انهار
انهار
مطالب خواندنی

وضوء يا تيمم كسى كه دست يا پايش قطع شده

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال17 - شخصى دستش از مرفق قطع شده تيمم نمايد يا بايد وضوء بگيرد و اگر واجب باشد كه وضوء بگيرد به چه نحو بجا بياورد؟.

جواب:  در فرض مذكور اگر خودش مىتواند، صورتش را بشويد، مثلا صورت را در آب فرو برد و به قصد شستن وضوئى از آب، خارج نمايد با رعايت ترتيب، و شخص ديگرى با رطوبت صورت، سر و پاهاى او را مسح نمايد و اگر نمىتواند مثل آن كه آب كر و يا جارى نباشد ديگرى صورت او را بشويد و سر و پايش را مسح كند.

سؤال18 - شخصى كه يك دست و يا دو دست و يا يك پا و يا دو پاى او را قطع كرده‌اند و جاى مسح ندارد تكليفش چيست و طريقه وضو و تيمم او چگونه است؟.

جواب:  كسى كه يك دست يا دو دست او را از بالاى مرفق قطع كرده‌اند شستن از او ساقط است و اگر از مرفق به پائين، چيزى باقى است آن را بشويد و اگر يك دست دارد مسح سر و پا را با همان يك دست بكشد و اگر هيچ دست ندارد با دست غير، از آب صورت مسح بكشد و كسى كه پاى او را قطع كرده‌اند اگر از قدم چيزى باقى است به همان مسح بكشد و الا مسح ساقط است و طريقه تيمم كسى كه دست او قطع شده اين است كه اگر يك دست او قطع شده دست ديگر را به زمين بزند و پيشانى را با آن مسح نمايد و بعد پشت دست را به زمين بزند و احتياط آنست كه اگر ممكن باشد بين تيمم بنحو مذكور و توليت غير، جمع كند، به اين كه شخص ديگر دست خود را به زمين بزند و پشت دست او را مسح نمايد و چنانچه هر دو دست او قطع شده پيشانى خود را به زمين مسح كند و در اين صورت نيز احوط توليت غير است اگر ممكن باشد به اين كه ديگرى دست‌هاى خود را به زمين بزند و به پيشانى او مسح نمايد و در هر دو صورت اگر ذراع قطع نشده احتياط اين است كه به ذراع هم تيمم كند.

سؤال19 - شخصى پاى راستش تا زانو قطع شده، مسح كشيدنش به چه كيفيت مىباشد.

جواب:  مسح پاى قطع شده لازم نيست.

سؤال20 - اگر شخصى يك دست او شكسته و تا آرنج گچ گرفته شده و قابل حركت نباشد يا اصلا يك دست ندارد، و نائب براى وضوء يا تيمم پيدا نمىكند، تكليفش چيست؟.

جواب:  كسى كه يك دست ندارد بطورى كه از موضع شستن براى وضوء چيزى باقى نمانده، صورت را با يك دست مىشويد، و خود دست موجود را زير شير آب مىگيرد از آرنج تا سر انگشتان و با همان يك دست سر و پاها را مسح مىنمايد و اگر يكى از دستها قطع نشده ولى به كلى از كار افتاده و حركت ندارد بايد بنحو متعارف وضوء بگيرد، و با كمك دست سالم با دست معيوب مسح نمايد و اگر ممكن نيست، با دست سالم سر و پا را مسح كند.

سؤال21 - شخصى يك دست او قطع شده يا بسته است چگونه وضوء بگيرد؟ ارتماسى، يا نايب بگيرد؟.

جواب:  در صورتى كه از مرفق قطع شده و جز با شستن دست به ارتماس راه ديگرى ندارد چنانچه آن دست سالم را ارتماسا بعد از شستن صورت زير آب ببرد و بيرون بياورد به قصد وضوء و با آن سر و پاهاى خود را مسح كند صحيح است و اشكال ندارد و در صورت قدرت بر وضوء با كيفيت مذكوره نيابت جائز نيست.

سؤال22 - شخصى يك دست دارد و مىخواهد تيمم كند آيا با همان يك دست مىتواند به دو طرف صورت دست بكشد يا خير؟

جواب:  با يك دست از يك طرف جبين شروع و در طرف ديگر خاتمه دهد بطورى كه از رستنگاه موتا ابروها مسح شود.
اگر قبل از مسح، دست نجس شود

سؤال23 - هر گاه در بين وضوء يعنى پيش از مسح، دست، نجس شود و نتواند مسح بكشد بعد از تطهير دست، از صورت و يا از مواضع ديگر وضوء رطوبت بگيرد و مسح نمايد چه صورت دارد؟.

جواب:  اگر بعد از تطهير، دست را خشك كند و از سائر مواضع وضو رطوبت بگيرد و مسح كند ظاهرا اشكال ندارد.
اگر عضو لاحق را قبل از سابق مسح كند

سؤال24 - اگر در حال وضوء، سهوا كسى قبل از مسح سر، مسح پا را كشيد آيا وضو باطل مىشود و از نو بايد وضوء بسازد يا نه؟

جواب:  ما دامى كه موالات به هم نخورده تكرار وضوء لازم نيست پا را خشك نموده و با رطوبت كف دست، سر را مسح كند و پا را بعد مسح نمايد


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

ویژه نامه ماه مبارک رمضان




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -