انهار
انهار
مطالب خواندنی

قيام

بزرگ نمایی کوچک نمایی

تقارن قيام و تكبيرة الاحرام

سؤال412. تكبيرة الاحرام بايد مقارن با قيام باشد، يا اگر قيام بعد از تكبيرة الاحرام صورت بگيرد صحيح است؟

جواب: تكبيرة الاحرام بايد مقارن با قيام باشد.

 

حكم ترك قيام غير ركن

سؤال413. ترك قيام غير ركن، عمدا يا سهوا چه حكمى دارد؟

جواب: ترك آن اگر از روى فراموشى باشد، نمازش صحيح است.

 

زياد كردن قيام ركنى و غير ركنى

سؤال414. آيا زياد كردن قيام غير ركن و ركن مورد اشكال است يا خير؟

جواب: زياد كردن قيام ركنى (اگر قابل تحقق باشد)، اشكال دارد. چه سهوى باشد چه عمدى؛ و زياد كردن قيام غير ركنى (اگر قابل تحقق باشد) در صورتى كه سهوى باشد، اشكالى ندارد.

 

قيام متصل به ركوع

سؤال415. قيام متصل به ركوع چيست و حدّ آن چه قدر است؟

جواب: قيام در موقع گفتن تكبيرة الاحرام بنابر ظاهر و قيام پيش از ركوع، كه آن را قيام متصل به ركوع مى گويند، ركن است.

 

لزوم انجام قيام متصل به ركوع

سؤال416. آيا انجام ندادن قيام متصل به ركوع، موجب اشكال در نماز مى شود يا خير؟

جواب: در اين صورت نماز باطل است. (جهت اطلاع بيشتر به مسأله 787 مراجعه شود).

 

تفاوت قيام بعد از ركوع و متصل به ركوع

سؤال417. آيا قيام متصل بعد از ركوع، همان قيام متصل به ركوع است يا خير؟

جواب: خير و قيام بعد از ركوع ركن نيست (به مسأله 850 رساله رجوع شود).

 

نحوه  ى قيام متصل به ركوع در حال حركت

سؤال418. قيام متصل به ركوع، در نماز در حال حركت چگونه است؟

جواب: همين كه قبل از ركوع قيام داشته باشد، از حيث تحقّق ركن كافى است، و از حيث شروط قيام، در فرض سؤال مورد احتياط است. (در اين رابطه به مسأله 788 و 789 رساله رجوع شود.)

 

مقدار قيام بعد از ركوع

سؤال419. قيام بعد از ركوع چه مقدار بايد باشد؟

جواب: به مقدارى كه صدق قيام كند.

 

مقدار قيام قبل از ركوع

سؤال420. قيام قبل از ركوع چه مقدار بايد باشد؟

جواب: به اندازه اى كه صدق قيام كند، كافى است.

 

حكم ايستادن كسى كه پاى مصنوعى دارد

سؤال421. اينجانب فعلاً از پاى مصنوعى استفاده مى  كنم كه مى  توان با آن ايستاده نماز خواند. گاهى به علّت خستگى پا يا احتمال زخم شدن آن، پاى مصنوعى را درآورده و نشسته نماز مى  خوانم. آيا واجب است همواره با پاى مصنوعى به طور ايستاده نماز بخوانم يا خير؟

جواب: تا مادامى كه موجب ضرر و يا عسر و حرج نباشد، ايستاده نماز بخوانيد و با تمكّن از قيام هر چند با پاى مصنوعى، نوبت به نشسته نمى رسد.

 

قيام بر يك پا

سؤال422. آيا قيام بر يك پا در حالى كه پاى ديگر حالت استراحت دارد، صحيح است يا نه؟

جواب: احتياط واجب آن است كه موقع ايستادن، هر دو پا روى زمين باشد، ولى لازم نيست سنگينى بدن روى هر دو پا باشد و اگر روى يك پا هم باشد، اشكال ندارد و اگر ايستادن صدق كرد و از روى فراموشى روى يك پا قرار گرفت، نمازش باطل نيست؛ گر چه محل احتياط است.

 

برابر بودن پاها در حال قيام

سؤال423. آيا برابر بودن پاها زمانى كه به شى  اى تكيه داده شده لازم است يا نه؟

جواب: در حال اختيار نبايد به جايى تكيه كند.

 

باز كردن پاها بيش از حدّ معمول

سؤال424. اگر پاها را بيش از مقدار معمول در نماز باز كنيم آيا مبطل نماز است يا نه؟

جواب: كسى كه مى تواند درست بايستد لازم است پاها را طورى گشاد نگذارد كه به حال ايستادن معمولى نباشد؛ ولى اگر بگويند ايستاده است و يا از روى فراموشى، پاها را بيش از حدّ متعارف باز كرد، نمازش باطل نمى شود، اگرچه محل احتياط است.

 

تكيه دادن در حال قيام از روى سهل  انگارى

سؤال425. تكيه دادن به شى ء در حال قيام از روى سهل  انگارى چه حكمى دارد؟

جواب: عمدا جايز نيست، با توضيح مذكور در مسأله 788 و 789 رساله در مورد عمد و سهو.

 

حركت دادن سر در حال نماز

سؤال426. آيا حركت دادن سر در حال قرائت و ساير ذكرهاى نماز اشكال دارد؟

جواب: در صورت حركت دادن، طمأنينه صادق است؛ مگر اين كه فعل كثير صدق كند. بلكه اگر براى خضوع در نماز باشد، كثيرش هم مانعى ندارد.

 

خواندن نمازهاى مستحب در حال حركت

سؤال427. آيا مى توان نماز شب يا ساير نمازهاى مستحبّى را در حال حركت خواند؟

جواب: نمازهاى مستحبّى را در حال حركت و سوارى مى  شود خواند و حركت، لازم غالبى آن است و استقبال قبله در آن ها لازم نيست و در حال استقرار لازم است. (مسأله 652 رساله).

 

نماز با عدم حضور قلب

سؤال428. اگر در نماز فكرمان جاى ديگر باشد و در حال اختيار يكى از اعضاى بدن ـ مثل سر و... ـ تكان بخورد وظيفه چيست؟

جواب: تا وقتى كه از قبله منحرف نشده يا صورت نماز محو نشده باشد، اشكال ندارد و با زوال طمأنينه، ذكر را اعاده نمايد.

 

عقب و جلو رفتن نمازگزار در صورت هل داده شدن

سؤال429. اگر كسى عمدا شخص نمازگزار را با فشار به جلو يا پهلو حركت دهد، در صورتى كه نمازگزار روى از قبله نگرداند، نمازش صحيح است يا خير؟ اگر بيفتد يا خم شود چه طور؟

جواب: اگر موجب محو شدن صورت نماز نشود، نمازش صحيح است و اگر در آن حالت ذكر گفته، بايد ذكر را اعاده كند.

 

كسى كه قادر نيست همه ى نماز را ايستاده بخواند

سؤال430. كسى كه نمى تواند تمام نماز را ايستاده بخواند، آيا مى  تواند همه  ى آن را نشسته بخواند؟

جواب: هر مقدارى كه مى تواند ايستاده بخواند، بايد ايستاده بخواند.

 

معناى عسر و حرج كه موجب نشسته خواندن نماز مى شود

سؤال431. عسر و حرج در قيام ـ كه موجب نشسته خواندن نماز مى شود ـ چه تعريفى دارد؟

جواب: عسر و حرج شخصى در حدّ عرفيّت آن ميزان است.

 

قيام متّصل به ركوع براى شخص نشسته

سؤال432. براى شخص مريض كه نشسته نماز مى  خواند، قيام متّصل به ركوع چه وضعى دارد؟

جواب: بايد از حال نشسته به ركوع رود نه از خميدگى.

 

قيام مبتلايان به سلس بول

سؤال433. بيمار و معلول اگر بخواهد نماز را با قيام يا جلوس بخواند، مبتلا به سلس بول مى  شود. در حال خوابيده، اين عارضه برطرف مى  شود. اين بيمار چه وظيفه  اى دارد؟

جواب: اگر خوابيده نماز بخواند و بتواند تا آخر با طهارت نماز بخواند؛ بايد خوابيده بخواند، زيرا طهارت مقدّم بر قيام است.

 

كسى كه قادر به نشسته خواندن همراه با تكيه  گاه است

سؤال434. كسى كه مى تواند نشسته، همراه با تكيه  گاه نماز بخواند مى  تواند خوابيده هم نماز بخواند؟

جواب: خير، نمى تواند.

 

نحوه  ى قيام متصل به ركوع براى كسى كه خوابيده نماز مى  خواند

سؤال435. قيام متصل به ركوع براى كسى كه نماز را خوابيده مى  خواند چگونه است؟

جواب: همان خوابيدن او بدل از قيام است.

 

پهلويى كه روى آن مى توان نماز خواند

سؤال436. در صورت خواندن نماز به پهلوها كدام پهلو را بايد مقدم كرد؟

جواب: پهلوى راست را بايد مقدم نمود.

 

نشسته خواندن نمازهاى قضا

سؤال437. آيا جايز است نمازهاى قضا را نشسته بخوانيم؟

جواب: در حال اختيار جايز نيست.

 

گفتن ذكر بحول اللّه  قبل از بلند شدن

سؤال438. اگر نمازگزار ـ به جهت جهل به وظيفه ـ ، ذكر بحول اللّه  را قبل از بلند شدن مى  گفته است، نمازهاى خوانده شده چه حكمى دارد؟

جواب: اگر به نيّت ذكر مطلق بوده، نمازش صحيح است و اشكال ندارد.

 

گفتن «ذكر يا حى و يا قيوم» به جاى «بحول اللّه  و قوته»

سؤال439. شخصى هنگام بلندشدن از سجده به جاى «بحول اللّه  و قوته»، «يا حىّ يا قيّوم» مى  گويد؛ آيا نمازش اشكال دارد؟

جواب: خير، اگر به قصد مطلق ذكر بگويد، اشكال ندارد.

 

گفتن ذكر بحول اللّه  در نماز نشسته

سؤال440. كسى كه نماز را به صورت نشسته مى  خواند، گفتن ذكر «بحول اللّه  و قوته و اقوم و اقعد» چه حكمى دارد؟

جواب: به قصد مطلق ذكر يا وظيفه، اشكال ندارد.

 

قطع ذكر بحول اللّه

سؤال441. آيا نمازگزار مى  تواند وقتى به حالت قيام رسيد و ذكر بحول اللّه  هنوز تمام نشده، آن را قطع كند؟

جواب: آن ذكر را تمام كند؛ بلكه بعيد نيست اگر تمام ذكر را بعد از ايستادن بگويد، عمل به مستحبّ كرده باشد.

 

گفتن ذكر بحول اللّه  در حال حركت

سؤال442. آيا نمازگزار مى تواند قسمتى از ذكر بحول اللّه  را درحال بلند شدن بگويد و بيشترش را در حال ايستادن بگويد؟

جواب: مانعى ندارد.

 

گفتن ذكر بحول اللّه  در غير حال حركت

سؤال443. با علم به اين كه ذكر «بحول اللّه » را بايد در حال حركت گفت، اگر عمدا در غير حالت حركت بگويد؛ آيا نماز او باطل است؟

جواب: اگر آن را بعد از ايستادن بگويد، تحقّق مستحبّ بعيد نيست.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

ویژه نامه ماه مبارک رمضان




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -