سؤال1 - آيا خوردن ماهى ازون برون، تاس ماهى و كليه ماهىهاى خاويار دار حلال است يا نه و مىتوان در صورت حرمت به دستور دكتر به بيمار تجويز كرد يا نه؟
جواب: بنحو كلى هر ماهى كه فلس داشته باشد حلال است و بى فلس حرام است و لازم نيست تمام بدن آن فلس داشته باشد و اگر بعض بدن حتى اطراف دم يا اطراف سر فلس داشته باشد كافى است و لازم نيست فلس هميشه در بدن آن باشد و اگر بدانند فلس دارد لكن خودش را مىسايد به چيزى و فلسش مىريزد حلال است و تشخيص اين كه فلس دارد يا نه با خود اشخاص است و فلس عبارت از پولك هاى ريز يا درشت كه در بدن ماهى ديده مىشود و در صورت تصديق طبيب حاذق موثق به انحصار دوا مداواى جايز است.
سؤال2 - حيوانى است دريائى بنام ميگو آيا حلال گوشت است يا نه؟
جواب: ظاهرا حيوان مذكور يك قسم از ماهى است و در اخبار و روايات، از بيال، وبلغت عربى به آن روبيال اطلاق مىشود، و حلال است.
سؤال3 - ماهىهائى كه طبخ گرديده و نوع آن مشخص نباشد (فلس دارد يا خير) و از خارج وارد گرديده محكوم به حليت مىباشد يا خير؟ (به شرط آن كه زنده از آب گرفته شده باشد)
جواب: در فرضى كه زنده از آب گرفته شده باشد در صورت شك در اين كه از ماهىهاى فلس دار است يا غير آن محكوم به حليت است
سؤال4 - مشتقات ماهىهائى كه نوع آن مشخص نباشد به شرط اين كه محرز باشد كه زنده از آب صيد گرديده است مانند پودر ماهى و روغن ماهى و يا زلاتين ماهى كه از خارج وارد مىگردد حلال است يا خير؟
جواب: در فرض سئوال پودر و روغن وزلاتين ماهى همه محكوم به حليت است.
سؤال5 - ماهى ازون برون و فيل ماهى و تاس ماهى از جهت حليت و حرمت و فلس دار بودن و نبودن محل گفتگو و نظريات مختلف واقع شده و براى ما نيز فلس دار بودن و نبودن آنها مشخص نيست، لطفا بفرمائيد تكليف ما در اين موارد چيست؟
جواب: در صورتى كه دو شاهد عادل اهل خبره شهادت دهند كه ماهى فلس دار است براى اشخاصى كه نمى دانند فلس دار است يا نه محكوم به حليت است و براى آن كه مىداند فلس ندارد محكوم به حرمت مىباشد.
حكم چيزى كه براى انسان مضر است
سؤال6 - آيا چيزى كه خوردن و استعمال آن براى بدن و سلامت انسان ضرر دارد جايز است انسان آن را بخورد يا استعمال كند ولو به غير خوردن يا خير؟
جواب: استعمال و خوردن چيزى كه براى بدن مضر باشد حرام است خواه موجب هلاكت شود مانند اين كه سم كشنده را بخورد و يا اين كه زن حامله چيزى را كه موجب سقط جنين شود بخورد و خواه موجب تعطيل شدن بعض حواس ظاهرى و يا باطنى و يا موجب از بين رفتن بعض قوى، مانند قوه تناسل در مرد و يا زن مانند عقيم شدن بشود و نيز فرقى نمىكند كه ضرر عاجلا متوجه انسان شود و يا بعد از مدتى.
سؤال7 - آيا در حرمت استعمال و خوردن چيز مضر، علم به ضرر لازم است و يا اين كه گمان و يا احتمال نيز كافى است؟
جواب: ظن به ضرر در حرمت كفايت مىكند بلكه احتمال ضرر نيز در صورتى كه احتمال نزد عقلا مورد اعتنا باشد در حرمت كفايت مىكند.
سؤال8 - مركز الكل كشى اين شهرستان به تملك بنياد مستضعفين اين شهر در آمده وپخش الكل سفيد و صنعتى آن به اينجانب محول شده والكل سفيد فقط در موارد پزشكى مصرف داشته و حواله پخش هم توسط بهدارى شهرستان بنام بعض مؤسسات يا بعض افراد متقاضى صادر مىشود و درخواست كنندگان، حواله صادره را به اينجانب ارائه مىدهند، لكن چون جنبه شرب هم دارد و مسكر است بيم آن مىرود كه بعضى از دريافت كنندگان از اين سهميه سوء استفاده كرده و به مصرف شرب برسانند و اينجانب به چند نفر از آنان ظنين هستم با اين ترتيب تكليف شرعى بنده چيست؟
جواب: در فرض سئوال اگر شما بعنوان مصرف درمانى به ديگران مىدهيد، مجرد احتمال، ضررى ندارد و اگر يقين داريد كه به مصرف شرب محرم مىرسد، دادن اعانت بر گناه است و جايز نيست اگر به قصد خوردن آنها بدهيد.