انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

طهارت از نجاست

بزرگ نمایی کوچک نمایی

١ – اگر یائسه خونی که نشانه های حیض دارد را ببیند

سؤال: هرگاه زنان سیّده پس از شصت سال، و غیر سیّده بعد از پنجاه سال، چند روز متوالى خونى ببینند، که همه نشانه هاى حیض را داشته باشد، براى طواف و نماز طواف چه کنند؟

جواب: در صورت داشتن تمام نشانه هاى حیض، حکم حیض را دارد. در ضمن زنان سادات در محیط ما حکم زنان قرشیّه را ندارند، و آنها نیز در پنجاه سالگى قمرى (حدود 5/48 سال شمسى) یائسه مى شوند، یعنى هرگونه خون مشکوکى ببینند حکم استحاضه را دارد.

٢ – زنی که در حال طواف مستحاضه قلیله شود

سؤال: خانمى در حال طواف مستحاضه قلیله مى شود. وظیفه اش چیست؟

جواب: اگر بعد از تمام شدن دور چهارم بوده، پس از تجدید وضو و تطهیر بدن و لباس، طواف را تمام مى کند، و اگر قبل از تمام شدن دور چهارم بوده، پس از تجدید وضو و تطهیر، طواف را از اوّل شروع مى کند.

٣ – مستحاضه ای که در اثناء طواف لک ببیند

سؤال: زن مستحاضه اى پس از انجام غسل و وضو مشغول طواف مى شود، ولى در اثناء طواف لک مى بیند. وظیفه اش چیست؟

جواب: اگر خون او مستمر است و به وظیفه اش عمل کرده، و در حدّ امکان از خروج خون جلوگیرى نموده، وظیفه اى ندارد، ولى اگر خون کاملا قطع شده و غسل کرده، سپس خون جارى شده، حکم حدث جدید را دارد.

٤ – خواندن نماز واجب بین طواف توسط زن مستحاضه

سؤال: خانم مستحاضه اى طبق وظیفه اش غسل کرد، یا وضو گرفت، و مشغول طواف شد. در بین طواف، نماز ظهر شروع شد. طواف را قطع کرد و نمازش را خواند. پس از نماز، با همان وضو یا غسل طوافش را ادامه داد. آیا طوافش صحیح است؟

جواب: هرگاه مستحاضه کثیره غسلهاى نماز خود را به موقع بجا آورد، غسل دیگرى مطلقا براى طواف و نماز طواف بر او واجب نیست.

٥ – زنی که با خوردن قرص عادت را قطع می کند

سؤال: خانمى پس از وقوف در عرفات و مشعر، عادت ماهانه مى بیند. با مصرف قرص خون قطع مى شود، و اعمال را انجام مى دهد; ولى پس از آن لک مى بیند. وظیفه اش چیست؟

جواب: اگر اعمال او در حال پاک بودن انجام شده صحیح است، و اشکالى ندارد.

٦ – خون دیدن زن محرم در غیر ایام عادت

سؤال: اگر صاحب عادت «وقتیّه و عددیّه» که عدد روزهاى عادتش همواره مثلا هفت روز است، روز هفتم پاک شود و غسل کند، سپس اعمال حج را بجا آورد، ولى بعداً لک ببیند، اعمالش چگونه است؟

جواب: هرگاه اعمال او در حال پاکى واقع شده، صحیح است.

٧ – زنان محرمی که به مدت طولانی خون می بینند

سؤال: نظم عادت ماهانه بعضى از خانمها به خاطر مصرف قرص جلوگیرى بر هم مى خورد; به طورى که گاه به مدّت طولانى مرتّب خون یا لک مى بینند. وظیفه این دسته از زنان در حج چیست؟

جواب: اگر خون سه روز استمرار داشته باشد، و در ایّام عادت دیده شود، هر چند به این صورت که پس از شروع تا سه روز باطن آلوده باشد، محکوم به حکم حیض است. در غیر این صورت، احکام استحاضه را دارد.

٨ – وظیفه زنی که قبل از دوره چهارم طواف عمره تمتع حائض می شود

سؤال: هرگاه زنى در عمره تمتّع بعد از سه شوط و نیم و قبل از چهار دور حائض شود، و تا قبل از رفتن به عرفات پاک نگردد، وظیفه اش چیست؟

جواب: باید نیّت حجّ اِفراد کند; و بعد از اتمام حج، عمره مفرده بجا آورد.

٩ – زنی که بعد از دور چهارم طواف عمره تمتع حائض شود

سؤال: اگر خانمى بعد از دور چهارم در طواف عمره تمتّع حائض شود، و تا وقت وقوف به عرفات پاک نشود، چه تکلیفى دارد؟

جواب: باید سعى و تقصیر عمره تمتّع را انجام دهد، سپس براى حجّ تمتّع احرام ببندد، و به هنگام طواف حجّ تمتّع (قبل، یا بعد از آن) بقیّه طواف عمره تمتّع و نماز آن را بجا آورد.

١٠ – آگاهی به بطلان طواف عمره تمتع هنگام عادت ماهیانه

سؤال: خانمى عمره تمتّع را به پایان مى رساند، سپس متوجّه مى شود که طوافش به جهتى باطل بوده، و اکنون نیز عادت ماهانه شده است. وظیفه اش چیست؟

جواب: هر وقت پاک شد طواف و نماز طواف را اعاده مى کند و اگر قبل از وقوف به عرفات پاک نشود براى حج محرم مى گردد، و پس از بازگشت به مکّه و رفع عذر، آن اعمال را بجا مى آورد.

١١ – آگاهی به بطلان طواف عمره تمتع هنگام عادت ماهیانه

سؤال: خانمى عمره تمتّع را به پایان مى رساند، سپس متوجّه مى شود که طوافش به جهتى باطل بوده، و اکنون نیز عادت ماهانه شده است. وظیفه اش چیست؟

جواب: هر وقت پاک شد طواف و نماز طواف را اعاده مى کند و اگر قبل از وقوف به عرفات پاک نشود براى حج محرم مى گردد، و پس از بازگشت به مکّه و رفع عذر، آن اعمال را بجا مى آورد.

١٢ – خون آمدن از بینی هنگام طواف

سؤال: شخصى در حین طواف متوجّه اندکى خون بر بینى خود مى شود. با دستمال آن را پاک کرده، و طواف را به انجام مى رساند. آیا طوافش صحیح است؟

جواب: اگر بینى او نجس شده باید آن را آب بکشد، و طواف را تکمیل کند، و اگر این کار را نکرده، احتیاط آن است که بعد از تطهیر آن را تکمیل کند و نماز بخواند، سپس طواف و نماز را اعاده کند.

١٣ – همراه داشتن شی نجس هنگام طواف و نماز آن

سؤال: آیا محمول نجس (همراه داشتن دستمال نجس، و امثال آن) در طواف و نماز طواف جایز است؟

جواب: پوشیدن لباسهایى که به تنهایى ستر عورت نمى کند، در طواف و نماز طواف اشکالى ندارد; همچنین محمول نجس و متنجّس.

١٤ – طواف کسی که کیسه بول همراه دارد

سؤال: با توجّه به این که همراه خود کیسه مخصوص بول دارم و چون با حرکت بدن بول خارج مى گردد براى طواف و نماز طواف چه کنم؟

جواب: یک وضو براى طواف و یک وضو براى نماز کافى است

١٥ – یقین به نجاست لباس بعد از طواف

سؤال: شخصى در طواف واجب احساس مى کند لباس احرامش نجس شده، ولى اعتنا نمى کند، و با همان حال طواف و اعمال بعد را انجام مى دهد، سپس لباسش را بررسى نموده، یقین پیدا مى کند که در حال طواف چنین شده است، و بدون جبران اعمال به وطن باز مى گردد. اکنون وظیفه اش چیست؟ آیا هنوز در حال احرام است؟

جواب: اگر در حال طواف یقین نداشته که وضویش باطل و احرامى اش نجس شده (هر چند بعد از اعمال یقین پیدا کرده باشد)، از احرام خارج شده است، ولى باید طواف و نماز آن را اعاده کند و اگر شخصاً نمى تواند، باید نایب بگیرد.

١٦ – وظیفه مسلوس نسبت به طواف و نماز آن

سؤال: وظیفه مسلوس (کسى که بى اختیار قطرات بول از او خارج مى شود) نسبت به طواف و نماز طواف چیست؟

جواب: اگر در زمان خاصّى بیماریش تخفیف پیدا مى کند، به گونه اى که مى تواند در آن زمان طواف و نماز طواف را با وضو و بدنِ پاک به جا آورد، باید این اعمال را در آن زمان انجام دهد و اگر چنین وقتى ندارد، در صورتى که زحمت زیادى نداشته باشد، هر بار که وضویش باطل شد تجدید وضو کند، و اگر زحمت زیاد دارد، براى طواف یک وضو، و براى نماز هم یک وضو مى گیرد، و نایب گرفتن لازم نیست.

١٧ – نائب گرفتن برای افراد سالخورده ای که سلس بول دارند

سؤال: پیرمردى سلس بول دارد و خود را براى طواف از تنجیس لباس و مسجد حفظ نمى کند و به راهنمایى و ارشاد دیگران توجه ندارد; آیا مى تواند براى طواف نایب بگیرد؟

جواب: باید نایب بگیرد.

١٨ – وظیفه مبطون در طواف و نماز آن

سؤال: مدّتى است، که به علّت بیمارى و در اثر عمل جرّاحى، مبطون هستم و خروج مدفوع را احساس نمى کنم. بدین جهت از کیسه مخصوصى استفاده نموده، و براى وضو و نماز طبق رساله عمل مى کنم. با توجّه به این که سال آینده، انشاء الله، به زیارت خانه خدا نائل مى شوم، وظیفه ام در رابطه با مراسم حج چیست؟

جواب: چنانچه زمانى باشد که بتوانید طواف و نماز طواف را بدون خروج آن انجام دهید، باید همان زمان را انتخاب نموده، و اعمالتان را انجام دهید و اگر چنین چیزى امکان پذیر نیست، و به هیچ وجه خروج آن را احساس نمى کنید، طواف را با یک وضو، و نماز طواف را با وضوى دیگر انجام دهید.

١٩ – وظیفه یائسه ای که در حال احرام خون می بیند

سؤال: خانمى طبق تاریخ تولّدش، بیش از پنجاه سال شمسى دارد، و یک سال و نیم است که عادت ماهانه نشده; ولى در حال احرام خون مى بیند. آیا مى توان در یائسگى او تردید کرد؟ وظیفه او چیست؟

جواب: هرگاه شرایط و صفات عادت ماهیانه را نداشته باشد، حکم مستحاضه را دارد و با انجام وظیفه مستحاضه حج و طواف او صحیح است.

٢٠ – خروج ادرار به علت سرفه در حال طواف

سؤال: خانمی مسلوس نیست ولی سرفه که می کند مقداری ادرار از او خارج می شود. در ازدحام طواف حالت سرفه پیش می آید، تکلیف طهارتش چه می شود؟

جواب: اگر تجدید وضو عسر و حرج داشته باشد مانعی ندارد و تجدید طهارت لازم نیست.

٢١ – تطهیر لباس و بدن کودک در طواف

سؤال: بچه های کوچک تا چند سالگی طهارت لباس و بدنشان به هنگام طواف لازم نیست؟

جواب: اگر تطهیر آن ها باعث عسر و حرج باشد، لازم نیست.

٢٢ – خروج بی اختیار منی بعد از احرام

سؤال: اینجانب در حج عمره بعد از محرم شدن در حین حرکت اتوبوس به مکه معظمه به دلیل تکان مداوم اتوبوس بی اختیار و با کراهت در بیداری از من منی خارج شد که این دوبار در طول مسیر رخ داد . لذا به محض ورود به هتل در مکه غسل جنابت بجا آوردم ولی فراموش کردم که نباید سر پوشانده شود و لذا با حوله سر خود را خشک نمودم که در حین خشک کردن سرم با حوله پوشانده شد و به دلیل ریزش زیاد موی سرم که بطور معمول ریزش دارد مقداری موی سرم نیز کنده شد. بفرمایید آیا حج من اشکالی داشته است؟ و آیا بر من کفاره ای واجب شده است؟

همچنین آیا می توانم برای جلوگیری از تکرار این رخداد در حج تمتع آینده (یا عمره) آلت تناسلی ام را با پارچه ای که از جلو و پشتم عبور می دهم مهار کنم و از تکان خوردنش جلوگیری کنم البته بدون گره؟ لطفا راهنمایی بفرمایید با این مشکل چه کنم؟

جواب: آنچه درباره عمره گذشته نوشته اید اشکالی نداشته و آنچه درباره حج آینده نوشته اید مانعی ندارد.
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -