انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

فتاوای آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مدظله)

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال 1391 -تزريق نطفه مرد بيگانه به زنى كه از شوهرش بچه‌دار نمى‌شود چه صورت دارد؟

جواب: جائز نيست. و اللّٰه العالم.

سؤال 1392 -تزريق منى حيوان بحيوان ديگر يا به انسان را جايز مى‌دانيد يا خير؟

جواب:  تزريق منى حيوان به حيوان ديگر جايز است ولى تزريق منى حيوان به انسان يا انسان به انسان فروع و شقوقى دارد كه در بعضى فروع آن اگر قصد استيلاد نباشد و بمنظور عقلائى ديگر مثل معالجه باشد يا تزريق منى زوج به زوجه باشد در صورتى كه انجام اين كار مستلزم فعل حرامى نباشد حكم به جواز مى‌شود و بعضى فروع آن محكوم به حرمت و در بعض فروع آن حكم به جواز محل اشكال است بهر صورت بطور كلى نمى‌توان اين عمل را محكوم به جواز يا عدم جواز دانست بهتر اين است كه بطور موردى سؤال شود تا جواب همان مورد داده شود.

سؤال 1393 -زن و شوهرى كه صاحب فرزند نمى‌شوند به دكتر مراجعه مى‌كنند دكتر به آنها مى‌گويد نطفۀ شما ضعيف است بايد تقويت شود و زن و شوهر خيال مى‌كنند كه دكتر مى‌خواهد با تزريق آمپول و يا داروهاى تقويتى نطفۀ آنان را تقويت كند ولى دكتر بدون اطلاع زوجين منى شخص اجنبى را به رحم زوجه تلقيح مى‌كند. لطفاً بيان فرمائيد آيا دكتر مجوز شرعى براى اين عمل دارد و در صورت مشروع نبودن فعل دكتر حكم شرعى را در خصوص پزشك بيان فرمائيد؟

جواب: عمل مذكور حرام است و پزشكى كه آن را انجام داده طبق نظر حاكم شرعى محكوم به تعزير مى‌شود.

سؤال 1394 -آيا مى‌توان نطفۀ زن و شوهرى را كه بچه‌دار نمى‌شوند با هم تركيب نموده و به صورت يك نطفۀ واحد و آماده (يعنى نطفه‌اى كه در نهايت تبديل به انسان مى‌شود) در رَحِمِ زن ديگرى پرورش داد؟ آيا اين مورد فوق در مورد زنى است كه رحم او استعداد پرورش انسان را ندارد يا شامل زنانى كه استعداد پرورش انسان را دارند نيز مى‌شود؟ آيا مورد فوق را مى‌توان در قالب عقد اجاره قرارداد؟

جواب: -در مورد زنى كه رحم او استعداد پرورش انسان را ندارد فتوا به جواز تركيب نطفۀ شوهر او با نطفۀ او و قرار دادن آن در رحم زن ديگر به شرط اينكه متوقف بر ارتكاب فعل حرام يا مستلزم آن نباشد وجه واضح و قوى دارد و اگر استعداد مذكور را دارا باشد چون اين عمل با مصالح و نظامات تكوينى و تشريعى كه مورد عنايت شارع مقدس است معارض و موجب تفويت و تضييع آنها است احوط ترك اين عمل است. و اللّٰه العالم.

سؤال 1397 -زنى از شوهر خود بچه‌دار نمى‌شود، آيا جايز است نطفۀ مرد ديگرى غير از شوهر بوسيلۀ دستگاه در رحم او قرار داده شود و بدين وسيله حامله گردد، و اگر جايز است، آيا تمام احكام مادرى و فرزندى مانند محرميّت

وارث و. . . جارى مى‌گردد؟

جواب:  -اگر مقصود انعقاد نطفه مرد اجنبى و زن اجنبيه است جائز نيست و اگر مقصود اين است كه نطفه زن و نطفۀ شوهرش پس از انعقاد به رحم زن ديگر منتقل نمايد در صورتى كه انجام اين عمل مستلزم فعل حرام نباشد حكم به جواز خصوصاً در صورتى كه رحم زن استعداد نگاهدارى جنين نداشته باشد بعيد نيست.

سؤال 1398 -اخيراً در علم پزشكى براى افراد نازا و آنان كه صاحب فرزند نمى‌شوند عمل JWI را تجويز مى‌نمايند به اين صورت كه اسپرم زوج را گرفته پس از عمليات پزشكى در رحم زوجه لقاح از خارج مى‌نمايند در صورت عدم موفقيت اقدام به عمل FWI مى‌نمايند كه اين عمل هم همچون عمل گذشته است امّا با اين تفاوت كه اسپرم مرد را گرفته پس از عمليات پزشكى و پس از گذشت دو يا سه روز و باربرى اسپرم در دستگاه مخصوص و بدون حضور زوج لقاح از خارج به رحم زوجه مى‌نمايند لذا خواهشمنديم نظر مبارك را بفرمائيد با تشكر فراوان.

جواب: اگر اسپرم زوج را به رحم زوجه وارد كنند چه بنحو صورت اول و چه صورت دوّم و در خلال اين عمليات هيچ گونه خلاف شرعى مانند نگاه يا مسّ نامحرم و يا امور ديگر واقع نشود كه البته بسيار بعيد است اشكال ندارد و اگر مستلزم حتى يك فعل حرام باشد جايز نيست.

سؤال 1399 -انتقال نطفۀ زوج پس از مرگ به رحم زوجه چه حكمى دارد؟

جواب:  اگر مستلزم فعل حرامى نگردد حكم جواز بعيد نيست. و اللّٰه العالم.

سؤال 1400-احكام مربوط به فرزندى كه از طريق لقاح مصنوعى متولد شود را از نظر طهارت و ارث و. . . بيان فرماييد؟

جواب: در فرض سؤال ولد با مسلمان بودن احد والدين محكوم به طهارت است و بعض احكام مثل حرمت نكاح با محارم بر آن مرتب است ولى ارث بردن ولد از صاحب نطفه محل اشكال بلكه ظاهراً محكوم به عدم است. و اللّٰه العالم.
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -