب: نماز مأمومين که در گذشته بر اثر جهل به حکم شرعى به شما اقتدا کرده اند، محکوم به صحّت است و اعاده و قضا بر آنان واجب نيست.
سؤال 594. من از طلاب علوم دينى هستم که در جريان جنگ تحميلى بر جمهورى اسلامى ايران از ناحيه پا مجروح و انگشت شست پايم قطع شده است در حال حاضر امام جماعت يکى از حسينيه ها هستم، آيا اين کار اشکال شرعى دارد؟ لطفاً حکم آن را بيان فرماييد.
جواب: اين مقدار نقص در امام، مضرّ به امامت جماعت نيست. بلى در مثل قطع کامل دست يا پا يا فلج آن ها امامت محل اشکال است.