انهار
انهار
مطالب خواندنی

حكم مجهول بودن متعلق صلح

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال 29 - غرر و نامعلومى در متعلق مصالحه، اگر طرفين به آن راضى باشند مصالحه را باطل مىكند يا نه؟

جواب: در صورتى كه بناى مصالحه به مماكسه نباشد معامله باطل نمىشود.

سؤال 30 - مصالحه نامه‌هاى معمولى اين است كه بعنوان مصالحه صحيحه شرعيه منتقل نمود جناب فلانى تمامى و همگى مال خود را به عاليقدر فلانى در عوض مبلغ فلان قدر وجه نقد و صيغه مصالحه شرعيه بينهما جارى گرديد و وجه مصالحه نيز از متصالح به مصالح و اصل و عايد گرديد حال اگر كسى بعنوان ديگرى چيزى بنويسد مثل اين كه بنويسد مصالحه نمودم فلان ملكم را بفلان پسرم و وجهش را دريافت نمودم آيا اين عنوانين هر دو صحيح است يا فقط اولى صحيح است؟

 جواب: صلح دوم صحيح است و اما صلح اول، اگر تمام اموال صلح شده معلوم باشد اشكال ندارد و اگر معلوم نباشد چنانچه مقصود از صلح، صلح مسامحه و بجاى هبه صلح كرده باشد باز صحيح است و اما اگر صلح مماكسه باشد كه بجاى بيع و معاوضه صلح نموده باشد از جهت مجهول بودن اموال، صلح باطل است.

سؤال 31 - عده اى از مؤمنين، صندوق قرض الحسنه تأسيس نموده اند و چند نفر از مؤمنين، مسئول هستند كه پولهاى صندوق مزبور را بعنوان قرض الحسنه، بدون سود به اشخاص متقاضى بدهند، مسئولين صندوق، براى اين كه كارمندان صندوق را از لحاظ حقوق تأمين كنند مثلا با مبلغ دو ميليون تومان از اين پول بعنوان شركت و مضاربه با اشخاص كاسب، جنسى را يا زمين يا خانه‌اى را مشتركا خريدارى مىنمايند به اين معنى يك طرف معامله، صندوق و طرف ديگر يك نفر بازارى است، بعدا مسئولين صندوق مىگويند ما تمام منافع و يا ضرر اين معامله را به شما مصالحه و واگذار مىكنيم، شما هر ماهى بما مبلغى بدهيد و در آخر اصل پول صندوق را هم بما بدهيد بفرمائيد چه صورت دارد؟

جواب: اگر بعد از وقوع مضاربه و عمل به آن و حصول مقدارى فايده، مضارب، سهم خود را از فايده حاصل شده كه مبلغ آن مجهول باشد به مبلغ معينى به عامل صلح نمايد به شرط آن كه اگر در آينده مضاربه ضرر كرد معادل مبلغى را كه در اثر ضرر، از رأس المال كم شده بپردازد اشكال ندارد و اما قبل از مضاربه و قبل از حصول فايده صحت اين صلح محل اشكال است.

سؤال 32 - آيا صلح نمودن ميوه درختان يا سبزيجات و غير اينها، قبل از وجود آنها صحيح است يا خير؟

جواب: بلى صحيح است اگر چه ميوه يك سال و بدون ضميمه باشد هر چند بيع آنها بنحو مذكور صحيح نيست.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

ویژه نامه ماه مبارک رمضان




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -