انهار
انهار
مطالب خواندنی

غسل جنابت و احکام جنب

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال1 - شخصى مدت شصت الى هفتاد سال از عمرش مىگذرد و غسل را به اين نحو انجام مىداده كه اول به نيت طرف راست و بعد به نيت طرف چپ و در مرحله آخر به نيت سر و گردن غسل مىنموده است و در اين مدت با اين وضع، نماز خوانده و روزه گرفته و حج هم بجا آورده و الآن فهميده كه غسلش باطل بوده است در اين صورت تكليف نماز و روزه و حجش را مرقوم فرمائيد.


جواب:  در فرض مسأله نمازهائى كه با اين غسل خوانده باطل و قضاء آنها واجب است و روزه‌ها صحيح است و قضاء و كفاره ندارد و عمره و حج او باطل است و بايد اعاده نمايد و يك شتر براى ابطال عمره از روى جهالت در مكه قربانى كند و يك شتر براى ابطال حج، در منى قربانى نمايد.


سؤال2 - اگر زن و مرد پهلوى يكديگر بخوابند و صبح مقدارى منى روى تشك ببينند و ندانند مال مرد است و يا زن چه حكمى دارد و كدام يك بايد غسل كند؟.

جواب:  بر هيچ كدام غسل واجب نيست و احتياط مستحب آنست كه هر دو غسل كنند ولى با آن غسل بدون وضوء نماز نخوانند.

سؤال3 - زن در حال حيض و يا نفاس، غسل جنابت كند رفع جنابت از او مىشود يا نه؟

جواب:  بلى غسل جنابتش صحيح است و رفع جنابت از او مىشود.

سؤال4 - براى زن هم مانند مرد احتلام هست يا نه و در صورت وقوع، غسل جنابت لازم است يا نه؟.

جواب:  بلى براى زن احتلام ممكن است و با علم به خروج منى، غسل، لازم است و همچنين با تحقق علائم شرعى كه در رساله‌هاى عمليه، مذكور است غسل واجب مىشود.

سؤال5 - إذا التفت المغتسل بعد اكمال عمله ان جزءا من احد اعضائه المغسولة لم يصل اليه الماء فهل يجب عليه اعادة الغسل او انه يغسل من ذلك العضو فما بعد؟

جواب:  ان كان الغسل ارتماسيا تجب عليه اعادة الغسل وان كان ترتيبيا والموضع الذى لم يصل اليه الماء في شقه الايسر يكفى غسل الموضع و اما ان كان في رأسه او فى شقه الايمن فيجب عليه غسل الموضع واعادة غسل الشق الايمن والايسر في الاول واعادة الشق الايسر في الثانى هذا كله فيما إذا التفت قبل صيرورته محدثا بالحدث الاصغر و اما إذا صار محدثا بالاصغر ثم التفت إلى ذلك فالاحوط والاولى اعادة الغسل به قصد ما فى الذمه من وجوب اتمام الغسل او اعادته ويضيف الى ذلك وضوءا بعد الغسل رجاءا.
سؤال6 - اگر دو نفر در يك شبانه روز، يك زير شلوار را به تناوب بپوشند و ندانند كه كداميك در آن جنب شده تكليف آنها چيست؟.

جواب:  بر هيچ يك غسل واجب نيست ولى خوبست هر دو احتياط نموده و غسل جنابت انجام دهند.

سؤال7 - آيا اگر در نزديكى، مرد از يك وسيله مصنوعى مانند كاپوت استفاده كند و آن وسيله داخل شود، حكم دخول دارد يا خير؟

جواب:  در مورد سؤال اگر مقدار ختنه‌گاه از آلت رجوليت داخل بشود ولو با وسيله مصنوعى، دخول محقق و جنابت حاصل و غسل واجب مىشود.

سؤال8 - كسى كه به قصد غسل به حمام رفته، و بدنش را هم شسته، بعد از آن كه به منزلش آمده شك مىنمايد كه نيت غسل كرده يا نه تكليفش چيست؟

 جواب:  اگر شك دارد غسل كرده يا نه واجب است غسل كند و اگر شك دارد نيت كرده يا نه غسل مجدد لازم نيست.

سؤال9 - در رساله عمليه مىفرمائيد اگر كسى دانست كه آب براى او ضرر ندارد غسل كرد و يا وضوء گرفت بعد متوجه شد كه ضرر داشته احتياط واجب آنست كه آن نماز را با تيمم، دوباره بخواند. حال آيا اگر غسل كرده، آن غسل، صحيح است و يا بايد آن را اعاده كند؟.
جواب:  بلى احتياطا وضوء يا غسل را بعد از رفع ضرر، اعاده نمايد.

سؤال10 - چرا با غسل جنابت، بدون وضوء مىشود نماز خواند ولى با غسلهاى ديگر نمىشود و بايد وضوء گرفت؟

جواب:  فتاوى در اين موضوع مختلف است بر حسب فتواى بعض علماء اغسال ديگر حكم غسل جنابت را دارد ولى به نظر حقير، غير از غسل جنابت، نماز با اغسال ديگر بدون وضوء، صحيح نيست و دليل آن استظهار از ادله شرعيه است.

سؤال11 - اگر غسل مس ميت بر كسى واجب شد و حمام رفت بعد از مدتى شك كرد كه آيا غسل كرده يا نه وظيفه‌اش چيست؟.

جواب:  بايد دو مرتبه غسل نمايد و نمازهاى قبلى صحيح است و اگر بعد از مس ميت غسل جنابت كرده غسل مس ميت، ساقط مىشود.

سؤال12 - شخصى مىگفت هنگامى كه غسل جنابت بر من واجب مىشود بقدرى آن را به تأخير مىاندازم كه وقت نماز، تنگ مىشود و لذا با تيمم نماز مىخوانم و فرداى آن روز، غسل مىكنم. اكنون نظر حضرت آية الله در اين مسأله چيست؟.

جواب:  با امكان غسل كردن، تأخير آن حرام است ولى در ضيق وقت، نماز او با تيمم، صحيح است.

سؤال13 - كسى كه غسل جنابت بر او واجب است آيا مىتواند بدون هيچ گونه عذرى غسل نكند و در اول وقت، با تيمم مشغول نماز گردد؟.

جواب:  در وسعت وقت اگر غسل نكرده نماز بخواند، نمازش باطل است.

سؤال14 - آيا جنب و حائض و نفساء مىتوانند در حرمهاى ائمه از يك در داخل شده از در ديگرى خارج شوند يا نه؟.

جواب:  بنابر احتياط، جائز نيست.

سؤال15 - انسان شك مىكند كه آيا غسل جنابت كرده يا نه در اين صورت غسلى كه بعد از شك، براى نماز انجام مىدهد وضوء هم لازم دارد يا همان غسل تنها كافى است؟.

جواب:  با يقين به جنابت و شك در غسل، محكوم به جنابت است و با آن غسل كه بعد از شك بجا آورده مىتواند نماز و سائر اعمال مشروطه به طهارت را بجا آورد.

سؤال16 - در توضيح المسائل مسأله (2260) عنوان شده كه نشانه بلوغ: يكى از سه چيز است. اول: تمام شدن پانزده سال قمرى در مرد و نه سال قمرى در زن. دوم: روئيدن موى درشت بالاى عورت. سوم: خروج منى در خواب، آيا اين صحيح است و آيا اگر شخصى اصولا محتلم نمىشود ولى قبل از اتمام پانزده سال، انزال منى از او بشود و بتواند زن بگيرد و بچه دار شود آيا چنين شخصى بالغ نيست؟.

جواب:  در فرض سؤال به نظر اينجانب، خروج منى در تحقق بلوغ، كافى است و در تصحيح بعضى از چاپهاى رساله، غفلت شده و به معنى لغوى احتلام، اكتفاء شده است.

سؤال17 - بنده سرباز وظيفه، به بلائى گرفتار شده‌ام كه منى خود به خود بيرون مىآيد و چون علاقه زيادى به نماز دارم لذا دستورى بفرمائيد كه از حيث عبادت، تكليفم را بدانم و در ضمن دعائى هم بفرمائيد كه از اين مرض راحت شوم.

جواب:  خداوند متعال شما را از اين بيمارى، شفا عطا فرمايد و توفيق شما را زياد كند، در مورد نماز، وظيفه شما اين است كه اگر خارج شدن منى، فرصت مىدهد كه نماز ظهر و عصر و يا نماز مغرب و عشا را با يك غسل بخوانيد در شبانه روز سه غسل بجا آوريد يكى براى نماز ظهر و عصر و يكى براى نماز مغرب و عشاء و يكى براى نماز صبح و بلا فاصله، نماز را بخوانيد و اگر مهلت نمىدهد، براى هر نماز يك غسل بجا آوريد و اگر در بعض موارد، حرج و مشقت باشد تيمم بدل از غسل نمائيد.

سؤال18 - شخص جنب مىتواند در حرم امام زاده‌ها بعنوان زيارت وارد شود يا نه؟.

جواب:  رفتن او در حرم امام زادها مانعى ندارد ولى اولى و بهتر اين است كه در حرم امام زاده‌هاى مشهور مثل حضرت معصومه عليها سلام با حال جنب نرود.

سؤال19 - جنب، قرآن همراه داشته باشد اشكال دارد يا نه؟.

جواب:  اشكال ندارد ولى مس خط قرآن مجيد، حرام و مس جلد و اوراق و حواشى آن مكروه است.

سؤال20 - شخصى كه آب براى گوشش ضرر دارد و امتحان كرده كه هر وقت استحمام مىكند آب توى گوشش مىرود و بعد چرك مىكند و باعث ناراحتى مىشود. اين شخص مىتواند اول گوش خود را به نيت غسل بشويد؟.

جواب:  بلى جائز است اول گوش خود را به قصد غسل بشويد و بعد پنبه در گوش بگذارد و بقيه سر را غسل بدهد.

سؤال21 - شخصى مدتى خيال مىكرده آبى كه بعد از ملاعبه و شوخى، بيرون مىآيد منى است لذا به همين خيال، غسل جنابت كرده و با همان غسل، نماز خوانده ضمنا نمىداند چند نماز را چنين خوانده، اكنون وظيفه او چيست؟.

جواب:  آنچه را يقين دارد كه وضو نداشته و با غسل بجا آورده قضا نمايد و آنچه كه مشكوك است احتياج به قضاء ندارد.

سؤال22 - گاهى از اوقات صبح كه از خواب برمىخيزم مىبينم كه در خواب، مايعى از مخرج بول خارج شده و لباسم را آلوده نموده است و تقريبا يك سال ديگر به حسب سن، به بلوغ مىرسم در اين صورت اين مايع، پاك است يا نجس و با اين لباس مىشود نماز خواند يا نه؟.

جواب:  در فرض مسأله اگر علم پيدا كرديد كه منى است نجس است و غسل جنابت بر شما واجب مىشود و اين خود علامت بلوغ مىباشد و در صورت شك اگر با دفق و شهوت خارج شده يا با دفق و بعد فتور حاصل شده محكوم به منى است و غسل هم واجب است و اگر اين علائم را نداشته باشد يا چون در خواب بوديد شك داشتيد كه علائم را داشته يا نه غسل واجب نيست و چنانچه استبراء كرده باشيد پاك هم هست.

سؤال23 - گاهى در موهاى بدن، مثل زير بغل مشاهده مىشود كه يك لايه چرك مانند، آن را فرا گرفته كه مشخص نيست آيا آفتى در موى بدن است يا يك لايه چرك جدا نشدنى به خود گرفته، و هر چه با صابون و امثال آن شسته مىشود بر طرف نمىشود، آيا براى غسل ايجاد اشكال نمىكند؟ آيا در صورت شك لازم است به هر نحو ممكن ولو به ازاله مو بر طرف گردد؟.

جواب:  در غسل لازم است آب به بشره و همينطور موهاى كوتاه و رقيق كه جزء بدن محسوب است برسد و شستن موهاى بلند لازم نيست و در مورد سؤال چنانچه موها رقيق باشد به نحوى كه جزء بدن محسوب شود بايد اطمينان به وصول آب به آنها داشته باشد يا آنها را ازاله كند مگر اين كه منشأ شك، وسواس باشد كه در اين صورت احتمال وصول آب كافى است.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -