سؤال۴۶۵:- كسانى كه از وطن مهاجرت مى‌كنند و اتخاذ وطن هم نكرده‌اند، نماز و روزۀ آنها و خانواده‌شان چه حكمى داد؟ و همچنين دختر وقتى كه شوهر مى‌كند و به شهر ديگرى مى‌رود، هنگامى كه به ديدن پدر و مادر مى‌آيد نماز و روزه‌اش در خانۀ والدين او چگونه است؟ آيا در حكم، بايد تابع شوهر باشد؟
جواب: باسمه تعالى؛ مادامى‌كه وطنى اتخاذ نكرده‌اند در سفر، نماز و روزه‌شان قصر است؛ و اهل و عيال همراه ايشان كه قصدشان با آنها يكى است و قصد آنها را مى‌دانند، حكم صاحب عيال را دارند؛ و دختر هم پس از شوهر كردن، در وطن و اعراض از آن و مسافرت و اقامت، قصد خودش معتبر است، و الله العالم.
سؤال۴۶۶:حكم وطن كودكان و فرزندان كه يا به سبب خردسالى و يا به جهت نداشتن اختيار كه از چگونگى برنامۀ آيندۀ زندگى بى‌خبرند چگونه است؟
جواب: باسمه تعالى؛ تابع پدر و مادرشان مى‌باشند، و الله العالم.
سؤال۴۶٧:در منزل سازمانى در ١٢ كيلومترى زنجان سكونت دارم در حالى كه محل كارم در دادسراى شهر زنجان مى‌باشد. اولاً قصد ۵ سال ماندن را دارم؛ ثانياً با اين وصف هر روز بين اين ١٢ كيلومتر از پادگان تا محل كارم در تردد هستم و قصد اقامت ده روزه هم ميسّر نيست؛ ثالثاً نه زنجان و نه حومۀ آن، وطن من نيست، حكم نماز و روزه را بيان فرماييد؟
جواب: باسمه تعالى؛ چنانچه حد اقل هفته‌اى يك بار بين وطن و محل كار و سكونت- كه به اندازۀ مسافت شرعى است- تردد مى‌كنيد يا اينكه براى كارتان در حد مسافرت شرعى تردد مى‌كنيد، در محل سكونت و مكان عمل بايد نماز را تمام خوانده و روزه را بگيريد، و در غير اين صورت در نمازتان جمع بين قصر و تمام بنماييد، و روزه را اگر گرفتيد مجزى است و قضا ندارد، و الله العالم.
سؤال۴۶٨:كارمندى بنا بر اقتضاى شغلى مجبور است ١٨ روز در محل كارش بوده و پس از اتمام شيفت كارى، چند روزى به وطن خود برمى‌گردد، و اين برنامۀ كارى حدود دو سال بايد اجرا شود، نظر شريف خودتان در مورد نمازهايى كه در بين راه بايد خوانده شود چيست؟ آيا حكم مسافر در اين مورد جايز است يا حكم كثير السفر؟
جواب: باسمه تعالى؛ در محل كار با قصد اقامت ده روز و بيشتر نماز و روزه را تمام انجام دهيد، و در بين راه احتياطاً بين قصر و اتمام جمع كنيد، و اگر روزه گرفتيد قضا ندارد، و الله العالم.
سؤال۴۶٩:اين جانب اهل تبريز و وطنم همانجا است لكن بعضى مواقع به خاطر شغل به مأموريت به بعضى شهرها مثل قم و اراك و تهران اعزام مى‌شوم، بفرماييد تكليف من از جهت نماز و روزه چگونه است؟
جواب: باسمه تعالى؛ چنانچه ادامۀ شغل بستگى به رفتن و برگشتن از تبريز به قم و اراك و تهران دارد بطورى كه در هر هفته حد اقل يك بار اين رفت و برگشت انجام مى‌گيرد، در اين صورت نماز و روزه تمام است هم در تبريز و هم قم و هم تهران و هم اراك، و در مسافرتِ براى غير شغل يا مسافرتى كه ادامۀ شغل به آن بستگى ندارد نماز شكسته و روزه باطل است، و در تبريز كه وطن اصلى است نماز و روزه تمام است، و الله العالم.
سؤال۴٧٠:شخصى به قصد تبليغ به شهرى سفرى مى‌كند و در همان شهر، محل تبليغى فراهم مى‌شود، و با قصد اقامه روزه را مى‌گيرد و نمازش را تمام مى‌خواند ولى بعد از يكى دو روز محل ديگرى به او پيشنهاد مى‌شود كه تقريباً ١٨ كيلومتر با محل اقامتش فاصله دارد و بايد هر روز اين مسير را برود و برگردد و رفت و برگشت ايشان هر روز دو يا سه ساعت وقت مى‌برد، در اين صورت روزه و نماز ايشان چه حكمى دارد؟ و اگر رفت و برگشت ايشان شش ساعت وقت بگيرد چطور؟
جواب: باسمه تعالى؛ در هر دو صورت كه پس از قصد اقامه و تحقق اقامه با خواندن نماز چهار ركعتى، سفر به ما دون مسافت، اتفاق افتاده و از اول قصد خروج نداشته، نماز و روزه‌اش تمام و صحيح است، و در روز آخر كه از محل دوم به قصد مسافرت به محل اول برمى‌گردد در برگشت و محل اقامه احتياطاً در نماز بين قصر و تمام جمع كند و روزه را بگيرد، و الله العالم.
سؤال۴٧١:شخصى كه فاصلۀ محل سكونت و درس او حدود بيست و دو كيلومتر و نيم است و هر روز بين محل درس و سكونت تردد دارد، حكم نماز و روزۀ او چگونه است؟
جواب: باسمه تعالى؛ چنانچه براى تدريس مى‌رود و برمى‌گردد- مثل اساتيد و معلمين- نمازش تمام و روزه‌اش صحيح است؛ و اگر براى درس خواندن و تحصيل مى‌رود و برمى‌گردد- مثل دانشجويان و محصلين- در نمازش احتياطاً جمع بين قصر و تمام كند، و اگر روزه‌اش را گرفت مجزى است و قضا ندارد، و الله العالم.
سؤال۴٧٢:اگر هرچند روز يك بار به محل درس مى‌رود حكم چگونه است؟
جواب: باسمه تعالى؛ اگر هفته‌اى حد اقل يك بار براى تدريس مى‌رود و برمى‌گردد، نمازش تمام و روزه‌اش صحيح است و اگر فاصلۀ اين رفت و آمدها بيش از يك هفته باشد مثل اينكه هر ٨ روز يا هر ٩ روز يك بار مى‌رود و برمى‌گردد- چه استاد و معلم باشد يا دانشجو و محصل- در نمازش جمع بين قصر و تمام بكند و روزه‌اش را اگر گرفت مجزى است و قضا ندارد، و الله العالم.
سؤال۴٧٣:اگر در محل درس ده روز يا بيشتر بماند حكم چگونه است؟
جواب: باسمه تعالى؛ چنانچه با قصد اقامت ده روز در محل درس بماند- چه براى تدريس رفته باشد يا براى درس خواندن- و يا حد اقل هفته‌اى يك بار براى تدريس به آن محل رفت و آمد مى‌كند نمازش در آنجا تمام و روزه‌اش صحيح است، و در غير اين صورت بايد در نمازش جمع بين قصر و تمام بنمايد و روزه‌اش را اگر گرفت مجزى است و قضا ندارد، و الله العالم.
سؤال۴٧۴:خوابگاه و محل درس غير وطن است و محل درس بيست و دو كيلومتر و نيم يا بيشتر از آن باشد، اگر شخص روز به درس برود و شب به خوابگاه بيايد حكم نماز و روزۀ او چگونه است؟
جواب: باسمه تعالى؛ اگر براى تدريس مى‌رود و برمى‌گردد نمازش در خوابگاه و در محل درس تمام و روزه‌اش صحيح است چه حد اقل هفته‌اى يك بار به وطن برود و برگردد يا به وطن تردد نكند، و اگر براى درس خواندن مى‌رود و برمى‌گردد در نمازش احتياطاً جمع بين قصر و تمام كند و روزه‌اش را اگر گرفت مجزى است و قضا ندارد، چه به وطن برود و برگردد يا به وطن تردد نكند، و الله العالم.
سؤال۴٧۵:اگر محل درس و خوابگاه كمتر از بيست و دو كيلومتر و نيم باشد حكم نماز و روزۀ او چگونه است؟ و همچنين اگر چند روز در تردد باشد و چند روز خوابگاه، و اگر هر هفته به وطن خود برگردد حكم چگونه خواهد بود؟
جواب: باسمه تعالى؛ چنانچه شخص مزبور حد اقل هفته‌اى يك بار به وطن مى‌رود و برمى‌گردد و رفت و آمد او هم براى تدريس است نمازش در اين رفت و آمدها و در خوابگاه و محل درس تمام و روزه‌اش صحيح است، و در غير اين صورت در نمازش احتياطاً جمع بين قصر و تمام كند و روزه‌اش را اگر گرفت مجزى است و قضا ندارد، و الله العالم
سؤال۴٧۶:- كسى كه معلم است و فاصلۀ منزل با محل كارش مسافت شرعى است و فرموده‌ايد نمازش تمام است و روزه‌اش را بگيرد، در صورتى كه در رفتن به محل كار چند روز فاصله شود مثل تعطيلات نوروز، آيا در سفر اول به محل كار نماز تمام است يا حكم ديگرى دارد؟
جواب: باسمه تعالى؛ در سفر اول هم نماز تمام است، و الله العالم.
سؤال۴٧٧:اگر مرد دو وطن داشته باشد، و در وطن دوم هم ساكن باشد، ولى همسرش از وطن اول شوهرش نباشد، وقتى به وطن اوّل مسافرت كردند، وظيفۀ زن در نماز و روزه چگونه مى‌باشد؟
جواب: باسمه تعالى؛ زن در وطن اوّل شوهر حكم مسافر را دارد، و الله العالم.
سؤال۴٧٨:دانش‌آموزى هستم كه براى تحصيل از روستاى خود كه ۴۵ كيلومترى اراك مى‌باشد، به اراك مى‌آيم، اما روزهاى پنجشنبه و جمعه به روستا برمى‌گردم، نماز و روزه‌ام چه حكمى دارد؟
جواب: باسمه تعالى؛ در روزهايى كه در اراك هستيد در نمازتان بنابر احتياط واجب جمع بين دو ركعتى و چهار ركعتى بنماييد و روزه‌تان را اگر بگيريد مجزى است - ان شاء الله- و قضا ندارد، و الله العالم.
سؤال۴٧٩:نماز و روزۀ كسى كه هميشه در سفر است، چگونه مى‌باشد؟
جواب: باسمه تعالى؛ كسى كه شغل او مسافرت است، بايد روزه بگيرد و نمازش را تمام بخواند، و الله العالم.
سؤال۴٨٠:كسى كه ماشين مسافربرى دارد، اينك آن را به كاميون تبديل كرده، آيا بازهم حكم شغل اوّل را دارد؟
جواب: باسمه تعالى؛ ادامۀ شغل سابق است و نمازهايش در آن سفرها تمام است، و الله العالم.
سؤال۴٨١:كارم در كشتى است و نماز و روزه‌ام درست است، دو روز در كار و سه روز آسايش دارم، اگر اين سه روز را به شهرم برنگشتم و همان بندر ماندم، آيا اين سه روز نمازم شكسته است يا نه؟
جواب: باسمه تعالى؛ در سه روز مزبور، نماز تمام خوانده شود، و الله العالم.
سؤال۴٨٢:اگر كسى قصد ١٠ روز كرد، سپس با خواندن يك نماز چهار ركعتى براى انجام كارى حدود ٣ ساعت به اطراف رفت و پيش از ظهر هم برگشت، آيا به نماز و روزه‌اش ضرر مى‌رساند؟
جواب: باسمه تعالى؛ اگر بعد از خواندن چهار ركعتى به اطراف محل اقامت رفته، به قصد اقامت او ضررى ندارد؛ و مادامى‌كه در آن محل اقامت بوده نمازش تمام و روزه‌اش صحيح است، و الله العالم.
سؤال۴٨٣:اين جانب تا سن ۴ سالگى چادرنشين بوده‌ام، از آن پس در يك روستا اقامت نمودم و از سال ۴٢ به مدت ده سال به طور سيّار و ثابت در عشاير و روستاها معلم بوده‌ام، بيشتر اوقات نمازهايم را انجام داده‌ام.
جواب: باسمه تعالى؛ در مواردى كه براى شغل معلمى سفر كرده‌ايد و شغل معلمى در حال سفر بوده، روزه صحيح و نماز تمام است؛ و در غير آن موارد با قصد اقامه روزه صحيح و نماز تمام و بدون آن قصر است، و الله العالم.
سؤال۴٨۴:براى تعيين ٨ فرسخ، وسط دو شهر حساب مى‌شود يا انتهاى مقصد؟
جواب: باسمه تعالى؛ حدّ مسافت از انتهاى شهر مبدأ تا ابتداى شهر مقصد ملاحظه مى‌شود، و الله العالم.
سؤال۴٨۵:آيا براى تحقق شغل مسافرتى، تعداد خاص مسافرت در هفته يا ماه لازم است، مثلاً در هفته يك بار يا دو ماه پنج بار مجزى است؟ لطفاً شغل مسافرتى را بيان كنيد؟
جواب: باسمه تعالى؛ مناط اين است كه صدق كند كارش مسافرت است؛ در مورد هفته‌اى يك بار و بيشتر، نماز و روزه تمام است؛ و در صورتى كه كمتر باشد، مثلاً ده روز يك بار براى شغلش به مسافرت مى‌رود، احتياطاً نماز را هم تمام و هم شكسته بخواند، و روزه را بگيرد، و الله العالم.
سؤال۴٨۶:- تهران كه از بلاد كبيره است بايد حدّ ترخص آن از كجا حساب شود؟
جواب: باسمه تعالى؛ مبدأ مسافت، آخرين خانه‌هاى مسكونى بلد مى‌باشد، و حدّ ترخص از آنجا حساب مى‌شود، و فرقى بين بلاد كبيره و غير آن نيست، و الله العالم.
سؤال۴٨٧:دخترى كه در غير وطن ازدواج مى‌كند آيا هر وقت به ديدن پدر و مادر مى‌رود، بدون قصد ماندن ده روز نمازش تمام است يا شكسته به اين دليل كه قصد دارد با شوهرش باشد و اعراض قهرى است؟
جواب: باسمه تعالى؛ اگر اعراض كرده نمازش شكسته است؛ ولى مجردِ شوهر كردن، اعراض محسوب نمى‌شود، و الله العالم.
سؤال۴٨٨:پدر و مادرم تهرانى نيستند، آن دو از شهرى ديگر به تهران آمده‌اند، من و برادران و خواهرانم در تهران متولد شده بزرگ شده‌ايم، ولى هر ساله چند روز به آن شهر مى‌رويم، تكليف روزۀ ما چه مى‌شود؟
جواب: باسمه تعالى؛ چنانچه مدتى از سال را براى ماندن به آنجا مى‌رويد، مادامى‌كه از آنجا اعراض نكرديد آنجا وطن شما و برادران و خواهرانتان مى‌باشد، و نماز و روزه‌تان در آنجا تمام است، و هر يك از شما كه از آنجا اعراض كرده نمازش در آنجا قصر است، و الله العالم.
سؤال۴٨٩:شخصى در محلى قصد اقامت ده روز كرده، آيا مى‌تواند در بين اين ده روز از حدّ ترخص خارج شود؟
جواب: باسمه تعالى؛ پس از تحقق اقامه به خواندن نماز چهار ركعتى، مانعى ندارد خروج در مادون مسافت شرعى؛ و در برگشت، اگر جزم به سفر دارد احتياطاً نماز را شكسته هم بخواند، و الله العالم.
سؤال۴٩٠:شخصى قصد دارد شهرى را كه محل كار اوست، وطن دوم خود قرار دهد، تا چه مقدار بايد در آن شهر بماند تا آنجا وطن او حساب شود؟
جواب: باسمه تعالى؛ جايى را كه به عنوان وطن دائمى انتخاب نمود، با قصد توطّن، وطن وى محسوب مى‌شود و گذشت زمان لازم نيست، و الله العالم.
سؤال۴٩١:كسى كه حكم مسافر يا غير مسافر را نمى‌داند، اعمال خود را چگونه انجام دهد؟
جواب: باسمه تعالى؛ تا وقتى كه ياد نگرفته بايد احتياط كند، نماز را شكسته و تمام بخواند، و روزه را بگيرد، و الله العالم.
سؤال۴٩٢:كسى كه شغلش سفر است، در مسافرتى كه به قصد تجارت مى‌رفت در اثر مريضى مجبور شد كه از نيمۀ راه برگردد، وظيفه‌اش در حال بازگشت چيست؟
جواب: باسمه تعالى؛ در فرض مزبور در برگشت جمع بين قصر و تمام بكند، و الله العالم.
سؤال۴٩٣:هر سال جمع كثيرى از دانشجويان غير مشهدى وارد دانشگاه مشهد مى‌شوند، برخى از آنان از شهرهاى ديگر به اينجا مى‌آيند، درس اين دانشگاه به گونه‌اى است كه دانشجويان هر هفته دو روز را نيز به وطن خويش- كه حدّ مسافت شرعى است- برمى‌گردند، اين رفت و برگشت هر هفته ادامه دارد، چگونگى نماز و روزۀ اينان را بفرماييد؟
جواب: باسمه تعالى؛ دانشجويان مذكور در نمازشان در مشهد احتياطاً جمع بين قصر و تمام كنند و روزه‌شان را بگيرند، و الله العالم.
سؤال۴٩۴:به نظر حضرت عالى وظيفۀ كسى كه شغل او سفر است با كسى كه شغل او در سفر است فرق مى‌كند؟
جواب: باسمه تعالى؛ در صورتى كه شغل حساب شود، فرقى بين اين دو نيست، و الله العالم.
سؤال۴٩۵:فاصلۀ بين مكه و عرفات كه قبلاً چهار فرسخ بوده، امروز با توجه به توسعۀ مكه و اتصال شهر به منىٰ، كمتر از مسافت شرعى است؛ در اين صورت، كسى كه قصد اقامۀ ده روز در مكه را نموده و سپس به عرفات، مشعر و منىٰ مى‌رود و چهار شب يا بيشتر در آنجا بيتوته مى‌كند، نماز او در عرفات، مشعر، منىٰ و پس از مراجعت به مكه قصر است يا تمام؟
جواب: باسمه تعالى؛ چنانچه از آخر خانه‌هاى مسكونى فعلى مكه تا عرفات كمتر از چهار
فرسخ و رفتن به عرفات و مشعر و منىٰ و رجوع به مكه كمتر از هشت فرسخ باشد، در صورتى كه شخص بعد از اقامت ده روز- با قصد اقامت از قبل- به عرفات برود، و يا اينكه قصد اقامت ده روز در مكه نموده و بعد از خواندن يك نماز چهار ركعتى از اقامت در مكه منصرف شده و تصميم گرفت به عرفات برود، نمازهاى او در عرفات و مشعر و منىٰ و در رفتن و برگشتن تمام است، و در غير اين صورت مسافر است و بايد نمازهاى خود را در غير مكۀ قديم قصر بخواند و در خود مكۀ قديم مخيّر است بين قصر و تمام، و الله العالم.
سؤال۴٩۶:بيشتر مردم كشاورزند و شغل دومى دارند- كه تجارت باشد- كه به شهرها سفر مى‌كنند و ١٠ روز هم در وطن اصلى خود نمى‌مانند، بفرماييد نماز و روزۀ آنها در مسافرت به چه صورت است؟
جواب: باسمه تعالى؛ اگر به طور مستمر- و لو در مدتى از سال و حدّ اقل هفته‌اى يك بار- براى شغل به اطراف كه به حدّ مسافت شرعى برود، نماز او در آن سفرها تمام است و روزه‌اش را هم بگيرد، و الله العالم.
سؤال۴٩٧:شخصى كه در شهر مسافركشى مى‌كند و هر روز يا چند روزى يك بار مسافر را از شهر به بيرون شهر كه حدّ مسافت است مى‌برد، مانند تاكسى تلفنى، تكليف نماز و روزه‌اش چيست؟
جواب: باسمه تعالى؛ اگر دست‌كم هفته‌اى يك بار به حدّ مسافت و بيشتر مى‌رود، نمازش تمام و روزه‌اش صحيح است، و الله العالم.
سؤال۴٩٨:براى اينكه جايى محل كار صدق مى‌كند، چه مدت بايد بگذرد، آيا كمتر از ٣ ماه را نيز شامل مى‌شود؟
جواب: باسمه تعالى؛ همين كه اشتغال به كار پيدا كرد و براى عمل و شغل بوده، و قصد داشته باشد كه كار كند، گرچه دو ماه، نمازش تمام و روزه‌اش صحيح است، و الله العالم.
سؤال ۴٩٩:- شخص دانشجوئى كه به مدت ٢ سال بناست در شهرى ديگر تحصيل كند، او هر هفته سه روز چهارشنبه و پنجشنبه و جمعه را به شهر خود برمى‌گردد، آيا بقيۀ روزها كه در شهر مزبور مى‌ماند حكم مسافر را دارد يا بايد قصد ده روز كند؟ بنابراين ماه رمضان او چه حكمى دارد؟
جواب: باسمه تعالى؛ اگر قصد اقامه در آن شهر نكند، بنابر احتياط واجب جمع بين قصر و تمام نمايد و روزه‌اش را هم احتياطاً بگيرد، و بعيد نيست قضاى روزه واجب نباشد، و الله العالم.
سؤال۵٠٠:طلبه‌اى كه جهت تحصيل در قم بوده و هر هفته به وطن خود بازمى‌گردد، حكم نماز و روزۀ وى چيست؟
جواب: باسمه تعالى؛ چنانچه قصد دارد مدت زيادى مثل ده سال يا بيشتر در قم بماند نماز و روزه‌اش تمام است؛ و در غير اين صورت اگر قصد اقامت ده روز نكرده، بين قصر و تمام جمع كند و روزه را بگيرد، و الله العالم.
سؤال۵٠١:كسانى كه براى كار كردن در پتروشيمى به بندر عباس مى‌روند، فاصلۀ محل كار آنها با منزلى كه به آنها داده‌اند بيشتر از مسافت شرعى است و هر روز صبح آنها را به محل كار برده و سپس شب به خوابگاه برمى‌گردانند، نماز و روزۀ آنها چگونه است؟
جواب: باسمه تعالى؛ وقتى كه مشغول به كار شوند، نماز و روزه‌شان در همان سفر اول تمام و صحيح است، و الله العالم.
سؤال۵٠٢:افرادى كه هر روز به محل كار خود كه كمتر از مسافت شرعى مى‌باشد، مى‌روند آيا حكم همان افراد بيشتر از مسافت شرعى را دارند؟
جواب: باسمه تعالى؛ چنانچه حدّ اقل هفته‌اى يك بار براى كارشان در حدّ مسافت شرعى تردد مى‌كنند نمازشان تمام و روزه‌شان صحيح است؛ و در غير اين صورت در نمازشان جمع بين قصر و تمام كنند و روزه را اگر گرفتند مجزى است و قضا ندارد، و الله العالم.
سؤال۵٠٣:- كسى كه هر هفته يا هر ده روز يك مرتبه مسافرت مى‌كند كه يك روز تا دو روز طول مى‌كشد نمازش تمام است يا نه؟
جواب: باسمه تعالى؛ اگر در هر هفته يك روز در سفر شغلى است نمازش تمام و روزه‌اش صحيح است؛ و اگر در هر ده روز يك روز را در سفر شغلى است، در نمازش جمع بين قصر و تمام كند، و روزه‌اش را اگر بگيرد ان شاء الله مجزى است و قضا ندارد، و الله العالم.
سؤال۵٠۴:بعضى در دُبى مغازه دارند، هشت ماه در دبى و هشت ماه در ايران اقامت مى‌كنند، در اثناى اقامتشان در ايران، دو يا سه روز براى تجديد اقامت به دبى رفته سپس به ايران برمى‌گردند، بار ديگر پس از دو ماه به دبى برگشته مشغول كارشان مى‌شوند، آن دو سه روز نماز و روزه‌شان قصر است يا تمام؟
جواب: باسمه تعالى؛ چنانچه رفتن به دبى در آن دو سه روز براى كارشان در دبى باشد به طورى كه كار در دبى متوقف بر آن است، نمازشان در آن روزها تمام و روزه‌شان صحيح است، و الله العالم.
سؤال۵٠۵:برخى افراد در اداره‌ها يا شركتهاى دبى مشغول به كار هستند، شركتها كارمندان خود را به نقاط دور افتاده كه مسافت شرعى هم هست گسيل مى‌دارند، اين مسافرت از ٢ روز تا ١۵ روز متغير است، آيا اين افراد مسافر هستند؟
جواب: باسمه تعالى؛ چنانچه حدّ اقل هفته‌اى يك روز جهت كار در مسافرت هستند، نمازشان تمام و روزه‌شان صحيح است، و الله العالم.
سؤال۵٠۶:افرادى در دبى با ساكنان آنجا مغازه‌اى را شريك هستند، از اين رو براى رسيدگى به تجارت خود هر ماه چندين بار به آن كشور سفر مى‌كنند، اگر در سفر نتواند كار روزانۀ خود را انجام دهد و شب را در آنجا بماند، حكم مسافر بر او بار مى‌شود؟
جواب: باسمه تعالى؛ چنانچه حدّ اقل هفته‌اى يك بار براى كارش سفر مى‌كند، در اين فرض نمازش تمام و روزه‌اش را بايد بگيرد، و الله العالم.
سؤال۵٠٧:اگر كسى با اينكه پدر و مادرش در وطن خود مى‌باشند و خانه و املاك در آنجا دارند، از آنجا اعراض كند، آيا حكم وطن بودن قطع مى‌شود يا خير؟ و در فرض قطع شدن اگر پشيمان شود و احتمال توطّن دوباره را بدهد، آيا نمازش تمام است و اعراض قبلى اثر ندارد؟ يا نمازش قصر است و اعراض عمّا وقع عليه منقلب نمى‌شود؟
جواب: باسمه تعالى؛ با اعراض، حكم وطن قطع مى‌شود، و چنانچه با احتمال مذكور به وطن سابق برگردد احتياط در قصر و تمام كند، و الله العالم.
سؤال۵٠٨:اين جانب طلبه‌اى هستم كه براى ادامۀ تحصيل به قم مشرّف شده‌ام، بنا دارم به مدت ۶ الى ٧ سال بدين منظور در اين شهر مقدس بمانم و به وطن اصلى خود مراجعت كنم، حكم نماز و روزه‌ام چه مى‌شود؟
جواب: باسمه تعالى؛ احتياطاً قصد اقامۀ ده روز نماييد، و الله العالم.
سؤال۵٠٩:آيا در نماز و روزه بين بلاد كبيره و جز آن فرق هست؟
جواب: باسمه تعالى؛ بلاد كبيره نسبت به قصر و تمام نماز، با بلاد غير كبيره فرقى ندارد، و الله العالم.
سؤال۵١٠:حكم نماز و روزۀ طلبه‌اى را كه اهل اهواز است و اكنون در قم در يكى از مدارس علميه مشغول تحصيل است، بيان فرماييد؛ در ضمن او نه قم را وطن برگزيده، و نه منزل در قم دارد.
جواب: باسمه تعالى؛ چنانچه قصد دارد براى تحصيل مدتى مثل ده سال يا بيشتر در قم بماند، نمازش در قم تمام و روزه‌اش صحيح است؛ و چنانچه قصد ماندن مدتى كمتر از آن را دارد يا معلوم نيست چه مدت در قم مى‌ماند، بايد قصد اقامه كند، و الله العالم.
سؤال۵١١:حكم نماز و روزۀ سربازان نظام وظيفه را كه در محلى دور از وطن خود به خدمت سربازى مشغولند، بيان فرماييد؟
جواب: باسمه تعالى؛ چنانچه در محل خدمت مى‌ماند و هر ماه يا هر دو ماه مثلاً به وطن برمى‌گردد، مسافر است، اگر با قصد اقامه در جايى ماند، نمازش تمام و الّا قصر است؛ و چنانچه در هر هفته به محل سربازى مى‌رود و برمى‌گردد به وطن، يا در محل سربازى براى كارى او را به اطراف به مأموريت مى‌فرستند، نمازش در آن محل و سفرهايى كه مى‌رود تمام و روزه‌اش صحيح است، و الله العالم.
سؤال۵١٢:آيا شخصى كه مدت ٨ سال در شهرى تحصيل كرده و قصد توطّن ننموده، اين شهر براى او وطن حساب مى‌شود؟
جواب: باسمه تعالى؛ در فرض مذكور كه آن شهر را مقرّ خود قرار داده، حكم مسافر ندارد، و قصد توطّن لازم نيست، در جايى كه قصد دارد براى مدتى طولانى بماند كه عرفاً به وى مسافر نمى‌گويند، و الله العالم.
سؤال۵١٣:هر فرسخ شرعى براى مسافر چند كيلومتر است؟
جواب: باسمه تعالى؛ تقريباً پنج و نيم كيلومتر است، و الله العالم.
سؤال۵١۴:آيا شهر فوق العاده بزرگ از نظر احكام شرع و مسافرت مانند شهرهاى معمولى است و يا اينكه داراى احكام ويژه است؟
جواب: باسمه تعالى؛ شهرى هرچند بزرگ باشد مادامى‌كه يك عنوان دارد، با شهر كوچك فرقى در حكم ندارد، و الله العالم.
سؤال۵١۵:تجّارى كه براى تجارت سالى دست كم دو بار به خارج از كشور مى‌روند، پس از برگشت هم براى توزيع و فروش كالا به شهرهاى ديگر مسافرت مى‌كنند و اين جريان تقريباً تمام سال ادامه مى‌يابد، حكم نماز آنها چيست؟
جواب: باسمه تعالى؛ در فرض مزبور در خارج از كشور مسافر هستند، و اگر در داخل كشور هر ماه يك يا دو بار سفر مى‌كنند، باز حكم مسافر را دارند، و الله العالم.
سؤال۵١۶:شخصى در سفر قصد خريد وسايل معصيت دارد و يا مى‌خرد، آيا سفرش معصيت است؟
جواب: باسمه تعالى؛ اگر به قصد خريد وسايل معصيت سفر كرد، سفرش سفر معصيت است؛ ولى اگر اتفاقاً وسايل مذكور را مى‌خرد، نمازش شكسته است، و الله العالم.
سؤال۵١٧:شرط شكسته خواندن نماز يكى آن است كه از آغاز قصد مسافت شرعى بكند، حال اگر شخص مسافر چنين قصد نكرد تا اينكه روى هم رفته ٢۵ كيلومتر شد، نماز اين شخص تمام است و وقتى برمى‌گردد نمازش قصر است، دو روزى را كه در آن مى‌ماند چگونه است؟
جواب: باسمه تعالى؛ مقدارى را كه بدون قصد رفته حساب نمى‌شود، و نمازش در آنجا تمام است؛ و در برگشت از آنجا در صورتى كه فاصله از آنجا تا وطن كمتر از هشت فرسخ شرعى باشد نمازش تمام است؛ و چنانچه به اندازۀ هشت فرسخ باشد نمازش قصر است، و الله العالم.
سؤال۵١٨:شخصى جهت كار در شهرى اقامت نمود، گرچه وطن اختيار نكرده، ولى مدتى ماند كه عرفاً اهل آنجا بر او صدق مى‌كند، در اين صورت آيا از همان روز اول مى‌تواند نماز را تمام بخواند و روزه بگيرد يا به مدت نيازمند است؟ در اين صورت چه مدت لازم دارد؟
جواب: باسمه تعالى؛ اگر قصد داشته باشد كه مدتى مثل ١٠ سال يا بيشتر در شهرى بماند كه در اين صورت او را در آن شهر مسافر حساب نمى‌كنند، بنابر اظهر از همان زمانى كه با قصد ماندن به آنجا رفته نمازش تمام و روزه‌اش صحيح است، و احتياج به گذشت مدتى ندارد، و الله العالم.
سؤال519:سكونتم در آبادان و كارم در شركت نفت است، ١۵ روز در خانه و ١۵ روز روى كشتى يدك كش شركت نفت در بوشهر هستم، نماز و روزه‌ام چگونه است؟
جواب: باسمه تعالى؛ در فرض مزبور كه بوشهر مقرّ عمل شما است، نمازتان در مدتى كه در بوشهر هستيد تمام و روزه‌تان صحيح است، و الله العالم.
سؤال۵٢٠:كسى كه نداند سفرش هشت فرسخ است، براى نماز و روزۀ خود بايد چه كار كند؟
جواب: باسمه تعالى؛ اگر شك دارد مسافتى را كه مى‌رود به اندازۀ هشت فرسخ است يا كمتر، نمازش تمام و روزه‌اش صحيح است، و الله العالم.
سؤال۵٢١:ما در يك دبيرستان شبانه‌روزى مشغول تحصيل هستيم، از محل سكونت تا محل تحصيلمان بيشتر از هشت فرسخ است و در طول تحصيل همه هفته از روز شنبه تا ظهر روز پنجشنبه در محل تحصيل و پس از آن به محل خود برمى‌گرديم، وضعيّت نماز و روزۀ ما در محل تحصيل، بين راه و محل سكونت چگونه است؟ و به طور كلى آيا سفر براى تحصيل علم، سفر شغل يا مقدمۀ شغل محسوب مى‌شود يا نه؟
جواب: باسمه تعالى؛ بنابر احتياط واجب در نمازتان در غير وطن بين قصر و تمام جمع كنيد، و روزه را اگر گرفتيد مجزى است و قضا ندارد، و الله العالم.
سؤال۵٢٢:اين جانب كارم رانندگى است، اگر جهت تحويل ماشين و كارهاى مربوط به كارم با وسيلۀ ديگرى مسافرت مى‌كنم، نماز چگونه است؟
جواب: باسمه تعالى؛ چنانچه سفر مربوط به ماشين و كار ماشين باشد، نماز در هر دو صورت تمام است، و الله العالم.
سؤال۵٢٣:طلاّبى كه در حوزۀ علميه مشغول تحصيل هستند پنجشنبه و جمعه‌ها به وطن خود مى‌روند، حكم نماز و روزه‌شان چيست؟
جواب: باسمه تعالى؛ در محل تحصيل و خصوص رفت و برگشت براى تحصيل، احتياطاً نماز را جمع بخوانند، يعنى هم شكسته و هم تمام بخوانند، و روزه را اگر گرفتند مجزى است، و الله العالم.
سؤال۵٢۴:شخصى ١٠ سال است در شهرستانى جهت تحصيل علوم حوزوى اقامت دارد و قصد اقامت هميشگى در آنجا را هم ندارد، آيا اين شهرستان حكم وطن او را دارد؟
جواب: باسمه تعالى؛ شخص مذكور در آن شهر حكم مسافر را ندارد، نمازش در آن شهر تمام و روزه‌اش صحيح است، و قصد اقامت در آنجا لازم نيست، و الله العالم.
سؤال۵٢۵:- طلبه‌اى كه در روستايى قصد اقامت ده روزه كرده، آيا مى‌تواند مثل اهالى آن روستا به حومۀ همان روستا مسافرت كند؟
جواب: باسمه تعالى؛ اگر مدت رفت و برگشت به حومه به اندازۀ يكى، دو ساعت است اشكالى ندارد، گرچه از اوّل، قصد رفتن به آن محل را در هر روز داشته باشد، و الله العالم.
سؤال۵٢۶:كارمند امور مالى ادارۀ راه نوشهر هستم و هفته‌اى ٢ الى ٣ بار به سارى فاصلۀ ٢٠٠ كيلومترى مأموريت مى‌روم، به طور متوسط ماهانه ١٠ بار مأموريت دارم، لطفاً تكليف نماز و روزه‌ام را بيان فرماييد؟
جواب: باسمه تعالى؛ در فرض سؤال، نماز تمام است و روزه هم صحيح است، و الله العالم.
سؤال۵٢٧:احتراماً به استحضار مى‌رساند عده‌اى از پرسنل خدوم و زحمتكش نيروى انتظامى از وطن خود مهاجرت كرده و در جاى ديگر مشغول انجام وظيفه مى‌باشند، و بين وطن و محل كار تردد ندارند، حكم نماز و روزۀ آنها چگونه است؟
جواب: باسمه تعالى؛ اگر اين شخص نمى‌داند در محل كار خودش مدت زيادى مثلاً ١٠ سال خواهد ماند، بايد در محل كارش قصد اقامه كند، مگر اينكه بخواهد در هر هفته‌اى كه آنجا هست براى شغلش به اطراف آنجا كه به اندازۀ مسافت شرعى است برود كه در اين صورت در محل كارش هم روزه‌اش صحيح و نمازش تمام است.
سؤال528:گروهى از اعضاى نيروى انتظامى در بين وطن و محل كار تردد ندارند، ولى داراى حوزۀ استحفاظى هستند كه بيش از مسافت شرعى است و در اين حوزه تردد مى‌نمايند؛ چنانچه در ضمن ده روز تردد ننمايند و ده روز در محل كار اصلى بمانند حكم نماز و روزۀ آنان در سفر اوّل به حوزۀ استحفاظى چگونه است؟
جواب: باسمه تعالى؛ اگر اين شخص حدّ اقل در هر هفته يك بار به حوزۀ استحفاظى مى‌رود، در موقع تردد روزه‌اش صحيح است و نمازش هم تمام؛ و در اين صورت اگر اتفاقاً ده روز در محل كار اصلى ماند، در همان سفر اول بعد از ده روز نمازش تمام و روزه‌اش صحيح است؛ ولى اگر هميشه هر ١٠ روز يك بار به حوزۀ استحفاظى سفر مى‌كند مسافر است و نمازش قصر و روزه‌اش صحيح نيست، و الله العالم.
سؤال529:حكم نماز و روزۀ اساتيدى كه دو روز در هفته براى تدريس به شهر ديگر سفر مى‌كنند، و يا اينكه چهار روز در محل تدريس و سه روز در وطن هستند چيست؟ و آيا فرقى بين اساتيد عضو هيئت علمى و اساتيد حق التدريسى هست؟
جواب: باسمه تعالى؛ در فرض سؤال نمازشان تمام و روزه‌شان صحيح است؛ و در حكم مزبور بين كسانى كه شاغل هستند و براى شغل سفر مى‌كنند فرقى نيست، و الله العالم.
سؤال۵٣٠:حكم نماز دانشجويانى كه هر روز به محل تحصيل خود كه بيش از مسافت شرعى است رفت و آمد مى‌كنند چيست؟
جواب: باسمه تعالى؛ بنابر احتياط واجب در نماز بايد بين قصر و تمام جمع كنند، و اگر روزه را بگيرند قضا ندارد، و الله العالم.
سؤال۵٣١:محل كار شخصى با منزلش هشت فرسخ فاصله دارد، حكم نماز و روزۀ او چگونه است؟
جواب: باسمه تعالى؛ شخص مزبور از كسانى است كه شغل او در سفر است و نمازش در محل زندگى و محل كار تمام و روزه‌اش صحيح مى‌باشد، و الله العالم.
سؤال۵٣٢:شخصى جهت مسافرت، از قطار بليط خريده، و گفته‌اند كه حركت بعد از ٩ روز است، و اين شخص هم به خيال اينكه ٩ روز خواهد ماند قصد اقامت نكرده نمازش را شكسته خواند، و بعد از ٩ روز معلوم شده كه تاريخ بليط را اشتباه خوانده‌اند، حركت بعد از ده روز است و يك روز هم دوباره مانده و آن يك روز را هم نمازش را شكسته خوانده، آيا وظيفه‌اش را انجام داده يا نه؟
جواب: باسمه تعالى؛ چنانچه قصدش اين بود كه روزى را كه تاريخ بليط نوشته شد برود و اشتباهاً خيال كرد تا آن روز ٩ روز است، نمازش تمام بوده و بايد اعاده كند؛ و اگر قصدش ٩ روز ماندن بوده و تاريخ بليط داعى بر آن بوده، نمازش قصر بوده و به وظيفه عمل كرده است، و الله العالم.
سؤال533:قارى قرآن دائماً جهت قرائت قرآن به شهرهاى مختلف دعوت مى‌شود، تكليف نماز و روزۀ او چيست؟
جواب: باسمه تعالى؛ در صورتى كه سفر اتفاقى نباشد و حدّ اقل هفته‌اى يك روز سفر كند و عمل مزبور شغل او شمرده شود و سفر مقدمۀ عمل باشد، بايد نماز را تمام بخواند و روزه را هم بگيرد، و الله العالم.
جلد 2:
نماز مسافر
سؤال٣٧۴ -مسافرى كه قبل از ظهر در مدّت يك ماه مثلا چند بار مسافرت كرده است و در خانۀ خود ١٠ روز نمانده است «كثير السّفر» به اين شخص اطلاق مى‌شود يا خير؟ و نماز و روزۀ اين شخص چطور است؟
جواب: بسمه تعالى -چنانچه براى كار كه مدت آن دو ماه يا بيشتر باشد بين محل كار و وطن به اندازۀ مسافت شرعى حد اقل هفته‌اى يك بار تردد كند نمازش در اين سفرها تمام و روزه‌اش صحيح است، و اللّه العالم.
سؤال٣٧۵ -شخصى در مسافرت شغل مخصوصى ندارد ولى در ماه سه بار و يا چهار بار اتفاقا مسافرت مى‌نمايد و از حد ترخّص مى‌گذرد آيا نماز و روزۀ شخص مزبور قصر است يا تمام؟
سؤال٣٨٠ -اگر مسافرى قصد اقامت براى مدت ده روز بكند و پس از دو سه روزى حوصله‌اش سر برود و به مقصد اوليه يا به جاى ديگر برود، آيا روزه‌اش درست است و قصد اقامۀ اوليه هم كاملا جدّى بوده است؟
جواب: بسمه تعالى -در فرض مزبور تا وقتى كه در محل اقامت ده روز است نمازش تمام و روزه‌اش صحيح است، و اللّه العالم.
سؤال٣٨١ -آيا تهران و شهرهايى چون مشهد، اصفهان و شيراز جزو بلاد كبيره به حساب مى‌آيند و حكم نماز و روزه در آنها چگونه است؟
جواب: بسمه تعالى -بلاد كبيره و غير كبيره در حكم مسافر فرقى ندارند، و اللّه العالم.
سؤال٣٨٢ -نظر حضرتعالى در مورد شخصى كه در مكانى ده روز قصد اقامه كرده است به چه طريقى مى‌تواند در كمتر از مسافت شرعى رفت و آمد كند تا به نماز و روزه‌اش ضرر نرسد؟
جواب: بسمه تعالى -خروج به مقدار يك يا دو ساعت به اقامۀ او ضررى نمى‌رساند و اگر بعد از قصد اقامه و خواندن نماز چهار ركعتى اتفاقا در كمتر از مسافت شرعى رفت و آمد كند نمازش تمام است، و اللّه العالم.
سؤال٣٨٣ -اگر مسير رفت و برگشت مسافر هفت فرسخ باشد ولى مسافر براى اينكه سفرش به قدر مسافت شرعى شود تا بتواند نمازش را شكسته بخواند در اثناء راه به نيم فرسخى مى‌رود، آيا نمازش قصر است يا تمام؟
جواب: بسمه تعالى -چنانچه از ابتداء نيت داشته باشد كه اين مسافت را برود وظيفه‌اش قصر است، و اللّه العالم.
سؤال٣٨۴ -اگر كسى اين مسأله را اين طور بگويد: كسى كه دو وطن دارد، اگر بين دو وطنش به حدّ مسافت شرعى باشد، در بين راه حكم نماز و روزه‌اش حكم مسافر را دارد، ولى كسى كه «شغله السفر» است يا «شغله فى السفر» است در وطن و در بين راه و لو به حدّ مسافت شرعى باشد يا در محلّ كار نماز و روزه‌اش تمام است صحيح گفته يا نه؟
جواب: بسمه تعالى -نسبت به شخصى كه دو وطن دارد آنچه در سؤال نوشته شده صحيح است و نسبت به شخصى كه بين وطن و محل كار-كه به اندازۀ مسافت است-حد اقل هفته‌اى يك بار براى كار تردد مى‌كند نمازش در وطن و در رفتن به محل كار و در محل كار تمام است و در برگشتن از محل كار به وطن هم چنانچه كار كردن در آن محل موقوف به اين برگشتن باشد نمازش تمام است و الاّ در برگشتن جمع بين قصر و تمام بنمايد، و اللّه العالم.
سؤال٣٨۵ -عده‌اى دانش‌آموز از روستاها و شهرهاى مختلف در يك مجتمع جهت تحصيل جمع شده‌اند و بطور كلى، نه ماه تحصيلى را در آنجا ساكن هستند و گاها بصورت هفته‌اى يا چند هفته‌اى و حتى ماهيانه براى ديدار با خانواده به مرخصى مى‌روند.
اگر اين دانش‌آموزان در مدت تحصيل بعضى مواقع كمتر از ده روز در مجتمع بمانند شرايط نماز و روزۀ آنها در آنجا چگونه خواهد بود؟
جواب: بسمه تعالى -در فرض سؤال چنانچه بدون قصد اقامت ده روز در مجتمع محل تحصيل مى‌مانند در نمازشان احتياطا بين قصر و تمام جمع كنند و روزه را اگر گرفتند قضا ندارد، و اللّه العالم.
سؤال٣٨۶ - دانش‌آموزان (مجتمع مورد نظر)به دعوت مجتمع ديگرى (فاصلۀ رفت بين دو مجتمع ۵٠ كيلومتر است)بعد از شنيدن اذان ظهر از مكان خود حركت كرده و به مجتمع ثانوى بروند و بعد از اذان مغرب به مجتمع خودشان (اولى)برگردند)آيا مى‌توانند نماز ظهر و عصرشان را در مجتمع دومى تمام بخوانند و روزۀ همان روز را تمام كنند؟
جواب: بسمه تعالى -در فرض سؤال، نمازشان در مجتمع دوم قصر است و روزۀ آن روز را تمام كنند، و اگر روزه را تمام كردند مجزى است و قضا ندارد، و اللّه العالم.
سؤال٣٨٧ -دخترى كه شوهرش او را به شهر ديگر برده و او از وطن پدرى اعراض قطعى و هميشگى نداشته حالا پدر او به شهر ديگرى كوچ كرده، اين دختر الآن نسبت به آن شهرى كه پدرش به آن كوچ كرده در نماز و روزه حكمش چيست؟
جواب: بسمه تعالى -نسبت به آن شهرى كه پدرش كوچ كرده نماز شكسته مى‌شود و روزه گرفته نمى‌شود مگر قصد ماندن ده روز كند، و اللّه العالم.
سؤال٣٨٨ -ما عده‌اى از كارگران شركت گاز و نفت هستيم، كارمان به صورت اقمارى است به اين معنى كه ١۵ روز تقريبا در سر كار هستيم و ١٣ روز در وطن خودمان مشغول استراحت هستيم. محل كار بندر عباس جزيرۀ قشم و محل وطن، تهران و ساير شهرها مى‌باشد.
ما در وطن خودمان حد اقل ١٠ روز مى‌مانيم و به جزيرۀ قشم كه مى‌رويم باز از اول احيانا قصد داريم تا شهر قشم يا درگهان كه بيشتر از ٨ فرسخ است برويم.
سؤال ما اين است كه با توجه به اينكه شغل ما در سفر است و با توجه به مطالب بالا و اينكه سالها كار ما اين است آيا ما دائم السفر هستيم يا نه، نماز و روزه را در محل كار چگونه انجام دهيم؟
جواب: بسمه تعالى -چنانچه در آن پانزده روز كه سر كار هستيد براى كارتان در حد مسافت شرعى تردد مى‌كنيد-و لو در هفته‌اى يك بار-نمازتان در اين سفرها كه براى كارتان است تمام و روزه‌تان صحيح است و ماندن ده روز در وطن موجب شكسته شدن نماز در سفر بعد از آن نمى‌شود، و اللّه العالم.
سؤال٣٨٩ -فردى از وطن تا محل كار او ۴٠ كيلومتر مسافت است و هر روز رفت و آمد مى‌كند.
اين فرد روى نظر جنابعالى نماز او تمام و روزه او صحيح است. همين فرد اگر بعد از ظهرها شغل ديگرى در جاى ديگرى داشته باشد، كه يا مدت آن كم است (مثلا يك ماه)، يا كم به سراغ آن كار مى‌رود (مثلا هر ١۵ روز يك مرتبه)كه از وطن تا محل كار دومش به مقدار مسافت است، آيا اين شغل دوم مستقلا حساب مى‌شود، يا جزء همان شغل اول حساب است، كه مثلا هر ٢٠ روز يك مرتبه هم رفت، نماز تمام باشد؟
جواب: بسمه تعالى -در فرض سؤال در سفرهايى كه براى شغل دوم است، نسبت به نمازهاى چهار ركعتى احتياط كند، و اللّه العالم.
سؤال٣٩٠ -معلمى در هفته فقط يك روز در وطن خود بوده و بقيۀ هفته را در شهر ديگر است و نيز معلمى كه هر روز به شهر ديگر رفت و آمد مى‌كند، تكليف روزه و نمازش چيست؟ و نيز كارگر و بنايى كه براى كار كردن به شهرهاى ديگر مى‌روند حكمشان چيست؟
جواب: بسمه تعالى -در فرض سؤال كه شخص براى كار حد اقل هفته‌اى يك بار بين وطن و محل كار -كه در حد مسافت شرعى يا بيشتر از آن است-رفت و آمد مى‌كند نمازش در اين سفرها و در محل كار تمام و روزه‌اش صحيح است، و اللّه العالم.
سؤال٣٩١ -بنده چند ماه پيش به خدمت مقدس سربازى رفتم و فاصلۀ پادگان آموزشى تا منزل حدود ۵۵ يا ۶٠ كيلومتر است، آيا براى نماز خواندن بايد نيت ده روز كرد يا چون در خدمت هستيم نيت ده روز نمى‌خواهد؟ و اگر بخواهيم براى مدتى در بيرون از آنجا به شهر برويم (در حدود ٢ يا ۵ كيلومتر)آيا نيت ده روز به هم مى‌خورد؟
جواب: بسمه تعالى -چنانچه فقط آموزش مى‌بينيد-و هنوز در دورۀ آموزشى هستيد-براى تمام خواندن نماز در محل سربازى بايد قصد اقامت ده روز بنماييد و الاّ بين قصر و تمام جمع كنيد، و بيرون رفتن از محل اقامت ده روز-بعد از تحقق قصد اقامت-در صورتى كه به كمتر از مسافت شرعى باشد ضررى به قصد اقامت ندارد، و اللّه العالم.
سؤال٣٩٢ -در جايى كه محل خدمت بنده است حدود ده كيلومتر با منزل فاصله دارد و در آنجا حدود ١٩ ماه در يك مكان خدمت مى‌كنيم، براى نماز بايد قصد ده روز كرد يا خير؟ اگر از آن مكان به جاى ديگر رفتيم براى مدت چند روز نماز ما چگونه خواهد شد؟ (مأموريت).
جواب: بسمه تعالى -چنانچه دورۀ آموزشى را تمام كرديد و در سربازى كارى به شما واگذار شده مثل رانندگى يا غير آن در صورتى كه حد اقل هفته‌اى يك بار در حد مسافت شرعى تردد مى‌كنيد نمازتان در اين سفرها-چه سفرهاى عادى و چه مأموريت-تمام و روزه‌تان صحيح است، و در غير اين صورت اگر فقط به محل خدمت-كه در فاصلۀ ده كيلومترى وطن شما است-مى‌رويد و برمى‌گرديد نمازتان در محل خدمت تمام است و براى تمام خواندن نماز قصد اقامت ده روز لازم نيست، اما اگر بصورت اتفاقى از آن مكان به جاى ديگر كه به اندازه مسافت شرعى است رفتيد، در صورتى كه قصد اقامت ده روز را نداريد نمازتان در آنجا شكسته است، و اللّه العالم.
سؤال٣٩٣ -مسافر بعد از قصد اقامۀ ده روز مشغول نماز ظهر شد و بعد از داخل شدن به ركوع ركعت سوم از قصد اقامه عدول مى‌كند، آيا در اين فرض نمازهاى بعد را بايد شكسته يا تمام بخواند؟
جواب: بسمه تعالى -در فرض مذكور نماز ظهرش باطل است و بايد نماز ظهر و نمازهاى بعد را هم شكسته بخواند، و اللّه العالم.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
(1).gif)
(1)(3).jpg)
.jpg)
