انهار
انهار
مطالب خواندنی

فتاوای آیت الله العظمی اراکی (قدس سره)

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال: زنی که عقیم است و بچه دار نمی شود تخمکی را ازنی دیگر به او تزریق می کنند آیا تکلیفا جایز است و بچه ملحق به کیست؟

جواب: اگر نطفه تزریق شده جزء خارجی محسوب شود محل اشکال است و همچنین الحاق ولد.

سؤال: خانمی بچه دار نمی شود و تنها راه انتقال تخمدان از خانم دیگری است آیا این عمل جایز است و پس ا ز این عمل آیا بچه متعلق به اولی است؟

جواب: انتقال تخمدان زن دیگر به عمل جراحی محل اشکال است و اما بچه اگر پس از عمل جراحی ،تخمدان جزو بدن زن دوم محسوب شود ملحق به او است.

سؤال: مردی دارای دو زن می باشد نطفه مرد را پس از استقرار در رحم زن اولی در رحم زن دومی که عقیم است قرار می دهند آیا بچه ملحق به زن دومی است یا اولی با فرض اینکه الحاق ولد به مرد مسلم است؟

جواب: مسأله محل اشکال است احوط رعایت علم اجمالی است به ملاحظه امومت دو زن.

سؤال: مردی دارای دو زن است یکی عقیم است و یکی دارای بچه آیا می تواند نطفه خود را پس از ترکیب با نطفه زن در رحم زن عقیم قرار دهد و بچه منتسب به  زن دوم می شود یا نه؟

جواب: ممکن است گفته شود جز اخیر علت تامه درباره زوجه ثانی عقیم محقق شده و مابقی معدّ بوده یعنی نطفه زن اولی معدّ بوده برای دوم پس اولاد ملحق به دومی است لکن مراعات احتیاط به رعایت علم اجمالی ترم نشود و اجرای امومت هر دو. از باب علم اجمالی ترک نشود و انستاب به پدر مسلم است و اصل این عمل جایز است.

سؤال: تخمک زن نامحرمی را می گیرند و در رحم زن شوهردار می گذارند این زن خود دارای نطفه است و حمل بر می دارد ولی برای تقویت رحم و عدم سقوط جنین احتیاج به تخمک زن دیگر دارد آیا این عمل جایز اسن؟

جواب: محل اشکال است.

سؤال: خانمی بچه دار نمی شود و تنها راه انتقال تخمدان از خانم دیگری است آیا این عمل جایز است  و پس از این عمل آیا بچه محلق به دومی است؟

جواب: انتقال تخمدان به زن دیگری به عمل جراحی محل اشکال است و اما بچه اگر پس از عمل جراحی تخمدان جزء بدن دومی محسوب شود ملحق به او است.

سؤال: تخمک زنی که ضعیف است از رحم بیرون آورده در مجاورت تخمک زنی دیگر قرار می دهند و تقویت شده در رحم اولی قرار می دهند بدون آنکه ترکیب شود آیا این عمل جایز است؟

جواب: محل اشکال است مگر در صورتی که در مجاورت تخمک همسر دوم مرد قرار گیرد


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

ویژه نامه ماه مبارک رمضان




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -